اگر آب ننوشیم چه اتفاقی می‌افتد؟

آب به طور طبیعی همه جا وجود دارد، از رطوبت خاک و تکه‌ای یخ گرفته تا آب موجود در سلول‌های بدن ما. بسته به عوامل مختلفی مثل مکان، میزان چربی، سن و جنسیت، میانگین آب موجود در بدن هر فرد بین 55 تا 60 درصد است. حتی هنگام تولد، بدن نوزاد آب بیش‌تری دارد. تقریبا 75 درصد بدن آن‌ها را آب تشکیل می‌دهد و تقریبا شبیه به یک ماهی هستند. ولی در اولین سال تولدشان میزان آب موجود در بدن آنها به 65 درصد کاهش پیدا می‌کند. پس آب چه نقشی را در بدن ما ایفا می‌کند و برای سالم ماندن چقدر نیاز داریم آب بنوشیم؟
H2o در ضربه‌گیری و روان سازی مفاصل، متعادل کردن دمای بدن، تغذیه مغز و نخاع نقش به‌سزایی دارد. آب فقط در خون ما وجود ندارد. بیش از سه چهارم مغز و قلب یک انسان بالغ را آب تشکیل می‌دهد .این میزان تقریبا با آب موجود در یک موز برابری می‌کند. میزان آب موجود در شش‌ها هم تقریبا با میزان آب موجود در یک سیب، با میزان تقریبی 83 درصد برابری می‌کند و حتی خشک‌ترین استخوان‌های یک انسان هم از 31 درصد آب تشکیل شده است. اگر ما واقعا از آب تشکیل شده‌ایم و حتی توسط آب ما احاطه شده‌ایم، پس چرا آن‌قدر نیاز داریم آب بنوشیم؟ خب، ما روزانه دو تا سه لیتر آب را از طریق عرق کردن، ادرار و حرکات روده و حتی از طریق نفس کشیدن دفع می‌کنیم. همین‌طور که این عملکردها برای بدن لازم است، باید به فکر جبران آب از دست رفته بدن هم باشیم. کنترل میزان آب بدن به گونه‌ای متعادل، این طور است که از کم آب شدن بدن یا مصرف بیش از اندازه آن بپرهیزیم، چرا که در هر دو صورت تاثیرات مخربی بر سلامت ما خواهد داشت.
در ابتدای تشخیص کم آب شدن بدن به وسیله‌ی اندام‌ها، گیرنده‌های حسی موجود در هیپوتالاموس مغز، نوعی هورمون کاهنده‌ی ادرار ترشح می‌کنند. وقتی که این هورمون به کلیه‌ها می‌رسد، آکواپورین یا همان کانال‌های آبی را به وجود می‌آورد، آکواپورین کانال‌های خاصیند که باعث می‌شوند خون، آب بیش‌تری را جذب و نگهداری کند. که خود منجر به غلیظ شدن و  تیره شدن رنگ ادرار می‌انجامد. کم آبی بدن می‌تواند میزان قابل توجهی افت انرژی، بی‌حوصلگی، خشکی پوست، افت فشار خون و نشانه‌هایی از اختلالات شناختی و روانی را برای هر فرد به همراه بیاورد. در شرایطی که بدن انسان کم آب می‌شود ، عملکرد مغز شدیدتر می‌شود تا وظیفه خود را درست مثل شرایط عادی انجام دهد و حتی اندازه‌ی آن به علت کم آبی به طور موقت کاهش پیدا می‌کند. جذب بیش از اندازه‌ی آب در بدن یا به اصطلاح Over-hydration، در نتیجه مصرف بیش از اندازه آب در یک مدت زمان کوتاه اتفاق می‌افتد. ورزشکاران اغلب به علت تنظیم میزان مورد نیاز آب بدنشان در شرایط سخت فیزیکی، قربانی این اتفاق هستند.  همان‌طور که مغز در هنگام کم آبی هورمون کاهنده‌ی ادرار ترشح می‌کند، در حالت Over-hydration مغز ترشح این هورمون را کم کرده یا ترشح آن را درون خون متوقف می‌کند. الکترولیت‌های سدیم در بدن رقیق می‌شود و موجب تورم سلول‌ها می‌شود. در موارد جدی‌تر ، کلیه ها نمی‌توانند با حجم زیادی از ادرار رقیق هماهنگ شوند. مسمویت با آب موجب سردرد ، تهوع و استفراغ ، و به ندرت تشنج و در نهایت مرگ می‌شود. ولی این اتفاق معمولا در شرایطی رخ می دهد که Over-hydration در فرد شدید باشد. در حالت عادی، تنظیم و مدیریت آب مورد نیاز روزانه‌‌ی بدن، برای آن‌هایی که شانس دسترسی به آب آشامیدنی و پاک را دارند، کار ساده ایست. برای مدتی طولانی، گفته می‌شد که هر فرد روزانه به هشت لیوان آب نیاز دارد. این میزان تقریبی برآورد شده است. در حال حاضر عقیده این است که میزان آب مورد نیاز بدن، وابسته به وزن و محیط هر فرد می باشد. میزان آب مورد نیاز به طور متوسط، برای مردان 2.5-3.7 لیتر و برای زنان حدود 2 تا 2.7 لیتر پیشنهاد شده است. این میزان وابسته به سن، فعالیت و دمای بدن، کم و زیاد می‌شود. هرچند که آب از سالم ترین مایعات است، سایر نوشیدنی‌ها، حتی نوشیدنی‌های کافئین دار مثل چای و قهوه، می‌تواند در تامین نیاز روزانه بدن به مایعات موثر باشد. آب موجود در مواد غذایی که ما مصرف می‌کنیم، یک پنجم از H2O مصرفی ما را بطور روزانه تشکیل می‌دهد. آب موجود در سبزیجات و میوه‌هایی از قبیل توت‌فرنگی، خیار و حتی کلم بروکلی بیش از 90 درصد است و می‌تواند مکملی برای مصرف مایعات روزانه ما باشد و مواد مغذی و فیبر مورد نیاز بدن را هم تامین کند. نوشیدن به اندازه کافی، در بلند مدت هم می‌تواند برای ما سودمند باشد. مطالعات نشان داده  که مصرف کافی آب ، احتمال سکته مغزی را کاهش داده، به کنترل دیابت کمک می‌کند و در کاهش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان تاثیر به سزایی دارد. مهم نیست چه نوعی از مایعات مصرف می‌کنید، به طور کلی مصرف به موقع و کافی مایعات در چگونگی احساستان، افکارتان و همچنین عملکرد روزانه‌تان یک دنیا تفاوت ایجاد می‌کند.