تاثیر انجام کارهای هنری روی سلامتی روانی انسان

همه ما هنرمند نیستیم. اما همه ما می‌توانیم نقاشی کنیم، مجسمه‌سازی کنیم، طراحی کنیم و در سطوح مختلف انواع مختلف هنری را انجام دهیم. برخی از ما در انجام کارهای هنری نسبت به دیگران استعداد بیش‌تری داریم اما این نکته خیلی مهم نیست. اگر از این کار لذت می‌برید، آن را انجام دهید. شما نباید از انجام کارهای هنری ناامید شوید و اگر در مورد این‌که آیا از این کار لذت می‌برید یا خیر تردید دارید، باز هم این کار را انجام دهید. نه تنها ممکن است شما از انجام کارهای هنری لذت ببرید، بلکه احتمال این‌که شما از نظر روانی سالم‌تر شوید نیز وجود دارد. بله درست شنیدید، انجام کارهای هنری شما را از نظر روانی سالم‌تر می‌کند. نتایج مطالعات نشان داده که:

۱-موسیقی و هنر ممکن است تاثیر مثبتی روی وضعیت فیزیولوژیکی شما بگذارد. موسیقی می‌تواند روی تندرستی و سلامت افرادی که به بیماری سرطان سینه مبتلا هستند اثر مثبت بگذارد. نتایج مطالعه‌ای نشان می‌دهد که هنر احساسات منفی را کاهش و احساسات مثبت را افزایش می‌دهد.
 
۲-هنر می‌تواند سلامت و تندرستی عمومی فرد را تقویت کند. فرد با انجام کارهای هنری حواسش از مشکلات پرت می‌شود و هویت شخصی او تقویت می‌شود و همچنین باعث می‌شود افرادی که بیماری‌های مزمن دارند به یک شبکه اجتماعی از افراد وصل شوند.

۳-نتایج مطالعه‌ای که به‌تازگی توسط کیمال و دیگران با نام «کاهش سطح کورتیزول و واکنش شرکت‌کنندگان به انجام کارهای هنری» انجام شده نشان می‌دهد که انجام کارهای هنری سطح استرس را صرف‌نظر از این‌که فرد تجربه یا استعداد کار هنری را دارد یا خیر، کاهش می‌دهد.  

این نتایج هم شگفت‌انگیز بود و هم نه چندان شگفت‌انگیز. کیمال در این باره می‌گوید: «این نتایج خیلی عجیب نیست چراکه این موضوع همان ایده مرکزی هنردرمانی است: همه خلاق‌اند و اگر در یک فضای حمایتی فعالیت کنند می‌توانند خود را در هنرهای بصری و تجسمی بیان کنند. با این حال من انتظار داشتم شاید این تاثیرات مثبت در کسانی که تجربه هنری دارند، بسیار قوی‌تر و بیش‌تر باشد».
 
آزمایش
۳۹ دانشجو (۳۳ زن و ۶ مرد)، بین سنین ۱۸ تا ۵۹ سال در این پژوهش شرکت کردند. این افراد توانمندی‌های هنری مختلفی داشتند: ۱۸ نفر تجربه اندکی در هنر داشتند، ۱۳ نفر تا حدودی تجربه داشتند و ۸ نفر تجربیات گسترده‌ای در این حوزه داشتند. این مطالعه در یک جلسه یک‌ساعته برگزار شد که ۱۵ دقیقه آن صرف اعلام رضایت افراد و جمع‌آوری اطلاعات شد. ۴۵ دقیقه باقی‌مانده برای انجام کارهای هنری صرف شد که در قالب‌های کولاژ، کار با گِل و/یا کار با ماژیک انجام ‌شد.

شرکت‌کنندگان با استفاده از این سه مدیوم (جداگانه یا در تلفیق با هم) تصاویر و کارهایی به دل‌خواه خود خلق کردند. یک هنردرمان‌گر در اتاق بود تا به پرسش‌های افراد پاسخ دهد. قبل و بعد از جلسه نمونه‌های بزاق شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شد تا سطح کورتیزول آن‌ها اندازه‌گیری شود. همان‌طور که می‌دانید کورتیزول یک شاخص بیولوژیکی مرتبط با استرس است. هر چه سطح آن بیش‌تر باشد فرد استرس بیش‌تری دارد و برعکس.

نه تنها تحلیل‌های آماری انجام شد، بلکه از شرکت‌کنندگان خواسته شد یک توصیف کتبی کوتاه درباره تجربه خود آماده کنند. یک زن ۳۸ساله آمریکایی- آفریقایی پس از انجام این تجربه گفت: «این تجربه بسیار آرامش‌بخش بود. پس از حدود ۵ دقیقه، استرس کم‌تری داشتم. دیگر خیلی به کارهایی باید انجام می‌دادم فکر نمی‌کردم. در طول انجام کار هنری می‌توانستم مسائل را از دورنمای بهتری ببینم».
 
نتایج
سطح کورتیزول در طول جلسه به‌شدت کاهش یافته بود. در واقع، ۷۵ درصد افراد سطح کورتیزول پایینی را در طول آزمایش تجربه کردند. سطح کورتیزول ارتباطی با تجربه قبلی افراد در انجام کارهای هنری، نوع مدیوم انتخابی، نژاد و جنس نداشت و فقط دو عامل سن و زمانی از روز که افراد مشغول این کار بودند تا حدود بسیار کمی روی این مسئله اثر داشت.

پس از انجام کارهای هنری میزان کاهش استرس در افراد جوان‌تر بیش‌تر از افراد مسن‌تر بود. کیمال در این مورد می‌گوید: «به نظر من یکی از دلایل این موضوع می‌تواند این مسئله باشد که افراد جوان‌تر هنوز به‌دنبال راه‌هایی برای تعامل با استرس و چالش‌های موجود در زندگی‌اند، در حالی که افراد مسن‌تر که تجربه زندگی بیش‌تری دارند استراتژی‌های زیادی برای حل مسائل دارند و می‌توانند استرس خود را بهتر کنترل کنند. به همین دلیل افراد جوان‌تر در طول آزمایش کاهش استرس بیش‌تری را تجربه کردند».

نتایج این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که سطح استرس فرد صبح‌ها بیش‌تر از هر زمان دیگری است و با گذشت زمان این استرس کم‌تر می‌شود. این موضوع را می‌توان این‌گونه توجیه کرد که افراد خود را برای یک روز شلوغ آماده می‌کنند و در طول روز با انواع مختلفی فعالیت درگیر می‌شوند و در نهایت در پایان روز آماده خواب و رفتن به تخت‌خواب می‌شوند.