آیا گریه کردن برای حال ما خوب است؟
How-crying-can-make-you-healthier
آیا گریه کردن برای بهتر شدن حال انسان خوب است؟ این سوالی است که هر کس میتواند پاسخ آن را با توجه به تجربه خود بگوید. اما دانشمندان در این باره چه میگویند؟ در ادامه درباره این موضوع صحبت میکنیم.
4.18
میلاد شکیب
20973
آیا گریه کردن برای حال ما خوب است؟
Vidoal
آیا گریه کردن برای بهتر شدن حال انسان خوب است؟ این سوالی است که هر کس میتواند پاسخ آن را با توجه به تجربه خود بگوید. اما دانشمندان در این باره چه میگویند؟ در ادامه درباره این موضوع صحبت میکنیم.
گریه کردن از ۱۰ نفر حال ۹ نفر را بهتر میکند، استرس را کاهش میدهد و ممکن است به سلامت بدن کمک کند. گریه کردن رایگان است، در دسترس همه هست و جز بافتهای مرطوب، چشمان قرمز و پاک شدن آرایش هیچ عوارض جانبی هم ندارد. گرچه گریه کردن یک داروی بینهایت اثربخش نیست، اما نتایج مطالعات اخیر نشان میدهد که برای انسان شفابخش است و حال و هوای ۸۸/۸ درصد افراد را بهتر میکند و فقط ۸/۴ درصد پس از گریستن حال بدتری دارند.
همه ما تجربه گریههای احساسی و عاطفی را داریم اما آمارها نشان میدهد زنها در سال ۴۷ بار و مردها ۷ بار گریه میکنند. با این حال، اینکه چرا ما گریه میکنیم و وقتی آن را انجام میدهیم چه اتفاقاتی برایمان روی میدهد هنوز موضوع نامشخصی است. خندیدن و عصبانی شدن برای انسان مزایای مختلفی دارند. برای مثال نتایج مطالعات نشان میدهد که خندیدن جریان خون را افزایش میدهد، سطح هورمونهای استرسزا را کاهش میدهد، سیستم ایمنی بدن را بهبود میبخشد و باعث تولید مواد ضدبیماری در بدن میشود. اما در مورد گریه کردن چه؟
اشکها از همان بخشی در چشم ترشح میشوند که باعث تولید یک لایه محافظتی روی مردمک چشم بهمنظور جلوگیری از ورود مواد مزاحم میشود. همچنین این بخش وقتی چشم خشک میشود مایع از خود تولید میکند. اما نکتهای که در این بین وجود دارد این موضوع است که اشکهای تولیدشده از گریههای عاطفی شامل مواد مختلفیاند که با حالت معمولی تولید مایع در چشم متفاوت است. این پدیده از تئوری معروف «بازیابی» پشتیبانی میکند که در آن مطرح میشود که اشکهای عاطفی و محتویات درون آن، راهی برای بدن است تا پس از یک اتفاق استرسزا به حالت تعادل بازگردد. ویلیام فری، استاد داروسازی دانشگاه مینستوتا، در این باره میگوید: «به نظر من ما پس از گریه کردن احساس بهتری داریم چون بخشهای ناخوشایندی از درونمان را بیرون میریزیم. مواد شیمیایی که در طول یک استرس عاطفی در ما ایجاد میشود در قالب اشک از بدن ما خارج میشود. چون استرس خطر حمله قلبی و تخریب بخشهایی از مغز را افزایش میدهد، توانایی انسان در گریستن کمک زیادی برای جلوگیری از این خطر است».
البته شواهد و مدارک دیگری نیز این تئوری را تایید میکنند. نتایج برخی از مطالعات نشان داد اشکهایی که به دلیل احساسات در چشم جاری میشوند نسبت به مایع داخل چشم سطح بیشتری از پروتئین، منگنز، پتاسیم و هورمونهایی نظیر پرولاکتین در خود دارند. منگنز از مواد حیاتی موجود در بدن است که از لخته شدن خون، مشکلات پوستی و کاهش کلسترول خون جلوگیری میکند. البته مقدار زیاد این ماده برای بدن مضر است. پتاسیم هم در کارکردهای عصبی، کنترل عضلات و فشار خون موثر است.
