داستان پسری که یک سال بدون قلب زندگی کرد

به‌تازگی عمل پیوند قلب روی پسر ۲۵ ساله‌ای با نام استان لارکین انجام شده که تا پیش از آن به مدت بیش از یک سال بدون داشتن یک قلب واقعی در بدنش زندگی می‌کرد. در عوض، در تمام این مدت، ۵۵۵ روز، او یک «قلب مصنوعی» را که داخل یک کوله‌پشتی قرار داشت با خود حمل می‌کرد. این قلب مصنوعی در پشت او قرار داشت و خون را درون بدن او پمپاژ می‌کرد و از این طریق او را زنده نگه می‌داشت. موفقیت این روش، امیدهای زیادی را در بین بیماران قلبی و پزشکان زنده کرده، چراکه اکنون بیمارانی که منتظر اهدای قلب‌اند می‌توانند تا رسیدن قلب پیوندی از این روش برای زنده ماندن استفاده کنند.
در سال ۲۰۱۴، استان تبدیل به اولین بیماری در میشیگان شد که به دستگاه قلب مصنوعی که به آن «سینکاردیا» (Syncardia) می‌گویند، مجهز شد. او و برادرش دومنیک، در سنین نوجوانی هر دو به بیماری کاردیومیوپاتی مادرزادی مبتلا شدند که یک وضعیت قلبی ژنتیکی است که بدون علائم قلبی باعث نارسایی‌های قلبی می‌شود. این بیماری یکی از علل مرگ‌های ناگهانی ورزشکاران نیز اعلام شده است. استان و دومنیک، پس از سال‌ها ماندن در لیست انتظار اهدای قلب، مجبور به انجام عمل جراحی درآوردن قلب شده و سپس به دستگاه «سینکاردیا» مجهز شدند.
گرچه در موارد نارسایی‌های قلبی جزئی از دستگاه‌های دیگر این‌چنینی مانند دفیبرﯾﻼﺗور ﻗﺎﺑل ﮐﺎﺷت (implantable defibrillator) می‌توان استفاده کرد، اما دستگاه «سینکاردیا» در مواردی که هر دو بخش قلب از کار می‌افتند نیز کارآمد است.
دومنیک تنها پس چند هفته استفاده از این دستگاه، زیر عمل جراحی موفقیت‌آمیز پیوند قلب رفت، اما استان مجبور شد بیش از یک‌سال برای رسیدن قلب منتظر بماند. اما او در این مدت به جای ماندن در بیمارستان با استفاده از این دستگاه قابل حمل ‌توانست ساعاتی را در خانه سپری کند. در آن زمان هیچ‌کس نمی‌دانست چه مدت از این روش می‌توان برای زنده نگه داشتن استان استفاده کرد اما در کمال ناباوری استان دوام آورد تا این‌که روز ۱۹ اردیبهشت‌ماه سال جاری عمل پیوند قلب با موفقیت روی او انجام شد. نکته قابل توجه اینکه استان در مدتی که از قلب مصنوعی استفاده می‌کرد، قادر به انجام بازی بسکتبال بود.

منبع: ScienceAlert