به‌جای پرداخت شهریه، درخت بکارید
به‌جای پرداخت شهریه، درخت بکارید
میلاد
شکیب
1395/10/01
4265
بار بازدید شده
plant-a-tree-instead-of-paying-fees
مهد کودکی در هند برای گسترش دانش و آموزش از والدين دانش‌آموزان کم‌درآمد و فقير خواست به‌جای پرداخت شهریه، یک نهال درخت بکارند.
4.74
میلاد شکیب
4265
به‌جای پرداخت شهریه، درخت بکارید
Vidoal
مهد کودکی در هند برای گسترش دانش و آموزش از والدين دانش‌آموزان کم‌درآمد و فقير خواسته به‌جای پرداخت شهریه، یک نهال درخت بکارند. والدین دانش‌آموزان باید از این نهال مراقبت کنند و اگر نهال از بین رفت یک نهال جدید به‌جای آن بکارند. هزینه چنین کاری در مقایسه با هزینه شهریه مدرسه بسیار ناچیز است. این مهد کودک این کار را در جهت افزایش کیفیت هوا انجام داده است.
نام این مهد کودک شیکشا کوتیر است که در شهر آمبیکاپور در شرق هند قرار دارد. طبق گزارش‌ها این مهد کودک حداقل ۳۵ دانش‌آموز در سنین ۴ و ۵ سال دارد. گروهی از صاحبان کسب‌وکار و مشاغل در اعتراض به هزینه‌های سرسام‌آور تحصیل و آموزش در هند دست به این اقدام زده‌اند.
در حال حاضر، دولت هند فقط ۳/۹ درصد از بودجه عمومی را به بخش آموزش اختصاص داده که این رقم یعنی والدین دانش‌آموزان خودشان باید هزینه‌های سنگین تحصیل و هزینه‌های مربوط به خرید کتاب و وسایل آموزشی را بپردازند. عدم توجه دولت به آموزش تاثیرات مخربی هم روی دانش‌آموزان هندی گذاشته به طوری که نتایج گزارش سالانه در سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که حدود ۲۰ درصد دانش‌آموزان دوم ابتدایی (۷ تا ۸ سال) اعداد بین یک تا ۹ را نمی‌شناسند.
با این همه، مهد کودک شیکشا کوتیر با این حرکت جدید باعث شده توجه جامعه به مسئله آموزش و تحصیل افزایش پیدا کند. تاکنون، این حرکت نتایج خوبی هم داشته به‌طوری که تاکنون ۷۰۰ نهال کاشته شده است. این حرکت در یک روستای بسیار کوچک انجام شده اما اگر در مدارس دیگر هم نهادینه شود می‌تواند هم مردم را با اهمیت آموزش آشنا کند و هم به سلامت هوا و مسائل مربوط به آن کمک کند.
برای این‌که با اهمیت مسئله آلودگی هوا در هند بیش‌تر آشنا شوید باید بگوییم که هوای دهلی ماه گذشته آن‌قدر آلوده بود که مدارس تعطیل شدند. شاید این مسئله در مورد کشور عزیزمان که بسیاری از شهرهای بزرگ آن با مسئله آلودگی هوا دست و پنجه نرم می‌کنند نیز اجرایی باشد.
منبع: sciencealert
نام این مهد کودک شیکشا کوتیر است که در شهر آمبیکاپور در شرق هند قرار دارد. طبق گزارش‌ها این مهد کودک حداقل ۳۵ دانش‌آموز در سنین ۴ و ۵ سال دارد. گروهی از صاحبان کسب‌وکار و مشاغل در اعتراض به هزینه‌های سرسام‌آور تحصیل و آموزش در هند دست به این اقدام زده‌اند.
در حال حاضر، دولت هند فقط ۳/۹ درصد از بودجه عمومی را به بخش آموزش اختصاص داده که این رقم یعنی والدین دانش‌آموزان خودشان باید هزینه‌های سنگین تحصیل و هزینه‌های مربوط به خرید کتاب و وسایل آموزشی را بپردازند. عدم توجه دولت به آموزش تاثیرات مخربی هم روی دانش‌آموزان هندی گذاشته به طوری که نتایج گزارش سالانه در سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که حدود ۲۰ درصد دانش‌آموزان دوم ابتدایی (۷ تا ۸ سال) اعداد بین یک تا ۹ را نمی‌شناسند.
با این همه، مهد کودک شیکشا کوتیر با این حرکت جدید باعث شده توجه جامعه به مسئله آموزش و تحصیل افزایش پیدا کند. تاکنون، این حرکت نتایج خوبی هم داشته به‌طوری که تاکنون ۷۰۰ نهال کاشته شده است. این حرکت در یک روستای بسیار کوچک انجام شده اما اگر در مدارس دیگر هم نهادینه شود می‌تواند هم مردم را با اهمیت آموزش آشنا کند و هم به سلامت هوا و مسائل مربوط به آن کمک کند.