پرولاکتین هورمونی است که با استرس ارتباط دارد و نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن و دیگر کارکردهای بدن بازی میکند. وجود این هورمون در اشک دلیل اینکه چرا زنان از مردان بیشتر گریه میکنند را توضیح میدهد. به طور کلی در بدن زنان پرولاکتین بیشتری نسبت به مردان وجود دارد و در دوران بارداری سطح آن در بدن زن بیشتر میشود و به همین دلیل زنان در این دوران بیشتر گریه میکنند. البته برخی معتقدند که گریه کردن درد را کاهش میدهد که درباره این ادعا پژوهشهای اندکی انجام شده است.
البته تئوریهای مخالفی هم در این زمینه وجود دارد که در آنها بیان میشود گریه کردن کمک خاصی به بازیابی بدن نمیکند. این تئوری بیان میکند که گریه کردن انگیزهای را در انسان ایجاد میکند که رفتارهایی جهت دور کردن درد و غم انجام دهد. نتایج بعضی از پژوهشها نشان میدهد که حساسیت پوست در طول و بعد از گریه کردن افزایش پیدا میکند و همچنین تنفس عمیقتر میشود. برخی معتقدند گریه کردن باعث دو عمل میشود. محققان دانشگاه فلوریدای جنوبی میگویند: «گریه کردن یک نشانه برانگیزاننده غم و اندوه و وسیلهای برای بازگشت تعادل روانی و فیزیولوژیکی به بدن است».
نتایج مطالعهای در دانشگاه تیلبورگ در هلند نشان میدهد که هم زنان و هم مردان از فردی که در حال گریه کردن است حمایت عاطفی بیشتری میکنند، گرچه قضاوت آنها درباره کسی که گریه میکند خیلی مثبت نیست. نتایج مطالعهای دیگر نشان میدهد که مردان وقتی گریه میکنند بسیار زیاد دوست داشته میشوند و این موضوع در مورد زنان برعکس است. محققان آلمانی میگویند: «به طور کلی، نتایج پژوهشها این تئوری را مطرح میکند که گریه گردن یک رفتار ضمیمه است که افراد برای کمک گرفتن از دیگران از آن استفاده میکنند».
در آخرین مطالعهای که در دانشگاه فلوریدای جنوبی روی این موضوع انجام شده، محققان به این نتیجه رسیدند که تقریبا همه افراد پس گریه کردن احساس بهتری دارند و شخصیت هر فرد تاثیر زیادی روی میزان گریه کردن آن فرد میگذارد. انسانهای روانرنجور بیش از دیگران گریه میکنند و خیلی ساده و سریع اشکهای آنها سرازیر میشود. محققان آمریکایی معتقدند گریه کردن میتواند یک درمان موثر و مفید برای برخی از افراد باشد، بهویژه افرادی که در بیان احساسات خود مشکل دارند. آنها میگویند: «اکثر قریب به اتفاق شرکتکنندگان در پژوهش ما بیان کردهاند که حال و هوای آنها پس از گریه کردن بهتر شده است. نتایج مطالعات ما میتواند در استفاده از گریه در درمانهای بالینی نیز به کار گرفته شود. در حال حاضر شواهدی وجود دارد که نشان میدهد اینکه چگونه گریه کنیم و چگونه از تاثیرات مثبت آن بهره ببریم، میتواند کمک زیادی به افرادی کند که در بیان غم یا گریه کردن مشکل دارند. نتایج ما نشان میدهد افرادی که به آلکسیتیمیا یا نارسایی هیجانی (alexithymic)، ناتوانی در بیان احساسات، یا فقدان لذت (anhedonic)، افرادی که نمیتوانند از تجربیات لذتبخش خود لذت کافی ببرند، مبتلا هستند میتوانند از درمانهای بالینی که در آن افراد بیمار به گریه کردن تشویق میشوند، بهره ببرند».
روانشناسان دانشگاه فلوریدا، مانند محققان دیگر، معتقدند برای شناسایی ریشهها، ماهیت و کارکرد گریه کردن نیاز به پژوهشهای بیشتری است. البته در این میان وبسایتهای زیادی در این زمینه مطلب نوشتهاند. برای مثال نویسنده وبسایت medicaldaily شش مزیت گریه کردن را بیان کرده که عبارتند از: خارج شدن مواد سمی از بدن، از بین بردن باکتریها، بهبود دید، بهتر شدن حال و هوا، کاهش استرس و ارتقای کیفیت رابطه. البته در این میان وبسایت psychologytoday به نقل پژوهشهایی که در این حوزه انجام شده پرداخته و معتقد است گریه کردن تاثیر خاصی روی افراد ندارد و دلیل اینکه آنها پس از گریستن احساس بهتری دارند این موضوع است که با سرازیر شدن اشک، افراد پیرامون توجه بیشتری به فردی که گریه میکند نشان میدهند.
