نوزادان قبل از یادگیری زبان چه چیزهایی را درک می‌کنند؟

دنیای نوزادان و ذهنیات آن‌ها همواره برای بزرگ‌سالان سوال‌برانگیز بوده است. این‌که آیا آن‌ها با صداهایی که از خود خارج می‌کنند در حقیقت در حال سخنوری هستند یا این کار تلاشی است برای شکل‌گیری تارهای صوتی و حنجره و آماده شدن برای تکلم؟ آیا اگر نوزادان صحبت نمی‌کنند قادر به درک محیط اطراف‌شان نیز نیستند یا این‌که در فهم و ادراک محیط توانا هستند اما قادر به بیان آن نیستند؟

همان‌طور که همه شما می‌دانید افراد با هم متفاوت دارند و توانایی‌های آن‌ها نیز با یکدیگر فرق دارد. برای برخی افراد رنگ‌ها چندان از هم قابل تمایز نیستند؛ مثلا برخی افراد در یک طیف گسترده رنگی فقط چند رنگ بسیار متمایز را تشخیص می‌دهند حال آن‌که بعضی دیگر با توجه به شدت و ضعف تناژ رنگی، می‌توانند چندین رنگ نزدیک به یکدیگر را از هم تفکیک کنند. تحقیقات نشان داده که این توانایی تا حدودی تحت تاثیر زبان مادری نیز هست. به عنوان مثال یک فرد روسی دو رنگ آبی کم‌رنگ و پررنگ را از هم تشخیص می‌دهد و دو کلمه جدا برای نام‌گذاری هر کدام در دایره لغات خود دارد.

دانشمندان در مورد میزان نفوذ کلام بر تشخیص رنگ‌ها در حال مطالعه‌اند و پرسش اساسی اینجاست که آیا دسته‌بندی رنگ‌ها صرفا به ساختار زبانی و گفتاری اشخاص مربوط می‌شود یا یک مبنای فیزیولوژیک برای تشخیص رنگ سبز از رنگ آبی وجود دارد؟ تحقیق جدیدی که به‌تازگی روی نوزادان صورت گرفته نشان می‌دهد که آ‌ن‌ها قبل از این‌که توانایی تکلم پیدا کنند، سیستم مغزی‌شان رنگ‌ها را در طیف‌های مختلف دسته‌بندی می‌کند (منبع).
 
آیا بین آبی آسمانی و آبی اقیانوسی تفاوتی هست؟

برای روشن شدن موضوع یک تیم تحقیقاتی ژاپنی دست به کار شد. این تیم یک مطالعه دقیق و همه‌جانبه روی نوزادانی انجام داد که هنوز قادر به تکلم نبودند. در این تحقیق یک سری اشیای هندسی به نوزادان داده شد. وقتی رنگ اشیا آبی و سبز بود فعالیت مغزی نوزادان در ناحیه پس‌سری افزایش می‌یافت. لوب پس‌سری عقب‌ترین بخش نیم‌کره مغز است و قسمت کوچکی از سطح پشتی- جانبی آن را تشکیل می‌دهد. این قسمت از مغز مرکز پردازش اطلاعات دیداری در مغز پستانداران است. زمانی که رنگ در یک دسته‌بندی تغییر می‌کند (مثلا در طیف رنگ سبز بین درجات مختلف رنگ سبز) فعالیت مغز ثابت می‌ماند. این تیم الگوی مشابهی را در فعالیت مغزی ۶ نفر از بزرگ‌سالان شرکت‌کننده در این تحقیق مشاهده و ثبت کرد. نوزادان برای فرایند تشخیص رنگ از هر دو نیمکره مغز خود استفاده می‌کنند. مناطق مربوط به زبان عموما در منطقه چپ نیمکره مغز قرار دارد، بنابراین این شواهد نشان می‌دهد که فرایند تشخیص و تمایز رنگ به طور کامل وابسته به زبان نیست. با رشد نوزادان نقش زبان نیز برجسته‌تر می‌شود؛ اینجاست که برای یک کودک روسی رنگ بین آسمان بدون ابر با عمق دریا دو رنگ آبی متمایز است (اولی آبی روشن و دومی آبی تیره). محققان امیدوارند در آینده نزدیک این مسیر تکاملی و رابطه بین زبان و تشخیص رنگ‌ها را به طور کامل کشف کنند (منبع).

جیال ینگ (Jiale Yang) فیزیولوژیست و استاد مشهور دانشگاه چو (Chuo University) یکی از محققان ژاپنی است که در این زمینه در حال مطالعه و پژوهش است. او در مقاله‌اش که در ژورنال PNAS به چاپ رسید، می‌گوید: «تحقیقات ما نشان می‌دهد که توانایی تشخیص رنگ پیش از توانایی تکلم و فرایند یادگیری زبان تکامل می‌یابد. اما به نظر می‌رسد شکل‌گیری و امکان ابراز آن با یادگیری زبان همراه است» (منبع).

منابع: scientificamerican/ scientificamerican/ pnas