چگونه به دعواهای خود با همسرمان پایان دهیم؟

در هر رابطه زن‌وشوهری دعوا وجود دارد و این امر کاملا موضوعی بدیهی است. اما اینکه چگونه در یک رابطه دعوا کنیم و چگونه تعداد دعواها را کاهش دهیم، موضوعی است که باید درباره آن آگاهی داشته باشیم. خیلی‌وقت‌ها دعواهای ما با همسرمان کاملا بیهوده‌اند و جز ناراحتی و ضربه زدن به بنیان‌های رابطه هیچ حاصلی ندارند. با یاد گرفتن چند موضوع ساده می‌توان زندگی زناشویی بهتری داشت. آنچه در ادامه می‌آید مطلبی است در همین مورد که توسط دکتر هریت لرنر، روان‌شناس و نویسنده ۱۲ کتاب و چندین مقاله در زمینه روابط زناشویی، به نگارش درآمده است.

سال‌ها پیش زن و شوهری حرفه‌ای و قوی را می‌شناختم که در سن‌فرانسیسکو زندگی می‌کردند و دائما در حال مشاجره‌های لفظی و دعوا بودند. هر موضوعی تبدیل به یک جنگ تمام‌عیار می‌شد؛ از مسائلی مانند وعده‌های غذایی، برنامه‌ریزی برای سفر و خرج کردن و ذخیره کردن پول گرفته تا تغییر دکوراسیون خانه، تربیت بچه‌ها و معاشرت با دوستان و اعضای خانواده. وقتی دعوای آن‌ها شروع می‌شد، مشاجره بالا می‌گرفت و اصولا هیچ مسئله‌ای حل نمی‌شد.

هر دو ادعا می‌کردند که قادر به کنترل رفتار خود نیستند. تا اینکه یک پروفسور انگلیسی شناخته‌شده برای چند ماه مهمان خانه آن‌ها شد و در این مدت در اتاق مهمان مجاور اتاق خواب آن‌ها زندگی می‌کرد. زن این ماجرا می‌گوید: «در طول این مدت، هیچ‌کدام اصلا صدای‌مان را بالا نبردیم. هر دو با هم خوش‌رفتار و مهربان بودیم و فکر می‌کنم کمی احساس غرور هم می‌کردیم». هر دو موافق‌اند که این چند ماه بهترین دوران زندگی زنا‌شویی آن‌ها بوده است.

آرزو داشتم به همه زوج‌ها و مراجعه‌کنندگانم یک پروفسور شناخته‌شده قرض می‌دادم تا به‌عنوان مهمان مدتی در کنار آن‌ها زندگی کند، اما این کار شدنی نیست. وقتی می‌گویم شما قدرت سازگار کردن و تنظیم رفتار خود را دارید، باید به من اعتماد کنید. این موضوع تماما به انگیزه و پیروی از چند قانون ساده ربط دارد.

اما از کجا باید شروع کنیم؟ اولین قانون این است که درباره نحوه رفتار با یکدیگر قوانین جدی بگذارید؛ هر دو باید حتی در بدترین شرایط از این قوانین پیروی کنید. همانند زوجی که توصیف کردم، معمولا طوری رفتار می‌کنیم که انگار شدت عصبانیت‌مان این مجوز را به ما می‌دهد که در طول دعوا هر رفتاری می‌خواهیم انجام دهیم. قبل از هر چیز در حین عصبانیت باید بتوانیم کلماتی را که از دهان‌مان خارج می‌شود کنترل کنیم.

در صورتی که یک اراده واقعی برای داشتن یک ازدواج بهتر داشته باشیم، می‌توانیم جلوی رفتارهای ناشایست‌مان را بگیریم و رفتار بهتری داشته باشیم. اگر شما یا همسرمان حین عصبانیت نمی‌توانید کنترل خود را حفظ کنید، حتما باید به یک درمان‌گر مراجعه کنید.
 

در ابتدا یک جلسه دونفره برگزار کنید و در آن قوانینی مختص به خودتان وضع کنید. این قوانین می‌توانند شامل این موارد باشند: «داد زدن و صدا کردن اسم یکدیگر با صدای بلند ممنوع»، «ناراحتی‌های مربوط به گذشته در طول دعوا بیان نشود» و «مسائل و مشکلات هنگام خواب بیان نشود». بسیاری از زوج‌ها این قوانین را نوشته و چاپ می‌کنند و روی دیواری می‌چسبانند که هر دو روزانه جلوی چشم‌شان باشد.

قانون دوم این است که ابتدا مسئولیت تغییر خود را به‌عهده بگیریم و تلاش صمیمانه‌ای برای جلوگیری از تشدید یا افزایش دعوا و موضوعات منفی کنیم. به‌جای اینکه منتظر بمانید تا همسر شما کار درست را انجام دهد، با یک شوخی دعوا را تمام کنید، از شدت آن بکاهید یا اصولا دعوا را به بعد موکول کنید.

فرقی نمی‌کند که برای آرام کردن فضا از شوخی استفاده کنید، طرف مقابل را از روی صمیمیت لمس کنید یا با گفتن جمله‌ای مانند «اگر می‌خوای به حرفات گوش بدم، بهتره از این حالت دعوا دربیای» از شرکت در یک مشاجره بی‌حاصل دوری کنید، آنچه مهم است تلاش‌های شما برای تغییر لحن (یا حجم صدا) در یک دعوای غیرمنطقی و تشدیدشونده است. با این کار، به‌مرور زمان، زندگی و رابطه شما قو‌ی‌تر شده و حفظ می‌شود.

بدیهی است که همه ما دوست داریم همسرمان کسی باشد که جو را آرام یا زودتر عذرخواهی کند، به‌خصوص وقتی معتقدیم او دعوا را شروع کرده و باید بابت کارش سرزنش شود. ما معمولا این نکته را فراموش می‌کنیم که پیروزی حقیقی در توقف دعوا و مشاجره نهفته است و سپس گفتن مسائل و مشکلات‌مان در یک فضای آرام‌تر.

از حضور در یک چرخه باطل که دعوا را تشدید می‌کند امتناع کنید؛ چنین دعواهایی هیچ سودی ندارند و بنیان‌های دوستی و احترام را که یک ازدواج موفق روی آن‌ها بنا شده از بین می‌برند. زوج‌های خوشبخت آن‌هایی نیستند که اصلا دعوا نمی‌کنند، بلکه افرادی‌اند که در یک دعوا منصفانه رفتار کرده و صرف‌نظر از اینکه در درون خود چقدر عصبانی‌اند، مسئولیت اعمال و حرف‌های خود را می‌پذیرند.

منبع: ‌psychologytoday