در پایان باید اطلاعات جالبی درباره گریه کردن را عنوان کنیم که وبسایت independent آنها را منتشر کرده است:
- ۲۰ درصد گریهها بیش از ۳۰ دقیقه طول میکشد.
- ۸ درصد گریهها بیش از یک ساعت طول میکشد.
- ۷۰ درصد کسانی که گریه میکنند تلاشی برای پنهان کردن آن نمیکنند.
- ۷۷ درصد گریهها در خانه اتفاق میافتد.
- ۱۵ درصد گریهها در محل کار یا خودرو اتفاق میافتد.
- ۴۰ درصد افراد در تنهایی گریه میکنند.
- ۳۹ درصد گریهها عصرها اتفاق میافتد. زمانهای دیگر روز عبارتند از: ۱۶ درصد صبحها، ۲۹ درصد بعد از ظهرها و ۱۷ درصد شبها.
- ۶ تا ۸ شب متداولترین زمان برای گریستن است.
- ۸۸/۸ درصد افراد پس گریستن احساس بهتری دارند.
- هر زن به طور متوسط ۴۷ بار در سال گریه میکند.
- هر مرد به طور متوسط ۷ بار در سال گریه میکند.
منابع: independent/ psychologytoday/ medicaldaily
گریه کردن از ۱۰ نفر حال ۹ نفر را بهتر میکند، استرس را کاهش میدهد و ممکن است به سلامت بدن کمک کند. گریه کردن رایگان است، در دسترس همه هست و جز بافتهای مرطوب، چشمان قرمز و پاک شدن آرایش هیچ عوارض جانبی هم ندارد. گرچه گریه کردن یک داروی بینهایت اثربخش نیست، اما نتایج مطالعات اخیر نشان میدهد که برای انسان شفابخش است و حال و هوای ۸۸/۸ درصد افراد را بهتر میکند و فقط ۸/۴ درصد پس از گریستن حال بدتری دارند.
همه ما تجربه گریههای احساسی و عاطفی را داریم اما آمارها نشان میدهد زنها در سال ۴۷ بار و مردها ۷ بار گریه میکنند. با این حال، اینکه چرا ما گریه میکنیم و وقتی آن را انجام میدهیم چه اتفاقاتی برایمان روی میدهد هنوز موضوع نامشخصی است. خندیدن و عصبانی شدن برای انسان مزایای مختلفی دارند. برای مثال نتایج مطالعات نشان میدهد که خندیدن جریان خون را افزایش میدهد، سطح هورمونهای استرسزا را کاهش میدهد، سیستم ایمنی بدن را بهبود میبخشد و باعث تولید مواد ضدبیماری در بدن میشود. اما در مورد گریه کردن چه؟
اشکها از همان بخشی در چشم ترشح میشوند که باعث تولید یک لایه محافظتی روی مردمک چشم بهمنظور جلوگیری از ورود مواد مزاحم میشود. همچنین این بخش وقتی چشم خشک میشود مایع از خود تولید میکند. اما نکتهای که در این بین وجود دارد این موضوع است که اشکهای تولیدشده از گریههای عاطفی شامل مواد مختلفیاند که با حالت معمولی تولید مایع در چشم متفاوت است. این پدیده از تئوری معروف «بازیابی» پشتیبانی میکند که در آن مطرح میشود که اشکهای عاطفی و محتویات درون آن، راهی برای بدن است تا پس از یک اتفاق استرسزا به حالت تعادل بازگردد. ویلیام فری، استاد داروسازی دانشگاه مینستوتا، در این باره میگوید: «به نظر من ما پس از گریه کردن احساس بهتری داریم چون بخشهای ناخوشایندی از درونمان را بیرون میریزیم. مواد شیمیایی که در طول یک استرس عاطفی در ما ایجاد میشود در قالب اشک از بدن ما خارج میشود. چون استرس خطر حمله قلبی و تخریب بخشهایی از مغز را افزایش میدهد، توانایی انسان در گریستن کمک زیادی برای جلوگیری از این خطر است».
