اگر این ۱۰ کار را انجام نمی‌دهید، EQ شما بالا است.

بیشتر مردم موفقیت‌شان را در زندگی، متکی به بهره‌ی هوشی یا همانIQ  می‌دانند. با این همه، عاملی وجود دارد که می‌تواند تأثیر مهم‌تری در موفقیت افراد داشته باشد. همه‌ی ما، افراد بسیار باهوشی را می‌شناسیم که فقط به خاطر نداشتن برخورد درست با دیگران، در زندگی‌شان محدود شده‌اند. آن ها ضریب هوشی بالایی دارند، اما به شدت در روابط اجتماعی ضعیف هستند. خبر خوب این است که اگر چه تغییر سطح ضریب هوشی می‌تواند قدری سخت باشد، اما هر شخصی می‌تواند هوش اجتماعی خود را به راحتی بالا ببرد.

چرا باید به بالا بردن هوش اجتماعی‌تان اهمیت دهید؟ زیرا افرادی که هوش اجتماعی و عاطفی خود را ارتقا داده‌اند، از موفقیت‌های بیشتری در زمینه‌های مختلف زندگی خود، از جمله: اجتماعی، عاطفی، فیزیکی و مالی لذت می‌برند. این مسأله به این خاطر است که زندگی تقریباً همیشه به گونه‌ای با ارتباط داشتن با دیگران همراه بوده است و افرادی که از نظر اجتماعی باهوش هستند، هر رابطه‌ای را برای دیگران جذاب‌تر و نتیجه ­بخش‌تر می‌کنند.

اگر چه بهبود هوش اجتماعی در مدت زمانی کوتاه همیشه کارآسانی به نظر نمی‌رسد، اما با کمی تلاش، بیش‌تر افراد می‌توانند با آماده سازی، درون نگری و بازتاب برخورد دیگران، هوش اجتماعی و عاطفی خود را بالا ببرند. خبر خوب دیگر آن است که حتی اگر آگاهانه برای پیشرفت هوش اجتماعی خود تلاش نکنید، به طور طبیعی با افزایش سن پیشرفت می‌کند. چهار مورد اصلی وجود دارد که از سلامت هوش احساسی حمایت می‌کند:

• افراد دارای هوش اجتماعی بالا، خودآگاه­اند.
به جای احساس کردن محیط و اتفاقات اطراف، بدون توجه به منشأ آن، این افراد احساسات خود را تا رسیدن به منشأ و علت بروز آن، دنبال می‌کنند و این باعث می‌شود که آن‌ها بتوانند دلیل بروز احساسات خود را به طور منطقی درک کنند. همچنین، آن‌ها درک و شناخت واقع گرایانه‌ای نسبت به قدرت‌ها و ضعف‌های خود دارند.

• افراد دارای هوش اجتماعی بالا دارای حس خودتدبیری هستند.
آن‌ها می‌توانند خودشان را کنترل کنند، لذت‌هایشان را به تعویق بیاندازند، نیازهای دیگران را تشخیص دهند، مسئول آن‌ها بوده و خواسته‌های خود را مطابق با آن به تعادل برسانند. آن‌ها همچنین می‌توانند در عین حفظ صبوری درکارها، پیش قدم بوده و با ابتکار عمل به گونه‌ای میانه‌رو باشند. آن‌ها به خوبی تغییرات را مدیریت کرده و قوانین را دنبال می‌کنند.

• افرادی با هوش اجتماعی بالا از نظر اجتماعی آگاه هستند.
آن‌ها احساسات سایرین را درک کرده، خود را با آن وفق می‌دهند و می‌توانند ترس‌ها و معضل‌های اجتماعیِ ناگفتنی را بپذیرند. آن‌ها همچنین تأثیرات متقابل میان­فردی را در ارتباط با گروه‌ها و سازمان‌های بزرگ‌تر به خوبی درک می‌کنند.

