چرا بعضی‌ها کچل می‌شوند؟

لینک منبع | چارلز داروین، مایکل جوردن و یودا چه چیز مشترکی دارن؟ اونا مثل خیلی از شخصیت های تاریخی یا خیالی کچلن. بعضی از این افراد خودشون خواستن که کچل باشن. قرن‌ها، یک گنبد درخشان نمادی از هوش و ذکاوت بوده. با این وجود، خیلی از افراد کچل دوست دارن که دوباره مو داشته باشن. دانشمندان مدت‌ها تو این فکر بودن که چرا بعضی از افراد موهاشون رو از دست می‌دن و چطور می‌شه موهاشون رو بهشون برگردوند؟
یک سر پرمو چیزی حدود 100 تا 150 هزار تار مو داره.
دانشمندان در مورد این تراکم دو چیز کشف کردن:
اولا: این که جوانه مویی که ما می بینیم، بیشتر از کراتین ساخته شده ،پروتئین های باقی مونده از سلول های مرده ای که با رشد سلول های جدید زیرین، به سمت بالا هل داده شدن. دوما: ساختار هایی که عامل رشد مو هستن و بهشون فولیکول های مو گفته می‌شه،شبکه ای پیچیده از ارگان هایین که شکل گیریشون به قبل از تولد ما بر می گرده و رشد مو رو دائمی می‌کنه این چرخه سه مرحله اصلی داره.اولین مرحله آناژن یا مرحله رشده که 90% فولیکول های موی شما همین الان در این مرحله هستن و به موهاتون این امکان رو می‌ده که با سرعت یک سانتیمتر در ماه رشد کنه با توجه به ژن هاتون این مرحله می‌تونه 2 تا 7 سال طول بکشه. بعد از این دوره پربار پیام هایی از داخل پوست به بعضی از این فولیکول ها داده می‌شه که به اون ها می‌گه به مرحله دوم وارد بشن ،مرحله ای به نام کاتاژن یا مرحله پسرفت. در این مرحله فولیکول ها، مو ها رو خیلی کوچک‌تر از اندازه اصلیشون می کنن. مرحله کاتاژن دو تا سه هفته طول می کشه و جریان خون به فولیکول ها رو قطع می‌کنه و در نتیجه دسته ای از موها رو به وجود می‌آره که آماده ریختنن.درنهایت موها وارد مرحله تلوژن یا مرحله استراحت می‌شن این مرحله 10 تا 12 هفته طول می کشه و حدود 5 تا 15 درصد از فولیکول های پوست سرتون رو تحت تاثیر قرار می‌ده.
در طول مرحله تلوژن ریزش حدود 200 تار مو در هر روز طبیعیه. سپس این چرخه دوباره تکرار می‌شه اما همه سرها مودار نیستن، در واقع بعضی از اون ها در واکنش به تغییراتی که بدن در طول زمان متحمل می شه تنک(tonok) می‌شن. 95 درصد کچلی مردا مربوط به الگوی کچلی مردونه است.کچلی ارثیه. برای افرادی توی این شرایط فولیکول ها به شدت نسبت به اثرات هورمون دی هیدرو تستسترون حساس می شن .این هورمون یکی از مشتقات هورمون تستسترونه. DHT باعث آب رفتن فولیکول های حساس می شه و موها رو کوتاه تر و نازک تر می‌کنه اما از دست دادن موها یکباره صورت نمی گیره. این مساله تدریجیه و با مقیاسی متریک به اسم مقیاس نوروود اندازه گرفته می شه که شدت از دست دادن موها رو نشون می‌ده. اول موهای ناحیه گیجگاهی عقب میرن، بعد موهای فرق سر با الگویی دایره ای شروع به نازک شدن می کنن و در بالاترین مراحل کچلی این نواحی به هم می رسند و به شدت گسترش پیدا می کنن. در نهایت هم فقط یک حلقه نازک از مو در فرق سر و پشت سر باقی می مونه.ژنتیک تنها عامل از دست دادن موها نیست. دوره های طولانی استرس پیام هایی به فولیکول ها می ده و اون ها رو به مرحله استراحت همیشگی می فرسته بعضی از خانوما این قضیه رو بعد از زایمان تجربه می کنن. فولیکول ها ممکنه تواناییشون رو برای رفتن به مرحله رشد یا آناژن از دست بدن. افرادی که شیمی درمانی می کنند موقتا دچار این وضعیت می‌شن. ممکنه کچل بودن دائمی به نظر برسه اما تحقیقات دانشمندان چیز دیگه ای نشون داده، زیر سطح پوست، ریشه های مو که باعث رشدشون میشن زنده می‌مونن.
دانشمندان با استفاده از این اطلاعات داروهایی رو تولید کردن که مرحله استراحت رو کوتاه تر می‌کنه و فولیکول ها رو وادار می‌کنه تا به مرحله آناژن برن. داروهای دیگه ای با مقابله با الگوی کچلی مردانه از تبدیل تستسترون به DHT جلوگیری می‌کنن که دیگه روی فولیکول های حساس اثر نگذارن سلول های بنیادی هم نقش مهمی در تنظیم چرخه رشد دارن ،بنابراین دانشمندا در حال پژوهش هستن که چطور می‌شه با دستکاری این سلول ها فولیکول ها رو ترغیب کرد دوباره شروع به تولید مو کنن. در حالی که دانشمندان روش های احیای موی خودشون رو ارتقا میدن هر کسی که کچل می‌شه یا به سمت کچلی می‌ره، باید در نظر داشته باشه که عضو یک گروه بزرگتره.