البته شواهد و مدارک دیگری نیز این تئوری را تایید میکنند. نتایج برخی از مطالعات نشان داد اشکهایی که به دلیل احساسات در چشم جاری میشوند نسبت به مایع داخل چشم سطح بیشتری از پروتئین، منگنز، پتاسیم و هورمونهایی نظیر پرولاکتین در خود دارند. منگنز از مواد حیاتی موجود در بدن است که از لخته شدن خون، مشکلات پوستی و کاهش کلسترول خون جلوگیری میکند. البته مقدار زیاد این ماده برای بدن مضر است. پتاسیم هم در کارکردهای عصبی، کنترل عضلات و فشار خون موثر است.
پرولاکتین هورمونی است که با استرس ارتباط دارد و نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن و دیگر کارکردهای بدن بازی میکند. وجود این هورمون در اشک دلیل اینکه چرا زنان از مردان بیشتر گریه میکنند را توضیح میدهد. به طور کلی در بدن زنان پرولاکتین بیشتری نسبت به مردان وجود دارد و در دوران بارداری سطح آن در بدن زن بیشتر میشود و به همین دلیل زنان در این دوران بیشتر گریه میکنند. البته برخی معتقدند که گریه کردن درد را کاهش میدهد که درباره این ادعا پژوهشهای اندکی انجام شده است.
البته تئوریهای مخالفی هم در این زمینه وجود دارد که در آنها بیان میشود گریه کردن کمک خاصی به بازیابی بدن نمیکند. این تئوری بیان میکند که گریه کردن انگیزهای را در انسان ایجاد میکند که رفتارهایی جهت دور کردن درد و غم انجام دهد. نتایج بعضی از پژوهشها نشان میدهد که حساسیت پوست در طول و بعد از گریه کردن افزایش پیدا میکند و همچنین تنفس عمیقتر میشود. برخی معتقدند گریه کردن باعث دو عمل میشود. محققان دانشگاه فلوریدای جنوبی میگویند: «گریه کردن یک نشانه برانگیزاننده غم و اندوه و وسیلهای برای بازگشت تعادل روانی و فیزیولوژیکی به بدن است».
نتایج مطالعهای در دانشگاه تیلبورگ در هلند نشان میدهد که هم زنان و هم مردان از فردی که در حال گریه کردن است حمایت عاطفی بیشتری میکنند، گرچه قضاوت آنها درباره کسی که گریه میکند خیلی مثبت نیست. نتایج مطالعهای دیگر نشان میدهد که مردان وقتی گریه میکنند بسیار زیاد دوست داشته میشوند و این موضوع در مورد زنان برعکس است. محققان آلمانی میگویند: «به طور کلی، نتایج پژوهشها این تئوری را مطرح میکند که گریه گردن یک رفتار ضمیمه است که افراد برای کمک گرفتن از دیگران از آن استفاده میکنند».
در آخرین مطالعهای که در دانشگاه فلوریدای جنوبی روی این موضوع انجام شده، محققان به این نتیجه رسیدند که تقریبا همه افراد پس گریه کردن احساس بهتری دارند و شخصیت هر فرد تاثیر زیادی روی میزان گریه کردن آن فرد میگذارد. انسانهای روانرنجور بیش از دیگران گریه میکنند و خیلی ساده و سریع اشکهای آنها سرازیر میشود. محققان آمریکایی معتقدند گریه کردن میتواند یک درمان موثر و مفید برای برخی از افراد باشد، بهویژه افرادی که در بیان احساسات خود مشکل دارند. آنها میگویند: «اکثر قریب به اتفاق شرکتکنندگان در پژوهش ما بیان کردهاند که حال و هوای آنها پس از گریه کردن بهتر شده است. نتایج مطالعات ما میتواند در استفاده از گریه در درمانهای بالینی نیز به کار گرفته شود. در حال حاضر شواهدی وجود دارد که نشان میدهد اینکه چگونه گریه کنیم و چگونه از تاثیرات مثبت آن بهره ببریم، میتواند کمک زیادی به افرادی کند که در بیان غم یا گریه کردن مشکل دارند. نتایج ما نشان میدهد افرادی که به آلکسیتیمیا یا نارسایی هیجانی (alexithymic)، ناتوانی در بیان احساسات، یا فقدان لذت (anhedonic)، افرادی که نمیتوانند از تجربیات لذتبخش خود لذت کافی ببرند، مبتلا هستند میتوانند از درمانهای بالینی که در آن افراد بیمار به گریه کردن تشویق میشوند، بهره ببرند».
