پشه، مرگبارترین حشره‌ی روی زمین

ممکن است به خرمگس یا شاید زنبور بی عسل رای بدهید، اما برای خیلی از مردم تا این لحظه بدترین متجاوز، پشه است، وزوز آن، گزیدن آن، خارش آن و …
پشه یکی از منفورترین مزاحم‌های جهان است.

پشه یکی از منفورترین مزاحم‌های جهان است. در آلاسکا ازدحام پشه‌ها می‌تواند به اندازه‌ای زیاد شود که عملا یک گوزن را خفه کند. بیماری‌های انتقالی پشه‌ها، سالانه میلیون‌ها نفر را می‌کشد.

آزاری که پشه‌ها دارند، موضوع جدیدی نیست. پشه‌ها بیش تر از ۱۰۰ میلیون سال با ما بودند و در آن زمان همراه با همه‌ی گونه‌ها از جمله ما تکامل پیدا کردند. در واقع هزاران نوع پشه در جهان وجود دارند، اما همه‌ی آنها در یک ویژگی موذیانه مشترک هستند؛ آن‌ها خون می‌مکند و در این کار حرفه‌ای هستند.

بعد از فرود، پشه مقداری بزاق را روی پوست قربانی پخش می‌کند که همانند یک آنتی‌سپتیک عمل می‌کند که محل را بی حس کرده تا ما متوجه آن نشویم. این اتفاق همان چیزی است که برآمدگی خارش‌دار را ایجاد می‌کند. سپس پشه از فک دندانه‌دارش برای کندن حفره‌ای در پوست شما استفاده می‌کند تا با خرطوم خود در اطراف به دنبال رگ‌های خونی بگردد. وقتی یکی را پیدا می‌کند، پشه خوش شانس می‌تواند دو الی سه برابر وزن خود خون بمکد.

به نظر می‌آید که ما خیلی از این کار خوشمان نمی‌آید. در واقع ما به اندازه‌ای از پشه‌ها متنفر هستیم که سالانه میلیاردها دلار در سراسر جهان خرج می‌کنیم تا آن‌ها را از خود دور کنیم. از شمع سنبل هندی و اسپری حشرات گرفته تا سم‌های شدید کشاورزی. اما این کار فقط به خاطر این نیست که پشه‌ها آزار دهنده هستند، آن‌ها کشنده نیز هستند.

پشه‌ها می‌توانند بیماری‌های زیادی از جمله مالاریا، تب زرد، ویروس نیل غربی تا دینگو را انتقال دهند. بیش از یک میلیون نفر سالانه در سراسر جهان از بیماری‌های انتقالی پشه جان خود را از دست می‌دهند و این فقط آمار انسان‌ها است. اسب‌ها، سگ‌ها، گربه‌ها، همه‌ی آن‌ها نیز می‌توانند قربانی پشه‌ها شوند. پس اگر حشرات این‌همه بد هستند، چرا از شر آن‌ها خلاص نمی‌شویم؟ به هر حال ما انسان هستیم و در نابودی گونه‌های مختلف، خیلی ماهر هستیم.

خب، به این راحتی هم نیست! خلاص شدن از دست حشرات، یک منبع غذایی را برای خیلی از جانوران همانند قورباغه‌ها، ماهی‌ها و پرنده‌ها نابود می‌کند. بدون آن‌ها گیاهان، یک گرده افشان را از دست می‌دهند. اما بعضی از دانشمندان می‌گویند، پشه‌ها تا این اندازه هم مهم نیستند. آن‌ها دلیل می‌آورند که اگر از دست آن‌ها خلاص شویم، گونه‌های دیگری به راحتی جایگزین می‌شوند و به احتمال قوی ما مرگ‌های خیلی کم‌تری از مالاریا خواهیم داشت.

مشکل این است که هیچ‌کس نمی‌داند اگر همه‌ی پشه‌ها را نابود کنیم، چه اتفاقی می‌افتد. حشره بهتری جایگزین می‌شود یا حشره‌ای خطرناک‌تر و مرگبارتر؟ سوال این است که آیا ما می خواهیم این ریسک را بپذیریم؟!!!