جستجو

اجساد را در ردیفهایی دایره ای شکل در داخل دخمه قرار میدادند،ردیف اول جای مردها ردیف دوم زن ها و ردیف آخر جای بچه ها بوده است.<br /> وسط این دخمه یک چاله قرار دارد که نامش اَستودان یا استخوان دان است. بدن بعد از سه روز توسط پرندگان خورده و متلاشی<br /> میشده واستخوان و ناخن و مو و پارچه چیت کفن که از بین نمی رودچیزهایی استکه از بدن باقی می مانده. سالار همه اینها را دراستودان می ریخته است. هر چند سال یک بار که استودان پر می شده سالار کمی تیزآب زرگری روی آن ها می ریخته تا آنها را آب کند.

زنان در پایین دخمه ها با جسد وداع می کردند و 16 مرد قوی هیکلی که انتخاب می شدند ، جسد را از مسیر سنگچین بالا میبردند. &nbsp;بیرون برج جسد را روی زمین میگذاشتند تا سالار بقیه مراسم را اجرا &nbsp;کند.

به اتاقهایی که درکنار هم قرار میگیرند،خیله میگویند. در پایین دخمه ها سه خیله می بینیم کاربرد خیله ها اینست که اگر چند زرتشتی از محله های مختلف همزمان در گذشتند، همه ی آنها بدون ایجاد مزاحمت بتوانند مراسم خود را برگزار کنند. همچنین افرادی که از راه دور می آمدند می توانستند در این مکانها شب را سپری کنند.

دو نفر در بالای دخمه ها زندگی میکردند که سالار نام داشتند. این کار به قدری سخت بوده که کمتر کسی زیر بارش میرفته است، اگر کسی این کار را قبول می کرده به او می گفتند خیلی سالاری. که این اصطلاح از آن موقع وارد فرهنگ ما شد.در واقع وقتی به کسی می گویند خیلی سالاری یعنی خیلی مرده شوری از آخرین سالارها یکی از آنها هنوز زنده است که متولد 1302 است. سالار بدن را داخل برجمی برده استپس هیچ انسانی غیر از سالارها وارد برج ها نشده است.

اعتقاد زرتشتیان این است که ما حق نداریم چهار عنصر طبیعت یعنی خاک، آب، باد و آتش را آلوده کنیم. در گذشته باور داشتند که نباید مرده های خود را دفن کرد چون با این کار صورت خاک قبرستان آلوده شده و غیر قابل استفاده میشد.در اینجا دو تپه وجود داردکه در بالای آنها برجی بنا شده و مسیری سنگ چین دارد. آنکه بلندتر است 350سال و دیگری 120 سال قدمت دارد.<br /> وقتی کسی می مرد، متوفی را می شستند چون او پاک از بدن مادربه دنیا آمده و باید پاک از دنیا برود سپس او را کفن می کردند.

دخمه در خارج از شهر یزد قرار داشته و پرندگان شکاری مانند کرکس، لاشخور و عقاب بدن را می خوردند. این اتفاق تنها توسط پرندگان می افتاد &nbsp;زیرا به دلیل ارتفاع در ورودی درندگان نمیتوانستند به دخمه وارد شوند زیرا آنزیم معده پرندگان از انتقال میکروب به دیگران جلوگیری میکند . ایرانی ها 2000 سال پیش می دانستند که اگر فرد در اثر وبا و طاعون بمیرد، پرنده نمیتواند بیماری را در طبیعت انتقال دهد و حتی مدفوعش هم آلوده نیست ولی در آنزیم معده روباه و شغال و گرگ این طور عمل نمیکند. پس دیوار ها را بلند می ساختند که درنده نتواند وارد شود. دلیل دیگر هم این بوده که درندگان طعمه خود را جا به جا می کنند ولی پرنده همانجا می خورد و بدن مرده در طبیت پخش نمی شود و طبیعت را آلوده نمی کند.<br /> مسیر باد در مکانهایی که دخمه وجود دارد از دخمه به سوی بیابان های بین یزد ، رفسنجان و کرمان است در این فاصله تا کیلومترها هیچ آبادی ای نیست که باد بوی تعفن و آلودگی را به آنجا ببرد.

این فیلم با بازی&nbsp;نیکول کیدمن&nbsp;در نقش&nbsp;گرترود بل، نویسنده و مأمور مخفی بریتانیا در اوایل قرن در کشورهای عربی، قصه&zwnj;های زیادی را حول و حوش&nbsp;ایران در 80 سال پیش،&nbsp;روایت می&zwnj;کند و در واقع چهل و پنج دقیقه ابتدایی فیلم در&nbsp;تهران&nbsp;می&zwnj;گذرد.<br /> دو دقیقه از این فیلم مربوط به برج سکوت است که این ویدیو مشاهده می نمایید.<br /> چند نکته: <ol> <li>ورود به بخش بالایی برج سکوت برای همه امکانپذیر نبوده است.به دلیل آنکه حیوانات وحشی مانند سگ و گرگ نتوانند به مردار دسترسی پیدا کنند.</li> <li>همچنین در دورانی که مرده در دخمه وجود داشته دو نفر سالار به عنوان نگهبان در برج حظور داشته اند.</li> </ol>