روانشناسان دانشگاه فلوریدا، مانند محققان دیگر، معتقدند برای شناسایی ریشهها، ماهیت و کارکرد گریه کردن نیاز به پژوهشهای بیشتری است. البته در این میان وبسایتهای زیادی در این زمینه مطلب نوشتهاند. برای مثال نویسنده وبسایت medicaldaily شش مزیت گریه کردن را بیان کرده که عبارتند از: خارج شدن مواد سمی از بدن، از بین بردن باکتریها، بهبود دید، بهتر شدن حال و هوا، کاهش استرس و ارتقای کیفیت رابطه. البته در این میان وبسایت psychologytoday به نقل پژوهشهایی که در این حوزه انجام شده پرداخته و معتقد است گریه کردن تاثیر خاصی روی افراد ندارد و دلیل اینکه آنها پس از گریستن احساس بهتری دارند این موضوع است که با سرازیر شدن اشک، افراد پیرامون توجه بیشتری به فردی که گریه میکند نشان میدهند.
در پایان باید اطلاعات جالبی درباره گریه کردن را عنوان کنیم که وبسایت independent آنها را منتشر کرده است:
- ۲۰ درصد گریهها بیش از ۳۰ دقیقه طول میکشد.
- ۸ درصد گریهها بیش از یک ساعت طول میکشد.
- ۷۰ درصد کسانی که گریه میکنند تلاشی برای پنهان کردن آن نمیکنند.
- ۷۷ درصد گریهها در خانه اتفاق میافتد.
- ۱۵ درصد گریهها در محل کار یا خودرو اتفاق میافتد.
- ۴۰ درصد افراد در تنهایی گریه میکنند.
- ۳۹ درصد گریهها عصرها اتفاق میافتد. زمانهای دیگر روز عبارتند از: ۱۶ درصد صبحها، ۲۹ درصد بعد از ظهرها و ۱۷ درصد شبها.
- ۶ تا ۸ شب متداولترین زمان برای گریستن است.
- ۸۸/۸ درصد افراد پس گریستن احساس بهتری دارند.
- هر زن به طور متوسط ۴۷ بار در سال گریه میکند.
- هر مرد به طور متوسط ۷ بار در سال گریه میکند.
منابع: independent/ psychologytoday/ medicaldaily
اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
0
مبینا
شنبه، 23 اردیبهشت 1396
با این حساب فکر میکنم تا چند وقت دیگه گریه درمانی هم باب بشه...!
0
نسیم زندی
پنج شنبه، 31 فروردین 1396
اطلاعات آخرش واقعا جالب بود
0
نگار شرف الدین
جمعه، 18 فروردین 1396
بعضی وقت ها آدم بی دلیل دلش می گیره و هیچ چیزی به اندازه ی گریه حال آدم رو خوب نمیکنه. از نظر من گریه عالیه. حس سبکی بعدش رو هیچ چیز دیگه ای به وجود نمیاره. من که خیلی زیاد گریه میکنم. شایدم افسردگی باشه ولی حالم رو خوب میکنه و همین کافیه
0
narges Tajali
سه شنبه، 15 فروردین 1396
گاهی واقعا گریه به آدم آرامش میده
ولی بعضی وقتا هم یه جایی که نباید گریه میکنی این حالت خیلی رو مخه منه :(
0
محمد نقی زاده
شنبه، 05 فروردین 1396
من همیشه درمواقعی که دچاراسترس ونگرانی شدیدی میشم بااین گریه حالم بهترمیشه شایدازنظرخیلی ازدوستان خنده دارباشه ولی اتفاقیه که اصلامنکرش نمیشم وبه همه توصیه میکنم گاه گداری این کاروانجام بدن.ولی بامطالعه مطالب بالا بیشتربه خوب بودن وضررنداشتنش پی بردم .
