چه‌گونه یک عکس خوب بگیریم؟

همم ... این اون چیزی که می‌خواستیم نیست، هست؟ دوربین‌های دیجیتال امروزی کارهای زیادی برای ما انجام می‌دهند، اما هیچ جایگزینی برای چشم انسان وجود ندارد. دانستن اینکه دوربین‌ها برای خلق تصویر چگونه با نور کار می‌کنند بسیار مهم است. بدین‌ترتیب خواهیم دانست چه اتفاقی زمان گرفتن تصویر یک لحظه می‌افتد. سه متغیر وجود دارد که مشخص می‌کند آیا به میزان کافی در معرض نور هستیم یا خیر.  با یک دوربین دستی به راحتی می‌توانیم هر یک از این متغیرها را تغییر دهیم. تنظیمات متفاوت می‌تواند منجر به عکس‌های واقعا متفاوت شود. بیایید با هم به این پروسه نگاهی بیندازیم.
در ابتدا، این را می‌بینید؟ این دیافراگم یا همان روزنه‌ای است که نور از آن عبور می‌کند. درست است که اگر دیافراگم را بزرگ کنیم نور بیشتری خواهیم داشت، اما وضوح عکس (نمایش دقیق لیه‌ها و جزئیات در عکس) از نقطه کانونی‌تان به سمت عقب یا جلو کاهش خواهد یافت. این چیزی است که آن‌را عمق میدان سطحی می‌نامیم. اگر دیافراگم خیلی کوچکی داشته باشیم، نور کمتر و در عین حال عمق میدان بیشتری خواهیم داشت. برای پرتره‌ها، بهتر است که یک تصویر واضح جداشده از پس‌زمینه محو داشته باشیم، لذا دیافراگم بزرگ را پیشنهاد می‌کنیم. دیافراگم با درجه f اندازه‌گیری می‌شود. ممکن است کمی گیج‌کننده باشد چون اعداد کمتر نشان‌دهنده دیافراگم بزرگ‌تر و اعداد بالاتر نشان‌گر دیافراگم کوچک‌تر هستند. پس از آن، باید درباره سرعت شاتر فکر کنیم. شاتر مانند یک پرده عمل می‌کند که سنسور را می‌پوشاند و تنها زمانی باز می‌شود که دکمه شاتر را رها می‌کنیم. اگر نور کمتری نیاز داشته باشیم، شاتر را برای زمان کوتاه‌تری باز نگه می‌داریم. اگر نور بیشتری لازم داشته باشیم، آن‌را مدت طولانی‌تری باز می‌گذاریم، ولی ممکن است موش-بلر بگیریم. سرعت در ثانیه و کسری از ثانیه اندازه‌گیری می‌شود. برای عکس‌برداری از ورزش و هرچیزی که جنب‌وجوش بالایی دارد به سرعت‌های بالاتری نیاز داریم. برای داشتن عکس‌های از منظره شب، بهتر است مدت بیشتر در معرض نور قرار بگیرد اما برای اجتناب از حرکت مات نیازمند یک سه‌پایه برای ثابت ماندن هستیم. کاری دیگری که با عرضه نور می‌توانیم انجام دهیم نقاشی نور است. نقاشی در تاریکی با یک چراغ‌قوه یا نور تلفن همراه. در پایان،  حساسیت ISO میزان حساسیت سنسور به نور را کنترل می‌کند. اگر از حساسیت پایین استفاده کنیم، برای ثبت عکس نیاز به نور بیشتری خواهیم داشت. با حساسیت بالاتر، قادر خواهیم بود با نور کمتری عکس‌برداری کنیم. مقدار 100 برای ISO یک حساسیت پایین است، در حالی‌که 6400 یک حساسیت بالاست. اگر حساسیت را افزایش دهیم، می‌توانیم از سرعت‌های بیشتر شاتر و دیافراگم‌های کوچک‌تر استفاده کنیم اما تصاویر خش‌دارتری خواهیم داشت. خبر خوب این‌که ابزاری داریم که به ما می‌گوید آیا میزان درستی از نور را برای گرفتن یک عکس خوب در اختیار داریم یا نه. جالب بود؟
حالا وقت آن است که بیرون بروید و تمرین کنید تحت شرایط مختلف عکس بگیرید. اکنون می‌دانید هر لحظه برای گرفتن بهترین عکس‌ها چه‌کاری باید بکنید.