نوزادانی که با پدر خود تعامل بیش‌تری دارند، باهوش‌ترند
نوزادانی که با پدر خود تعامل بیش‌تری دارند، باهوش‌ترند
میلاد
شکیب
1396/02/20
5361
بار بازدید شده
children-with-good-fathers-are-smarter
طبق یافته‌های یک پژوهش جدید، پدرانی که رفتار و خلق‌وخویی آرام دارند و با نوزادان خود تعامل و ارتباط فعالانه‌ای دارند می‌توانند تاثیر بسیار مثبتی روی هوش فرزند خود بگذارند.
4.77
میلاد شکیب
5361
نوزادانی که با پدر خود تعامل بیش‌تری دارند، باهوش‌ترند
Vidoal
طبق یافته‌های یک پژوهش جدید، پدرانی که رفتار و خلق‌وخویی آرام دارند و با نوزادان خود تعامل و ارتباط فعالانه‌ای دارند می‌توانند تاثیر بسیار مثبتی روی هوش فرزند خود بگذارند.
در دنیای امروز، نقشی که پدر در تربیت و پرورش فرزندان خود بازی می‌کند فراتر از گذشته است و دیگر تنها وظیفه او تامین معاش خانواده و داشتن چهره‌ای جدی و خشک نیست. در عوض، امروز از پدران انتظار می‌رود نقش بیش‌تری در تربیت فرزندان خود بازی کنند و نتایج این مطالعه جدید ثابت می‌کند ارتباط و تعامل پدر و فرزند بعدها در ارتقای توانایی فرزند تاثیر مثبت دارد. پائول رامچندانی (Paul Ramchandani)، نویسنده این پژوهش و استاد کالج سلطنتی لندن، می‌گوید: «پیام روشن این مطالعه برای پدران امروز این است که با نوزاد خود بازی کنند و تعامل بیش‌تری با او داشته باشند. حتی وقتی فرزندان خیلی سن و سال کمی دارند هم بازی و ارتباط با آن‌ها بسیار موثر و اثربخش است».
محققان پس از بیش از ۳ سال بررسی و تحلیل نحوه ارتباط ۱۲۸ پدر با نوزادان سه‌ماهه خود، رشد شناختی این نوزادان را اندازه‌گیری کردند. پژوهش‌گران ویدئوهایی از بازی کردن پدر با فرزند خود بدون اسباب‌بازی تهیه کردند و همچنین وقتی این نوزادان به سن دو سالگی رسیدند، ویدئوهایی را از خانواده‌ها هنگامی که با فرزندان خود کتاب می‌خواندند مشاهده کردند. در این سن، محققان به رشد کودکان با استفاده از شاخص استاندارد رشد ذهنی (MDI) که شامل مهارت‌هایی مانند تشخیص رنگ‌ها و شکل‌هاست امتیاز دادند و متوجه شدند که ارتباط مثبتی بین میزان زمان باکیفیتی که پدرها با نوزادان خود سپری میکنند و امتیاز آن‌ها در شاخص رشد ذهنی وجود دارد.
نتایج این مطالعه به طور واضح نشان می‌دهد که ارتباط پدر و کودک از همان روزهای نوزادیی اهمیت فراوانی دارد. همچنین نتایج این مطالعه نشان می‌دهد کودکانِ پدرانی که رویکرد مثبت‌تری به زندگی و اضطراب کم‌تری دارند، در شاخص‌های MDI امتیاز بیش‌تری کسب میکنند. رامچندانی می‌گوید: «شاید دلیل این‌که برخی پدران ارتباط بیش‌تری با نوزاد خود برقرار میکنند این موضوع باشد که آن‌ها به طور کلی فعالیت‌های مثبت زیادی در زندگی خود انجام می‌دهند. احتمالا دلیل ارتباط پدر و فرزندی و هوش فرزند از این مسئله ناشی می‌شود، اما نمی‌توان با قطعیت در مورد این موضوع صحبت کرد. آن‌چه می‌توان گفت این جمله است که در این موضوع یک نشانه وجود دارد که بسیار مهم است. پیام برای پدران جوان روشن است: بیش‌تر با نوزاد خود ارتباط برقرار و بازی کنید. حتی وقتی آن‌ها خیلی سن و سال کمی دارند باز هم این تعامل‌ها تاثیر مثبتی روی آن‌ها دارد».
البته محدودیت‌هایی هم در این پژوهش وجود داشت. گرچه نتایج نشان از تاثیر مثبت تعامل‌های پدر و فرزندی دارد، اما همه پدرانی که در این مطالعه مشارکت داشتند به طور نسبی افراد باتحصیلاتی بودند. علاوه بر این، میزان تعامل‌ها از ویدئوهای کوتاه استخراج شده بود که ممکن است نتوان به طور کامل از روی آن‌ها ارتباط پدران با فرزندان خود را در شرایط دیگر پیش‌بینی کرد.
