تاثیرات مثبت در آغوش گرفتن

همه ما تجربه به آغوش کشیدن عزیزان‌مان را داریم و می‌دانیم که این عمل انسانی چه تاثیرات روانی مثبتی روی ما می‌گذارد. اما تاثیرات این کار فقط به یک حس مثبت لحظه‌ای ختم نمی‌شود. بغل کردن و در آغوش کشیدن تاثیرات بسیار زیادی روی انسان دارد که در این مطلب به آن‌ها می‌پردازیم.

در آغوش کشیدن و بغل کردن تاثیرات مثبتی روی انسان دارد و این تاثیرات مثبت فقط آن گرمایی نیست که پس از بغل کردن فردی که به او علاقه داریم، مانند همسر یا مادر، در قلب ما جاری می‌شود. این کار چنان روی جسم ما اثر می‌گذارد که بسیاری از دانشمندان معتقدند این کار مساوی است با تاثیر بسیاری از داروهای مختلف در بدن. همچنین تماسی که در این کار بین دو نفر به وجود می‌آید باعث می‌شود تا افراد با احساسات خود با شفافیت و اثرگذاری بیش‌تری روبه‌رو شوند.

۱-کاهش نگرانی از مرگ
نتایج مطالعه‌ای که روی ترس‌ها و عزت نفس افراد انجام شد و نتایج آن در نشریه «علم روان‌شناسی» به چاپ رسید، نشان داد که بغل کردن و تماس فیزیکی به‌شدت نگرانی و ترس از مرگ را کاهش می‌دهد. در این مطالعه مشخص شد که بغل کردن و در آغوش گرفتن، حتی بغل کردن یک شی بی‌جان مانند یک عروسک پشمالو، ترس‌های درونی و وجودی افراد را کاهش می‌دهد. ساندرا کول، نویسنده ارشد این پژوهش، می‌گوید: «تماس فردی چنان مکانیسم قدرتمندی است که حتی شی‌ای که یک تماس فردی را شبیه‌سازی می‌کند به فرد کمک می‌کند تا در او حس اهمیت وجودی القا شود».

۲-ترشح اُکسی‌توسین
اُکسی‌توسین یک انتقال‌دهنده عصبی است که روی سیستم لیمبیک و مرکز عاطفی مغز عمل می‌کند، احساس رضایت را در فرد افزایش می‌دهد، اضطراب و استرس را کاهش داده و حتی در پستانداران باعث افزایش تک‌همسری می‌شود. اگر امروز در جریان زندگی هستیم، این هورمون باعث و بانی آن است. این هورمون در فرایند تولد ما ترشح شده و باعث می‌شود مادر تمامی دردهای طاقت‌فرسا را هنگام زایمان فراموش کند و در طول زندگی به ما عشق بورزد و دوست داشته باشد بخش عمده‌ای از زمان خود را با ما بگذراند. نتایج پژهشی که در دانشگاه کالیفرنیا انجام شده نشان می‌دهد این هورمون تاثیر مثبت اجتماعی روی مردان می‌گذارد و باعث می‌شود آن‌ها مهربان‌تر شده و توانایی بیش‌تری در برقراری روابط و پیوندهای اجتماعی برقرار پیدا ‌کنند. همچنین هر چه میزان اُکسی‌توسین در بدن بیش‌تر شود، فشار خون و ضربان قلب کاهش پیدا می‌کند.

این هورمون روی پیوندهای اجتماعی هم اثرگذار است. مت هرتن‌اشتاین، روان‌شناس دانشگاه DePauw در این زمینه می‌گوید: «اُکسی‌توسین یک نوروپپتید (neuropeptide) است که احساس از خود گذشتگی، اعتماد و پیوند را در فرد افزایش می‌دهد. این هورمون ساختار و بنیان بیولوژیکی بدن را برای ارتباط با افراد دیگر آماده می‌کند». وقتی ما کسی را بغل می‌کنیم، اُکسی‌توسین از غده هیپوفیز ترشح شده و در نتیجه ضربان قلب و سطح کورتیزول پایین می‌آید. کورتیزول هورمون مسئول استرس، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی است.
 
۳-کاهش ضربان قلب
گرچه همه می‌دانیم در آغوش گرفتن فردی که دوستش داریم قلب ما را از گرما غنی می‌کند اما نتایج مطالعات نشان می‌دهد این کار برای خود قلب هم مفید است. در آزمایشی در دانشگاه کارولینای شمالی روی دو گروه آزمایش انجام شد؛ گروه اولی زوج‌هایی بودند که در طول آزمایش با هم هیچ تماس فیزیکی نداشتند و گروه دوم زوج‌هایی بودند که با هم تماس فیزیکی داشتند. نتایج مطالعه روی این افراد نشان داد که ضربان قلب گروه اول ۱۰ ضربه در دقیقه بیش‌تر شده در حالی که در مورد گروه دوم ۵ ضربه در دقیقه کم‌تر شده بود.