• افراد دارای هوش اجتماعی بالا در مدیریت و اداره‌ی روابط نسبت به سایرین برتر هستند.
آن­ها با دیگران خوب کنار می‌آیند، به دیگران حس مثبت می‌دهند و تأثیر مثبت می‌گذارند. به خوبی ارتباط برقرار می‌کنند و طیف گسترده‌ای از ناسازگاری‌ها را مدیریت می‌کنند. به طور خلاصه، آن­ها شما را وارد حیطه‌ی خود کرده و باعث می‌شوند شما بخواهید در قلمرو آن­ها ماندگار شوید. چطور می‌توانید تشخیص دهید که از هوش اجتماعی بالایی برخوردار هستید؟ یک راهش این است که ببینیم این افراد چه کارهایی را انجام نمی‌دهند. 1. آن‌ها به تندی واکنش نشان نمی‌دهند.

این افراد به جای عکس العمل نشان دادن، پاسخ‌های هنرمندانه و حساب شده می‌دهند. زندگی سرشار از عوامل تنش‌زاست. هر شخصی به گونه‌ای درگیر است. با این حال اینگونه افراد، پاسخ‌های‌شان را ابراز کرده و آن­ها را کاملاً مدیریت می‌کنند. آن­ها یاد گرفته‌اند چه طور در شرایطی که افرادِ با هوش اجتماعی پایین وحشت زده می‌شوند و به ترس روی می‌آورند، آرامش خود را حفظ کنند. این افراد تمایلات اصلی‌تر خود را بروز داده و مدیریت می‌کنند .این تمایلات را از فیلتر توانایی استدلال و تحلیل خود می‌گذرانند و در واقع این بروز احساسات تعدیل شده پیش فرضی برای مدیریت فعالیت های تنش‌زا خواهد بود.
افراد دارای هوش اجتماعی، یاد می‌گیرند تا هنگام عصبانیت، در شرایطی که رنجیده ‌یا آسیب دیده‌اند، تصمیم‌نگیرند. به جای آن، آن‌ها با خود تدبیری، سعی می‌کنند به شرایط روانی بهتری برسند و پس از آن، وقتی خوشحالند با مرور شرایط، تصمیم بهتری می گیرند. 2. آن‌ها از تجربه‌ها، ایده‌ها و افراد جدید دوری نمی‌کنند.

منظور من این نیست که این‌گونه افراد عقاید و ایده های ثابت و پایدار ندارند. اما، آن‌ها از بیشتر دانستن درباره‌ی سایر دیدگاه‌ها یا به چالش کشاندن عقاید خود نمی‌ترسند. آن‌ها در عین اینکه در عقاید خود ثبات دارند، طرز تفکری باز دارند. این افراد دارای ذهنی کنجکاو هستند. اغلب آن‌ها در مراحل گوناگون زندگی خود، دوستانی با عقاید مختلف دارند. این افراد همیشه به دنبال امکانات جدید هستند. آن‌ها درک می‌کنند که همیشه نمی‌توان کامل بود و با تواضع این واقعیت را که همیشه چیزهای بیشتری برای یاد گرفتن هست، با آغوش باز می‌پذیرند.

آن­ها حتی وقتی با یک مفهوم مخالفت می‌کنند، دلیلی را که در وهله اول باعث شده با آن ایده مخالف باشند، در نظر می‌گیرند و طی این پیشامدها، خودشان را بررسی می‌کنند. آن­ها از واکنش‌های مطلقاً احساسی پرهیز می‌کنند و در مقابل به طور منطقی و خردمندانه پاسخ می‌دهند.
افراد دارای هوش اجتماعی بالا، منحصراً بهترین‌ها را در دیگران می‌بینند. آن­ها از پذیرفتن یاری دیگران ترسی ندارند و همزمان با آن، کاستی‌های خود را تشخیص می‌دهند و در صورت لزوم بر مربیان قابل اعتماد خود تکیه می‌کنند.

اینگونه افراد از تغییرات هراسی ندارند و برای اینکه احساس امنیت داشته باشند، به قوانین و چارچوب نیازی ندارند. آن­ها از نظر احساسی در مقابل دیگران ناتوان نمی‌مانند و یا از صمیمی شدن با کسانی که به آن­ها عشق می­ورزند، خودداری نمی‌کنند. آن­ها از به چالش کشیدن عقاید و نظرات خود واهمه‌ای ندارند. آن­ها به مفاهیم و تعاریف خاصی خود را محدود نمی‌کنند و در عین حال لجوجانه به مفاهیم نمی­چسبند و واقعیت‌های جدید سرگرم ­کننده را که به آن­ها پیشنهاد می‌شود، رد نمی‌کنند. 3. آن‌ها فقط به خودشان توجه نمی‌کنند.