در دنیای امروز، نقشی که پدر در تربیت و پرورش فرزندان خود بازی می‌کند فراتر از گذشته است و دیگر تنها وظیفه او تامین معاش خانواده و داشتن چهره‌ای جدی و خشک نیست. در عوض، امروز از پدران انتظار می‌رود نقش بیش‌تری در تربیت فرزندان خود بازی کنند و نتایج این مطالعه جدید ثابت می‌کند ارتباط و تعامل پدر و فرزند بعدها در ارتقای توانایی فرزند تاثیر مثبت دارد. پائول رامچندانی (Paul Ramchandani)، نویسنده این پژوهش و استاد کالج سلطنتی لندن، می‌گوید: «پیام روشن این مطالعه برای پدران امروز این است که با نوزاد خود بازی کنند و تعامل بیش‌تری با او داشته باشند. حتی وقتی فرزندان خیلی سن و سال کمی دارند هم بازی و ارتباط با آن‌ها بسیار موثر و اثربخش است».
محققان پس از بیش از ۳ سال بررسی و تحلیل نحوه ارتباط ۱۲۸ پدر با نوزادان سه‌ماهه خود، رشد شناختی این نوزادان را اندازه‌گیری کردند. پژوهش‌گران ویدئوهایی از بازی کردن پدر با فرزند خود بدون اسباب‌بازی تهیه کردند و همچنین وقتی این نوزادان به سن دو سالگی رسیدند، ویدئوهایی را از خانواده‌ها هنگامی که با فرزندان خود کتاب می‌خواندند مشاهده کردند. در این سن، محققان به رشد کودکان با استفاده از شاخص استاندارد رشد ذهنی (MDI) که شامل مهارت‌هایی مانند تشخیص رنگ‌ها و شکل‌هاست امتیاز دادند و متوجه شدند که ارتباط مثبتی بین میزان زمان باکیفیتی که پدرها با نوزادان خود سپری میکنند و امتیاز آن‌ها در شاخص رشد ذهنی وجود دارد.
نتایج این مطالعه به طور واضح نشان می‌دهد که ارتباط پدر و کودک از همان روزهای نوزادیی اهمیت فراوانی دارد. همچنین نتایج این مطالعه نشان می‌دهد کودکانِ پدرانی که رویکرد مثبت‌تری به زندگی و اضطراب کم‌تری دارند، در شاخص‌های MDI امتیاز بیش‌تری کسب میکنند. رامچندانی می‌گوید: «شاید دلیل این‌که برخی پدران ارتباط بیش‌تری با نوزاد خود برقرار میکنند این موضوع باشد که آن‌ها به طور کلی فعالیت‌های مثبت زیادی در زندگی خود انجام می‌دهند. احتمالا دلیل ارتباط پدر و فرزندی و هوش فرزند از این مسئله ناشی می‌شود، اما نمی‌توان با قطعیت در مورد این موضوع صحبت کرد. آن‌چه می‌توان گفت این جمله است که در این موضوع یک نشانه وجود دارد که بسیار مهم است. پیام برای پدران جوان روشن است: بیش‌تر با نوزاد خود ارتباط برقرار و بازی کنید. حتی وقتی آن‌ها خیلی سن و سال کمی دارند باز هم این تعامل‌ها تاثیر مثبتی روی آن‌ها دارد».
البته محدودیت‌هایی هم در این پژوهش وجود داشت. گرچه نتایج نشان از تاثیر مثبت تعامل‌های پدر و فرزندی دارد، اما همه پدرانی که در این مطالعه مشارکت داشتند به طور نسبی افراد باتحصیلاتی بودند. علاوه بر این، میزان تعامل‌ها از ویدئوهای کوتاه استخراج شده بود که ممکن است نتوان به طور کامل از روی آن‌ها ارتباط پدران با فرزندان خود را در شرایط دیگر پیش‌بینی کرد.
اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
0
مینا رسولیان
یکشنبه، 31 اردیبهشت 1396
به نظرم تا حدودی صحیح می باشد حداقل در مورد کودکانی که در اطراف بنده وجود داشته به همین صورت بوده است
1
بیتا خلج
یکشنبه، 24 اردیبهشت 1396
یک ارتباط ژنی و عاطفی بسیار قوی بین پدر و فرزند برقرار است که به نظر من نقش پدر در تربیت فرزند واقعا اساسی تر است چون پدران کمتر از روی عواطف تصمیم گیری میکنند .
1
محدثه صدقی
جمعه، 22 اردیبهشت 1396
واقعا من این موضوع را در مورد فرزندم تجربه کردم.
مترجم
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلی‌ام است؛ فرقی نمی‌کند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آن‌چه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهره‌گیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.