۴-کمک به ترشح بیش‌تر دوپامین، هورمون شادی و سرخوشی
دوپامین یکی از مهم‌ترین هورمون‌های موجود در بدن انسان است که میزان آن تاثیرات فراوانی روی افراد می‌گذارد. کاهش میزان این هورمون نقش مثبتی در بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون و همچنین اختلال‌های خلق‌وخویی مانند افسردگی بازی می‌کند. پشت گوش انداختن کارها، کمی اعتماد به نفس، فقدان انگیزه و اشتیاق در انسان در نتیجه کمبود دوپامین در بدن روی می‌دهد و گفته شده بغل کردن باعث تنظیم این هورمون می‌شود. دوپامین مسئول حس خوب بودن و انگیزه‌بخشی انسان است. بغل کردن باعث تحریک مغز به ترشح دوپامین، هورمون شادی و سرخوشی، می‌شود. اسکن‌های PET و MRI افراد نشان می‌دهد وقتی شما عزیزی را در آغوش می‌کشید یا به موسیقی‌ای گوش می‌دهید که شما را به هیجان می‌آورد، مغز شما حتی پیش از شروع این کارها دوپامین ترشح می‌کند.

۵-کمک به ترشح بیش‌تر سِرتونین
سِرتونین زمانی در بدن جریان می‌یابد که شما احساس مهم بودن بکنید. انزوا و افسردگی در غیاب این ماده روی می‌دهد. شاید یکی از دلایل روی آوردن افراد به کارهای مجرمانه همین ماده باشد. بغل کردن باعث ترشح اَندروفین و سِرتونین در خون شده و در نتیجه فرد احساس سرخوشی می‌کند، دردها و غم‌هایش کاهش می‌یابد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی کم‌تر می‌شود، وزن فرد کم‌تر می‌شود و در نهایت عمر او افزایش می‌یابد. حتی نوازش حیوانات خانگی هم تاثیر مثبتی روی کاهش سطح استرس در فرد می‌گذارد. بغل کردن طولانی میزان سِرتونین را در خون افزایش می‌دهد و در نتیجه حال و هوای فرد بهتر شده و زندگی شادتری پیدا می‌کند.
 
۶-کودکانی که بیش‌تر در آغوش کشیده شده‌اند در بزرگ‌سالی استرس کم‌تری را تجربه می‌کنند.
آیا دوست دارید کاری مثبت برای نسل آینده انجام دهید؟ آن‌ها را در کودکی بغل کنید. نتایج مطالعه‌ای که در دانشگاه Emory روی موش‌ها انجام شده نشان از ارتباط بین تماس فیزیکی و کاهش استرس، به‌ویژه در دوران ابتدایی زندگی دارد. در این مطالعه بیان می‌شود که همین موضوع را می‌توان در مورد انسان‌ها نیز به کار برد. در نتیجه استرس کودکان در بزرگ‌سالی هم به طبیعت و هم نوع تربیت آن‌ها بستگی دارد.

۷-تعادل در اعصاب پاراسمپاتیک
بغل کردن سیستم عصبی را متعادل می‌کند. پوست حاوی شبکه‌ای از مراکز فشاری کوچک و به شکل تخم مرغ است که به آن گلبول پاسیانین گفته می‌شود. این گلبول‌ها که از طریق عصب واگ با مغز در ارتباطند باعث ایجاد حس تماس در فرد می‌شوند. پاسخ واکنش‌های الکتریکی (galvanic) در پوست فردی که در آغوش گرفته شده نشان از تغییر در رسانایی پوست او دارد. تاثیر در رطوبت و الکتریسیته پوست باعث توازن در سیستم عصبی پاراسمپاتیک بدن فرد می‌شود.

۸-تقویت سیستم ایمنی بدن
نتایج مطالعات نشان می‌دهد هورمون‌هایی که به دلیل بغل کردن در بدن ترشح می‌شوند (هورمون‌هایی که در بالا به آن‌ها اشاره شد) باعث تنظیم سیستم ایمنی بدن نیز می‌شوند. این مسئله همچنین تاثیر عمیقی روی نحوه تعامل سیستم‌های مختلف بدن، شامل سیستم ایمنی بدن، می‌گذارد. با تقويت سيستم ايمنی بدن، نحوه تعامل بدن با استرس‌های جسمانی و اجتماعی نیز تقویت می‌شود.