این گفته به این معنا نیست افرادی با هوش اجتماعی بالا، در صورت نیاز، برای خودشان وقت نمی‌گذارند. در واقع ازخودگذشتگی بیش از حد، رفتار سالمی نخواهد بود. با این حال اینگونه افراد با دیگران همدلی می‌کنند. با این اوصاف، مادامی که در مقابل دیگران چنین رفتاری از خود بروز می‌دهند، بیش از آنکه به خود توجه کرده باشند، به اطرافیان توجه بیشتری داشته‌اند. به جای اینکه زندگی را با دیدگاه خود و طبق تمایلات و نیازهای خود ببینند، آن­ها این توانایی را دارند که با دیدگاه بازتر و وسیع‌تری به دنیای اطراف خود نگاه کنند و با کفش‌های دیگران مسیر را طی کنند. آن­ها می‌توانند خود را در شرایط دیگران قرار دهند و آن­ها را درک کنند. همچنین آن­ها بخشش زیادی نسبت به خود و دیگران دارند.
افرادی که دارای هوش اجتماعی هستند، با سایرین درگیر نمی‌شوند، در مورد آن­ها قضاوت نمی‌کنند، روابطشان را قطع و رد نمی‌کنند، انتقاد نمی‌کنند، دستور نمی‌دهند، برای دیگران نطق نمی‌کنند و رفتار سرزنش گونه‌ای با افراد ندارند. وقتی که شخصی می‌خواهد احساسات خود را ابراز کند، او را زیر ذره بین قرار نمی‌دهند. آن­ها به موفقیت کسانی که دوستشان دارند، حسادت نمی‌کنند بلکه پیروزی‌شان را جشن می‌گیرند. 4. آن‌ها تلخی نمی‌کنند.

افراد زیادی مسئولیت بروز احساسات خود را قبول نمی‌کنند، به جای آن، عوامل بیرونی را مقصر دانسته و سرزنش می‌کنند. به هر حال، اگر به آن فکر کنید، متوجه می‌شوید که این یک برخورد ابتدایی و پوچ است. چه اتفاقی می‌افتد اگر شما یک اسباب بازی را از کودکی که هنوز در حال بازی با آن است بگیرید؟ گریه و اوقات تلخی می‌کند.
حتماً افرادی را دیده‌اید که وقتی به چالش کشیده می‌شوند یا درگیر می‌شوند، هنوز مثل یک بچه‌ی دوساله رفتار می‌کنند. رشد احساسی در مقایسه با رشد فیزیکی بسیار سودمندتر خواهد بود، اما همیشه اینطور پیش نمی‌رود. همه‌ی ما در یک شرایط خاص می‌توانیم درک کنیم که مشکل چیست، ولی افرادی که دارای هوش اجتماعی پائین‌تری هستند، از مرحله‌ی شناخت مشکل به مرحله‌ی پیدا کردن راه حل برای آن نمی‌رسند. به جای آن یک سری عکس العمل‌های پیشبینی شده‌ی منفی بروز می‌دهند که در نتیجه به انفجار و ازهم گسیختگی می‌انجامد.
افراد دارای هوش اجتماعی بالا هراسی از به چالش کشیده شدن ندارند و هنگامی که می‌فهمند در مسیر درستی قرار ندارند، خودشان را نمی‌بازند. آن­ها راهکار ارائه می‌دهند و بر راه حل‌های خود در راستای از بین بردن موانع و مشکلات، کار می‌کنند.
افرادی که از نظر اجتماعی باهوش هستند، جوری زندگی نمی‌کنند که انگار مالک دنیا هستند. آن­ها هوشیارانه عمل می‌کنند و متوجه هستند چه کاری انجام می‌دهند و به چه علت، بنابراین مجبور نیستند که یک اشتباه را بارها و بارها تکرار کنند. 5. آن‌ها مقابل هیجانات و انگیزه‌های درونی خود بی تفاوت نیستند.