0
محدثه صدقی
شنبه، 28 اسفند 1395
به قول قدیمیا باید گریه کرد که سبک شد حالا اینجا علمیش هم نوشته
0
بی بی عجم اکرامی
چهارشنبه، 25 اسفند 1395
گریه کردن برای بیرون ریختن غم و اندوه از درونمان خیلی کارساز است باعث جلوگیری از خیلی بیماریها مانند افسردگی میشود.
0
امید اصیل دانا
چهارشنبه، 25 اسفند 1395
البته این آمار دررابطه با خیلی از مردها صدق نمیکنه مثلا خود من از سن تقریبا ۹ سالگی تا این مدت ۲۴ سال کلا سه بار گریه کردم.اما هردفعه که گریه کردم واقعا احساس خوبی بهم داد
فکر کنم هریه بارگریه برای چهار پنج سال ساپورتم کرده
0
حسین ریگی کارواندری
چهارشنبه، 25 اسفند 1395
افرادی که گریه میکنند کمتر از افرادی که بغض خود رو در دل نگه میدارن دچار سکته مغزی میشن....
0
نرگس ابارشی
یکشنبه، 22 اسفند 1395
گریه کردن دل تنگی رو برطرف میکنه ولی اگه بیش از حد باشه خیلی بده
0
مریم مدیررحمتی
شنبه، 21 اسفند 1395
گریه کردن واقعا ادمو سبک میکنه
0
رضا صالحی
جمعه، 20 اسفند 1395
جالب بود
0
سید محمد حسینی
جمعه، 20 اسفند 1395
گریه کن گریه قشنگه گریه مال دل تنگه فقط من موندم این درصدهارو کی و چگونه انقدر دقیق بررسی و صحه گذاری واعلام کرده باچه جامعه اماری؟😂
0
کامران
پنج شنبه، 19 اسفند 1395
خب پس معلوم شد انقد به مذهبیا گیر میدن که دین یعنی گریه، سر از کجا داشت.
0
بنیامین عزیزطولی
پنج شنبه، 19 اسفند 1395
من به این موضوع ایمان دارم!
گریه کردن احتمالا وضعیت انتقال دهنده های عصبی در مغز رو هم تحت تاثیر قرار میده!
0
محمد سمائی انور
پنج شنبه، 19 اسفند 1395
به دوستان پیشنهاد روضه رو هم اضافه میکنم. واقعا عالیه
شور و شعفی که بعدش به دست میاد، فکر نمیکنم مثالش جای دیگه ای باشه
0
sima motevali
پنج شنبه، 19 اسفند 1395
همان طور که میونید گریه کردن خوبه
ولی به اندازه
بعضی وقتا گریه کردن زیاد اب مروارید و یا خشکی چشم و یا افسردگی هم به همراه خودش داره
0
سید مرتضی موسوی
پنج شنبه، 19 اسفند 1395
باسلام
جالب بود ، البته من خودم گریه بسیار بهم آرامش میده ، اما بصورت علمی نمیدونستم که چنین تأثیری روی آرامش انسان میگذاره و استرس و اضطراب رو کم میکنه .
از این ب بعد هم میتونیم برای آرامش و سلامتی بخندیم و هم گریه کنیم.
سپاس
0
مصطفی دواتگر آزاد
چهارشنبه، 18 اسفند 1395
مطلب بسیار مفیدی بود بله واقعا گریه باعث تخلیه میشه و بعدش آدم احساس سبکی میکنه تجربه کردم
2
جمال جنامی
چهارشنبه، 18 اسفند 1395
سلام
مطلب جالب و علمی بود ممنون
0
سید علی ترابی
چهارشنبه، 18 اسفند 1395
با سلام و احترام و تشکر بابت مطلب مفیدتون واقعا استفاده کردیم خودم به شخصه واقعا بعد از گریه کردن احساس ارامش میکنم به همه هم پیشنهاد میکنم موقعی که دلتون گرفته حتما گریه کنید واقعا تاثیر داره باتشکر
1
سارا قیصری
سه شنبه، 17 اسفند 1395
واقعا فکر نمیکردم گریه مفید باشه
0
علی دهقانی
سه شنبه، 17 اسفند 1395
به نظر من آرامش بخش ترین چیز گریه هست توی زمای که ما دلمون گرفته جالب بود دمتون گرم
نويسنده
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلیام است؛ فرقی نمیکند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آنچه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهرهگیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.