برای این‌که با اهمیت مسئله آلودگی هوا در هند بیش‌تر آشنا شوید باید بگوییم که هوای دهلی ماه گذشته آن‌قدر آلوده بود که مدارس تعطیل شدند. شاید این مسئله در مورد کشور عزیزمان که بسیاری از شهرهای بزرگ آن با مسئله آلودگی هوا دست و پنجه نرم می‌کنند نیز اجرایی باشد.
منبع: sciencealert
اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
0
ربابه ابراهیمی
سه شنبه، 23 خرداد 1396
کاش می شد ولی افسوس که در کشور ما شدنی نیس
0
سعید آرمیده
یکشنبه، 29 اسفند 1395
سلام.
فرهنگ درخت کاری
آموزش و پرورش به جای این همه طرح و برنامه های ظاهری،
این کارها را انجام بدهد.
امسال دبستانی که بنده در آنجا معاون هستم.چهار درخت دانش آموزان در حیاط دبستان کاشتند.
0
nader saroqi
پنج شنبه، 26 اسفند 1395
واقعا چه فرهنگ سازی میشه کرد با این کارهای به ظاهر ساده
تو شهر ما یکی از معلمان یه طرحی رو داده بنام خانه تکانی کاغذی که هر دانش آموزی کاغذهای باطله شو تحویل بده بهش یک نهال درخت میدن
0
مریم مدیررحمتی
شنبه، 21 اسفند 1395
جای ناراحتی داره
0
فرشته باقرزاده
شنبه، 21 اسفند 1395
چقد خوب میشه اگه تو ایران هم چنین کاری میکردن
0
مریم صالحی
سه شنبه، 26 بهمن 1395
کاش این سیستم دوگانه مدارس غیر انتفاعی و دولتی در ایران از بین بره. خیلی بده یک نفر سالی بالای ده میلیون برای بچه اش هزینه کنه و یکی نتونه هیچی پول خرج بچه اش بکنه. این عدالت آموزشی نیست.
0
هادي اصفهاني
دوشنبه، 20 دی 1395
دولت و قوه مقننه می تونه برای سهولت در انجام چنین کارهایی و با افزایش اختیار مدیران مدرسه، به صورت قانونمند اجازه چنین کارها و ابتکارهایی رو بده. خیلی از مشکلات مملکت ما به خاطر سیستم مکانیکی سازمانهاست و به خاطر کاغذ بازی و دردسرهای اداری، اجازه خلاقیت و نو آوری برای چنین کارهایی پیدا نمی کنیم
0
رامتین کریمی
شنبه، 18 دی 1395
واقعا کار تحسین بر انگیز و انسانی ایشون انجام دادن...با وجود این انسان ها آدم می تواند دوباره نفس بکشد و بوی انسانیت را حس کند.
0
Mohsen Nemati
چهارشنبه، 15 دی 1395
کاش ی سازمان هم متولی بود نهال به مردم میداد و تو اطراف تهران درخت میکاشتیم
بطور دسته جمعی
0
سیاوش غلامی
سه شنبه، 14 دی 1395
وای چرا ما نباید تو ایران به یه همچین جایگاهی برسیم...؟
0
احسان محمدی
سه شنبه، 07 دی 1395
البته یکی دیگه از اهداف این ایده این میتونه باشه که از کودکی ، کودکان رو درگیر مهربانی کردن و دوست داشتن محیط زیست کینم ، مقوله ای که تا به حال ندیدم در کشور ما انجام بشه ، امیدوارم همه ما بتونیم این چیزها رو به کودکانمون یاد بدیم البته نه فقط مهربانی به محیط زیست بلکه مهربانی و دوست داشتن دیگر آدم ها و حیوانات و اشیائ و هر چیز دیگر رو
0
Sina Rajaei
دوشنبه، 06 دی 1395
به امید روزی همه اینجور فکر کنند.
0
مصطفی ک
شنبه، 04 دی 1395
بودجه آموزش کشور کمه همه میرن درخت بکارن
0
alireza rahimi
شنبه، 04 دی 1395
ایده ی جالبی هستش خدا کنه تو کشور ما هم این کار انجام بشه
0
Photoclip Channel
جمعه، 03 دی 1395
ابتکار بسیار جالب و زیباییه. فکرشو بکنید تو کشور ما انجام بشه وضع هوا چه تغییری خواهد کرد!
0
میرمحمد حسینی
پنج شنبه، 02 دی 1395
کاش توی دانشگاه ما هم اجرا بشه تا شهریه ندیم :))))))))))
0
امیر قربانی
پنج شنبه، 02 دی 1395
چه جالب
0
Jack ll
پنج شنبه، 02 دی 1395
کار و قدم خیلی خیلی خوبیه ازین بهتر نمیشه ...
0
Farzad Bazazan
چهارشنبه، 01 دی 1395
کاش چنین قوانینی رو هم در مناطق محروم کشورخودمون هم اجرا بشه ؟!
مترجم
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلی‌ام است؛ فرقی نمی‌کند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آن‌چه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهره‌گیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.