در نهایت، به همان جمله‌ای می‌رسیم که سقراط سال‌ها پیش گفته است. برای اینکه از نظر اجتماعی باهوش باشید، اول باید خودتان را بشناسید.
افراد دارای هوش اجتماعی بالا، می‌دانند که عکس العمل‌ها و واکنش‌های زنجیره‌واری که اتفاق می­افتد، احساسات آن‌ها را بروز می دهد. همچین آن‌ها بدون آنکه کسی را سرزنش کنند، می‌توانند علت تجربه‌ی برخی احساساتشان را توضیح دهند. اینگونه افراد هیچگاه از لحاظ روحی و احساسی دغل­باز و متقلب نیستند و در مورد احساسی که دارند دروغ نمی‌گویند یا آن­ها را مخفی نمی‌کنند . همچنین آن­ها هیچوقت از احساسات خود نمی‌کاهند یا در بیان آن­ها بزرگ نمایی نمی‌کنند و تا زمانی که مسائل عمومی نشود، چیزی بروز نمی‌دهند.

خود آگاهی کمک می‌کند که درک کنید چرا درباره‌ی یک مسأله‌ی خاص، واکنش خاصی نشان می‌دهید و در صورت نیاز در راستای تغییر آن گام بردارید. شما باید بدانید که هستید و مهم‌تر از همه نباید اجازه دهید دیگران طبق انتظارات و خواسته‌های خود شخصیت شما را تعریف کرده و باعث شکل‌گیری آن شوند. هرچه خود­آگاه‌تر شوید و احساسات خود را به طور مؤثرتری مدیریت کنید، پس از این قادر خواهید بود واکنش‌های دیگران را نسبت به خود، بهتر پیش‌بینی کنید. در نتیجه‌ی آن، روابط شخصی بهتر و شادی همه جانبه خواهید داشت. برخی سؤالات بزرگتر و اساسی‌تر، به شما کمک می‌کند که بفهمید درگیری درونی شما چیست و روی چه چیزی تمرکز دارید "چرا اینگونه عمل کردم؟" ،" چرا چنین اعتقادی دارم ؟"، "چرا می­ترسم در رابطه با آن موضوع به چالش بیفتم؟" 6. آن‌ها هیچوقت نه خیلی ساکت و کم حرف می‌شوند و نه از کوره در می‌روند.

افرادی که دارای هوش اجتماعی بالا هستند، با مسئولان ارتباط برقرار می‌کنند. آن­ها در ارتباط کلامی و غیر‌کلامی و گوش دادن، عالی هستند. ناسازگاری‌ها و کشمکش‌ها را بهبود می‌بخشند‌، روابط قوی‌تری دارند و می‌توانند افکار و نظر خود را به گونه‌ای که تهدید آمیز نبوده، و کاملا محترمانه، منتقل کنند. همچنین روابط خوب می‌تواند توانایی تأثیرگذاری بر دیگران را به گونه‌ای مثبت افزایش دهد.
افرادی که دارای هوش هیجانی هستند، علاوه بر آگاهی از احساسات خودشان، از در میان گذاشتن این احساسات با دیگران ترسی ندارند. همچنین آن­ها مادامیکه در حال بدست آوردن این هوش هستند، ضمیر خود را بررسی می‌کنند و از منابع قابل اطمینان پاسخ می‌گیرند.

اینگونه افراد اغلب برای بیان احساسات خود از عبارت " حس می کنم..." استفاده می‌کنند. با این حال آن‌ها از عبارت "احساس می کنم که ..." استفاده نمی‌کنند، این عبارت اغلب لحنی است که در ظاهر احساسات درونی را بیان می‌کند. برای مثال در عبارت " احساس می‌کنم تو..." با این که پیام واقعی  "احساس می کنم " اطلاعات مهمی را بدون آنکه رنجش ایجاد کند، بیان می‌کند، پیامی که کلمه‌ی "تو" می‌رساند معمولاً احساس واقعی شخص را آشکار نمی‌کند اما در عین حال می‌تواند با ظرافت، بار منفی آن را در خود بپوشاند.

