جستجو

این وضعیت زمانی روی می‌دهد که افراد دروغ‌گو سعی می‌کنند هم شما و هم خودشان را در مورد موضوعی متقاعد کنند. در این حالت افراد دروغ‌گو برای این‌که افکارشان را مرتب و منظم کنند دائما جملاتی را تکرار می‌کنند. همچنین، آن‌ها وقتی سعی می‌کنند چیزی را پنهان کنند، پاسخ سوالات شما را با جملات مشابه شما پاسخ می‌دهند. برای مثال: «تو لیوان رو شکوندی؟» «نه من لیوان رو نشکوندم».

چشم‌های آدم‌ها، چیزهای زیادی درباره آن‌ها می‌گوید که این مسئله در مورد راست و دروغ بودن هم صادق است. ارتباط چشمی مداوم برای افراد دروغ‌گو بسیار مهم است. اگر طرف مقابل شما دائما حین حرف زدن به شما خیره می‌شود و هر لحظه در مکالمه سعی می‌کند ارتباط چشمی با شما را حفظ کند، مطمئن باشید این فرد در حال دروغ گفتن به شماست.

یکی دیگر از علائم و نشانه‌های افراد دروغ‌گو این است که حین گفت‌وگو با شما دائما لب‌های خود را به هم فشار می‌دهند یا آن‌ها را می‌خورند. چنین فردی به‌وضوح درباره حرفی که می‌زند مطمئن نیست. در این لحظات، میزان بزاق دهان کاهش پیدا می‌کند، در نتیجه گلو خشک می‌شود و فرد شروع می‌کند به فشردن لب‌ها. البته نکته دیگر توجه به خنده‌های فرد است؛ فردی که چیزی را پنهان می‌کند، خنده‌هایی تصنعی دارد.

وقتی کسی عصبی است و هم‌زمان سعی می‌کند به شما دروغ بگوید، نفس کشیدنش سنگین شده، صدای او آرام‌تر می‌شود و شانه‌هایش به سمت بالا حرکت می‌کند.

وقتی از طرف مقابل خود به صورت مستقیم سوال می‌پرسید، اگر او سرش را شروع به چرخاندن کرد، بهتر است حواس‌تان خیلی جمع باشد؛ شاید این فرد دارد چیزی را از شما پنهان می‌کند یا در مورد موضوعی به شما دروغ می‌گوید.

این‌که در گفت‌وگو با یک فرد آشنا احساس راحتی کنیم، امری بسیار عادی است، اما وقتی می‌بینید طرف مقابل شما استرس دارد، این حالت یک نشانه و هشدار در دل خود دارد. به طور کلی، فرد دروغ‌گو سعی می‌کند در فاصله مشخصی از شما قرار بگیرد تا به چیزی شک نکنید. این فرد در چنین حالتی، معمولا بی‌حرکت می‌ایستد.

حتی بدون این‌که خود فرد دروغ‌گو متوجه باشد، سعی می‎کند از حرف زدن طفره رود. وقتی فرد دائما لب‌های خود را لمس می‎‌کند یا دستانش را روی لب‌هایش می‌گذارد، در واقع از بیان حقیقت دوری می‌کند. این حالت عمل ناخودآگاه فرد برای جلوگیری از صحبت کردن است.