نحوه‌ی عملکرد تست بارداری

لینک منبع | تاریخ اولین تست حاملگی به  سال ۱۳۵۰قبل از میلاد در مصر باستان برمی­گردد. به عقیده‌ی مصری‌ها، تنها کافی است که روی دانه‌ی گندم یا جو ادرار کنید و منتظر بمانید، اگر یکی از آن‌ها سبز شد، تبریک می‌گویم شما حامله‌اید، اگر دانه‌ی گندم زودتر جوانه زد، دختر است و اگر جو، پسر.
در سال ۱۹۶۳ مطالعه­ی کوچکی این آزمایش را بازسازی کرد. نتیجه آن بود که این آزمایش توانست حاملگی را با دقت بسیار خوبِ ۷۰% پیش‌بینی کند، البته به طور مطمئن نتوانست جنسیت نوزاد را مشخص کند. دانشمندان حدس زدند که علت درست عمل کردن این آزمایش این بوده که ادرار زن حامله دارای مقدار زیادی استروژن است که موجب رشد دانه می­شود. حالا با این حساب می­توانیم این روش باستانی را به راحتی قبول کنیم زیرا آزمایش­های جدید حاملگی، در عرض چند دقیقه جواب بسیار دقیق را ارائه می­دهند.
پس این آزمایش‌‌ها چه‌طور عمل می‌کنند؟
در حالت کلی، همه­ی تست‌های حاملگی برای تشخیص یک چیز پدید آمده‌اند، هورمونی به نام HCG. HCG در اولین سطوح حاملگی تولید می­شود و بازی تلفن را به راه می‌اندازد. این بازی به بدن می‌گوید که در آن ماه دیواره های داخلی رحم را فرو نریزد.
HCG به شکل­گیری جفت کمک می‌کند، جفت هم مواد غذایی را از مادر به جنین انتقال می‌دهد. آزمایش زمانی آغاز می­شود که انتهای نوار به ادرار آغشته می­شود. هنگامی که مایع به سمت بالای فیبرِ جاذب می‌رود، از سه قسمتِ جدا از هم عبور می­کند که هر کدام، وظیفه‌ی خاصی را بر عهده دارند. وقتی اولین موج به اولین منطقه می­رسد، یعنی ناحیه‌ی عکس‌العمل،  پروتئین‌های Y شکل که آنتی‌بادی نام دارند،HCG  را در بر می­گیرند. یک آنزیم مناسب به این آنتی بادی‌ها وصل می­شود که می‌تواند مولکول‌های رنگی­ای را که بعداً وارد چرخه می‌شود و مهمند، فعال کند. بعد از آن ادرار، تمام آنزیم‌های ABC  را برمی‌دارد و به محل آزمایش می‌برد یعنی همان جایی  که نتیجه در آن نشان داده می‌شود. در این ناحیه آنتی‌بادی‌های بیش‌تر دیگری در امانند. آن‌ها به یکی از پنج بخش اتصالی HCG وصل می‌شوند.
دانشمندان به این بخش از آزمایش، "سنجش آزمایش" می‌گویند. اگر HCG حضور داشته باشد بین آنزیم AB۱ و AB ۲ قرار می‌گیرد و به محل آزمایش می‌چسبد .از این راه به آنزیم‌های متصل رنگی اجازه می‌دهد که وظیفه‌شان را انجام داده و طرح قابل مشاهده را بسازد. اگر هیچ HCG وجود نداشته باشد موج ادرار و آنزیم‌ها فقط عبور می‌کنند و در آخر تنها یک ایستگاه برای رسیدن باقی می­ماند، منطقه ی کنترل.
در هر آزمایش خوب، این قدم صحیح بودن آزمایش را تایید می‌کند. چه آنزیم AB ۱  با HCG برخورد پیدا نکند یا مقدار زیادی از آن‌ها به علت انباشتش در منطقه‌ی ۱ وجود داشته باشد، در هر صورت تمام آنزیم‌های AB۱ آزاد که از منطقه‌ی ۱ برداشته شده‌اند باید به این جا ختم شوند و آنزیم های رنگی بیش‌تری را فعال کنند. پس اگر هیچ علامتی ظاهر نشود، نشانه ی این است که آزمایش اشتباه بوده است. این آزمایش‌ها معمولا قابل اطمینانند اما بدون خطا هم نیستند.
برای مثال جواب منفیِ اشتباه، زمانی که غلظت HCG برای شناسایی کم باشد می تواند اتفاق بیفتد. بعد از لقاح سطح HCG هر دو سه روز یک بار، دو برابر می‌شود، پس شاید هنوز برای تشخیص زود باشد. نوشیدنی‌ها می‌توانند نمونه‌ی ادرار را رقیق کنند و به همین دلیل هم دکترها پیشنهاد می‌کنند که آزمایش اول صبح انجام ‌شود. از طرف دیگر جواب مثبتِ اشتباه هم می‌تواند از یک منبع HCG دیگر مثل تزریق HIV، حاملگی خارج از رحم یا انواع خاصی از سرطان مثل سرطان رحم یا سرطان بیضه ایجاد شود که می‌تواند به یک مرد بگوید که حامله است. بهترین راه برای آگاهی یک زن از نتیجه قطعی، مراجعه به مطب دکتر است. پزشکان نیز به دنبال HCG می­گردند اما آن ها این کار را با آزمایش های حساس تر و دقیق تر انجام می­دهند، یعنی میزان دقیق HCG را در خونتان مشخص می­کند.
شاید وقتی منتظر جواب آزمایش هستید، یک دقیقه یک دنیا به نظر برسد اما طی مدت کمی شاهد قدرت روش های علمی خواهید بود. یک نوار کوچک به شما اجازه می­دهد که سؤالی بپرسید و آزمایشی تحت کنترل انجام بدهید، جواب را تحلیل کرده و حدستان را بیازمایید. بهترین قسمتش این است که نیازی نیست تا برداشت محصول بعدی منظر بمانید.