افرادی که از هوش هیجانی بالایی برخورداراند گناه خود را گردن دیگران نمی‌اندازند. به جای آن به آن‌ها می‌گویند که کجا در رابطه‌شان ثابت قدم و پایدار بوده‌اند. به جای واکنش‌هایی مثل درهم کوبیدن در، بدخلقی، مورد حمله قرار دادن یا سکوت، آن­ها در مورد مسائل با آرامش صحبت می‌کنند.
این افراد هرگز با احساسات دیگران بازی نمی‌کنند و آن­ها را بازیچه‌ی خود قرار نمی‌دهند. آن­ها شنوندگان بسیار خوبی هستند و حرف دیگران را قطع نمی‌کنند. آن­ها پذیرای عقاید دیگران هستند و سعی نمی‌کنند که در یک بحث با تمرکز بر حقایق در مقابل احساسات، پیروز شوند. آن­ها مثل یک رییس رفتار نمی‌کنند و یا از قدرت قضاوت و انتقاد خود در مقابل دیگران، بدون آن‌که فشارها و شرایط آن­ها را در نظر بگیرند، استفاده نمی‌کنند. 7. آن‌ها حفظ تعادل را فراموش نمی‌کنند.

این افراد به زندگی با دیدی مثبت و متعادل نگاه می‌کنند. آن­ها بیش از حد بدبین، یا به طور غیر واقعی خوش‌بین نیستند. آن­ها به شاد و موفق­ بودن در زندگی تمایل دارند. آن­ها نکات مثبت را در خود و سایرین تشخیص می‌دهند. آن­ها می‌توانند نقص‌ها و اشتباهات را نادیده بگیرند. آن­ها در شرایط سخت بهترین تصمیم را می‌گیرند و برای بیشتر کردن تواناییشان در پیشرفت کار، سختی‌ها را با آغوش باز می‌پذیرند. همچنین آن­ها شوخ طبعی خود را حفظ می کنند و در مسیرشان به دنبال چراغ راهنما هستند. این افراد درک می‌کنند که چه چیزی تحت کنترل و اختیار آن­هاست و چه چیزی از کنترل آن­ها خارج است. آن‌ها برای تاثیرگذاری بر چیزهایی که نمی‌توانند، خودشان را تحت فشار قرار نمی‌دهند. 8. آن‌ها پذیرای منفی نگری نیستند.

افرادی که دارای هوش هیجانی هستند، مغلوب احساساتی مثل ترس، گناه، شرم، نگرانی، دست پاچگی، نا امیدی و ناراحتی، اجبار، ناتوانی، وابستگی، سستی و یا قربانی شدن نمی‌شوند.
اینگونه افراد اجازه می‌دهند تا اهداف و علایقشان آن‌ها را ترغیب کند، نه قدرت، ثروت، موقعیت، شهرت و یا تائید دیگران. آن‌ها کارها را به خاطر احساس وظیفه، احساس گناه، زور و یا اجبار انجام نمی‌دهند. آن‌ها احساساتشان را با واقع ­بینی به تعادل می‌رسانند و در صورت نیاز با حقایق مطابقت می‌دهند. آن‌ها افرادی مستقل و ذاتاً راغب هستند و به خودشان اطمینان دارند. همچنین آن‌ها از این‌که از موقعیت آرام و راحت خود در راستای پیشرفت بیشتر بیرون بیایند، نمی‌ترسند . 9. نمی‌گذارند دیگران آن­ها را آزار بدهند.

آیا  شما کسانی را می‌شناسید که باعث می‌شوند دیگران جوری قدم بردارند که انگار روی شیشه راه می‌روند؟ اگر آنقدر بدشانس باشید که آن‌ها راناراحت کنید، آیا آن­ها از شما کینه به دل می­گیرند؟ این نشانه‌ی هوش اجتماعی پایین است.