غار رودافشان در موقعیت جغرافیایی N353819 E523029 در استان تهران واقع است. در كوهستان البرز مركزي در شهرستان دماوند روستاي سرسبزي وجود دارد با باغات وسيع و چشمه سارهاي فراوان و رودي پر آب كه چشمان هر بيننده اي را خيره مي‌سازد ، اين روستا رود افشان نام دارد. در جنوب اين روستا غار زيبايي خودنمايي مي‌كند به نام غار رودافشان. وقتي از تهران به سمت فيروزكوه خارج مي‌شويم در مسير جاده دماوند در 45 كيلومتري فيروزكوه به يك جاده فرعي مي‌رسيم به نام جاده سيدآباد كه در سمت راست جاده قرار دارد.پس از طي نيم ساعت راه آسفالت به يك جاده خاكي مي‌رسيم كه پس از نيم ساعت ما را مستقيما به روستاي رودافشان مي‌رساند. از آنجا پس از گذشتن از يك رود پر آب و پشت سر گذاشتن شيب نسبتا تندي در مدت يك ربع ساعت به دهانه عظيم غاري بر مي‌خوريم كه بزرگي و زيبايي آن هر بيننده‌اي را متحير مي‌كند . درون غار ، تاريكي و سكوت محض حكمفرماست و فقط گاهي قطرات آب براي ثانيه‌اي سكوت را مي‌شكند. درون غار پوشيده از مواد آهكي است كه به صورت قنديلهايي از سقف غار آويزان شده است. غار رودافشان در استان تهران و در ۱۱۷ كيلومتري شهر تهران و ۴۵ كيلومتري شهر فيروزكوه و در مجاورت روستايي به همين نام واقع است.غار در دامنه جنوبي دره رودافشان قرار دارد. رودخانه دليچاي در ژرفاي دره جريان دارد و آب درياچه هاي تار و هوير را كه حاصل ذوب يخچال هاي قره داغ است ، به رودخانه حبله رود مي برد. دهانه غار در ارتفاع ۱۸۰۰متري از سطح دريا و در داخل گودي بزرگي به قطر حدودا ۱۰۰متر قرار گرفته است و تنها از لبه گودي قابل مشاهده است . اختلاف ارتفاع دهانه غار و بستر رود حدود ۲۰۰ متر است.دهانه غار بسيار وسيع و قوسي شكل است و به درازاي ۴۰ متر و بلندي ۱۲متر است. نخستين تالار عظيم غار به قطر ۸۰ در ۱۰۰متر و بلنداي ۲۵متر بعد از دهانه قرار دارد . به علت استحكام لايه ها اثري از شكستگي و يا سنگ قابل سقوط در آن ديده نمي شود.اين اعتقاد وجود دارد كه هزاران سال قبل رودخانه همسطح دهانه غار بوده و احتمالا قسمتي از آب رودخانه دليچاي وارد دالان هاي غار شده و باعث گسترش و وسعت غار شده است. وجود تعدادي ايوان ساخته شده با سنگچين و مقاديري خرده سفال، نشانه سكونت انسان ها در غار در روزگار گذشته است.تالار دوم پس از يك ديواره سنگچين قرار دارد و داراي ابعادي حدود ۶۰ در ۵۰ و بلنداي ۲۰ متر است و فاقد هر گونه غارسنگ(ساختارهايي كه در اثر انحلال و رسوبگذاري كاني ها در خلال جريان آب در داخل غار ها ايجاد مي شود،مانند چكيده و چكنده) است.تالار سوم داراي ابعادي در حدود ۵۰ در ۴۰ و بلنداي ۱۵ متر است. سرتاسر اين تالار از چكيده ها و چكنده هاي زيبا و ستون ها و آبشارسنگ هاي خارق العاده است. چكنده هاي نيزه اي و گل كلمي در سرتاسر سقف اين تالار ديده مي شود.در ادامه مسير اصلي غار يك پلكان آهني ما را به دهليزي مي رساند كه دخمه بزرگي به ابعاد 6 در ۴ متر و ارتفاع ۳ متر در انتهاي آن واقع است. يك حوض آب و ستوني در وسط آن دخمه ديده مي شود. اين دخمه را آناهيتا (الهه آبياري و باروري ) نام نهاده اند.در ادامه مسير اصلي پرتگاه هاي فراواني وجود دارد و مسير پس از حدود ۱۶۰متر به دالان انتهايي غار مي رسد كه طول آن ۱۰ متر است و در ارتفاع ۱۷۵۰متري سطح دريا و ۵۰ متر پايين تر از ارتفاع دهانه غار است. طول غار در مسير اصلي حدود ۵۵۰ متر است.