افرادی که از نظر احساسی به رشد رسیده‌اند، انعطاف پذیر هستند، قادراند به راحتی مخالفت یا موافقت خود را ابراز کنند و خود را نمی‌بازند. حتی اگر زندگی سختی داشته باشند، آن‌ها از سختی‌هایشان درس می‌گیرند و حتی پس از آن شخصیت جذاب­تری خواهند داشت. آن‌ها در گذشته­ی خود غرق نمی‌شوند، بلکه از آن درس می‌گیرند. آن­ها این مساله را درک کرده اند که گذشته از کنترل آن­ها خارج است و پذیرفته‌اند که در حال زندگی کنند و آن را به آینده‌ای بهتر تبدیل کنند.
این افراد هرگز عقاید خود را از بین نمی‌برند و منفی بافی نمی‌کنند. آن‌ها احساس عدم رضایت، ناکامی، ناامیدی، رنجیده خاطر شدن و یا قربانی شدن را رد می‌کنند. اگر آن‌ها کمی آزرده خاطر باشند یا خود درگیری داشته باشند، به سرعت آن را تمام کرده و آن را به کسی منتقل نمی‌کنند. به جای آنکه بر ضعف‌هایشان تمرکز کنند، توانایی‌هایشان را سرلوحه قرار می‌دهند.

افرادی که دارای هوش هیجانی هستند، سرگرمی‌های ناامن و تجربه کردن کارهای منفی را رد می‌کنند. وقتی که مرتکب اشتباه می شوند، حالت تدافعی ندارند و اشتباه خود را می‌پذیرند و عذرخواهی می‌کنند. آن‌ها از مسئولیت‌های خود شانه خالی نمی‌کنند و با جمله‌ی "چاره ای نداشتم" خودشان را تبرئه نمی‌کنند. آن­ها هرگز اجازه نمی‌دهند که دیگران برایشان تصمیمی بگیرند، بلکه سکان زندگی‌شان را خودشان در دست می‌گیرند. آن­ها افراد صبوری هستند و وقتی که زندگی طبق برنامه‌ها پیش نمی‌رود، با پستی‌ها، بلندی‌ها و کمبودها کنار می‌آیند.

این اشخاص، هیچوقت به دیگران نمی‌بازند. هنگامی که می‌فهمند یک رابطه می‌تواند برایشان آزار دهنده باشد، سعی می‌کنند ارزش‌های آن را به مراتب بیش از آزار و آسیب‌های آن درک کنند.

آن­ها هرگز به دنبال جایگزین کردن روابط خود با روابطی با امنیت بیشتر و قابل کنترل‌تر، مثل رابطه با یک فرد خیالی و بیش از حد ایده‌آل و یا حتی یک حیوان خانگی نیستند. 10. آن‌ها با جسم و جان خود نمی‌جنگند.

افراد دارای هوش هیجانی بالا می‌توانند با آنچه که احساس می‌کنند، در تماس باشند و از آن آگاهی داشته باشند، در مورد احساسات دیگران کنجکاو‌اند و در رابطه با احساساتشان به راحتی صحبت می‌کنند. هرچند که آن‌ها می‌توانند این مساًله را تشخیص دهند که احساسات و حقایق باهم یکسان نیستند. آن‌ها تمایل دارند که با یک دید منطقی موقعیت‌ها را ببینند و درک کنند که چرا یک احساس خاص به آن­ها دست داده و سپس به طور وسیع روی آن کار کنند.

هوش هیجانی یا احساسی به راحتی بدست نمی‌آید و نیازمند درون‌نگری و تلاش زیاد است، به همین خاطر تعداد این افراد کم است.

با همه‌ی این‌ها، هنگامی که شما به آن تسلط پیدا کنید، ایستادگی بیشتری در میان مردم خواهید داشت و همچنین برای شما روابط بین­فردی بهتر، موفقیت‌های بیشتر، شادی و صلح را به همراه خواهد داشت. این برای شما نسبت به بالا بردن سطح IQ، رضایت درونی بیشتری به همراه خواهد داشت!

بیشتر ما در حین کار، و زندگی شخصی‌مان، افرادی را می‌شناسیم که شنوندگان خوبی هستند و ما را یاری می‌کنند که احساس امیدواری و خوش‌بینی بیشتری داشته باشیم.

منبع: Lifehack.org