جستجو

درخت ارس سرانی، یکی از جاذبه های گردشگری بی همتا در استان خراسان شمالی است که گفته می شود قدمت آن به دوره پیش از حکومت هخامنشیان بر ایران بزرگ، باز می گردد. این درخت کهن‌سال در منطقه‌ای کوهستانی، نزدیکی روستای سرانی و در فاصله 52 کیلومتری شمال شهر شیروان (نزدیکی مرز ایران با ترکمنستان) قرار گرفته است. این درخت در داخل دامنه‌های اطراف روستا که دارای پوششی وسیع از جامعه درختان ارس است قرار گرفته و تنه آن قطری معادل 270 سانتیمتر دارد. طبق بررسی‌های صورت گرفته درخت یاد شده کهن‌سال‌ترین ارس موجود در استان خراسان شمالی است. ریشه‌های قطور این درخت ارس از خاک بیرون آمده و زیبایی خیره کننده‌ای را سبب شده است. این درخت ارس به دلیل عظمت و بزرگی آن به راحتی توجه هر عابری را به خویش معطوف می‌سازد و نزد اهالی روستا نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. قدمت این درخت تنومند در حدود 2 هزار و 700 سال است. این داشته ارزشمند جزو 3 درخت بسیار کهن‌سال شناخته شده در کشور به حساب میآید و این موضوع مورد تایید موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور نیز قرار گرفته است. این درخت کهن‌سال با توجه به قدمتی که دارد، توانسته با آب و هوای منطقه به خوبی سازگاری پیدا کند و وضعیت زیستی آن به صورت شاداب و سبز است.

گل افشان پيرگل در 76 كيلومتري خاش با ارتفاع يك هزار و 653 متر بين حصار كوه هاي تفتان در موقعیت جغرافیایی N275918 E602902 نمونه اي بي بديل از آفرينش را در اين منطقه به نمايش مي گذارد. گل ا فشان ها پدیده جالب و مهیجی هستند که با جزر و مد دریا از دل زمین گل به بیرون پرتاب می کنند. گستره ای ۳ هکتاری پوشیده در لفافه گل های رس و مارن، بدون هیچ گیاه و سبزی در اطراف، منحصر و تک افتاده در نزدیکی ساحل دریای آزاد، منظره ای زیبا از عارضه جغرافیایی به نمایش گذاشته است. پیرگل نام گل ا فشان مشهور خاش است. خاک حاشیه اش که ترک برداشته و خشک و نیمه خشک، تکه تکه شده، با رنگی شبیه خاک کائولین (خاک زرد) جلایی زیبا به فضای بین کوه های سپیدپوش تفتان داده است.حسین عسگری، کارشناس اداره کل محیط زیست سیستان و بلوچستان درباره گل افشان پیرگل می گوید: «در منطقه کوهستانی تفتان گل ا فشانی به ارتفاع ۱۶۵۳ متر از سطح دریا قد برافراشته و هیچ گیاه جانوری در ۳ هکتاری آن به چشم نمی خورد. این جاذبه طبیعی در دنیا نظیر ندارد و برای تماشای این پدیده می توان از هر جای از دنیا گردشگر جذب کرد.» خاش که حاوی حیات وحش جذابی است، هنوز برای جذب گردشگر شناسانده و سرمایه گذاری نشده است.

اثر طبیعی ملی خشکه داران با مساحتی بالغ بر254 هکتار در استان مازندارن واقع گردیده است. ین اثر در ارتفاع متوسط 22- متر از سطح دریا واقع و متوسط دما و بارندگی سالیانه 16 درجه سانتیگراد و 1100 میلیمترمیباشد به همین دلیل این منطقه دارای اقلیم خیلی مرطوب معتدل میباشد.ضمنا بخشهایی از این منطقه حالت تالابی دارد و از مناطق مهم لانه سازی و جوجه آوری بسیاری از پرندگان نیز به شمار می آید. پوشش جنگلی منطقه از گونه های توسکای قشلاقی، سفید پلت، اوجا، انجیلی، شمشاد، انار وحشی، ازگیل، ولیک، لرگ، آلوچه و تمشک تشکیل شده است و از گونه های مهم جانوری میتوان از: گراز، گرگ، شغال، روباه معمولی، حواصیل شب، حواصیل خاکستری، قرقاول، باکلان بزرگ، اگرت سفید، توکا، ابیا، بوتیمار کوچک و انواع پرندگان شکاری نام برد. اثر طبيعي ملي خشكه داران در استان مازندران و بين 43/36 الي 44/36عرض شمالي و 04/51 الي 03/51 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن در حدود 254 هكتارمي باشد. پوشش گياهي: انار ,‌ ازگيل ,‌سرخ وليك , سياه وليك ,‌آلوچه جنگلي و تمشك , آقطي , سفيد پلت و توسكا, لرك ,‌ انجيلي ,‌‌اوجا, ليلكي, توسكا ييلاقي و درختچه هاي شمشاد پرندگان : انواع حواصيل. دركيلومتر 30 محور تنكابن به چالوس به بعد از شهر عباس آباد و قبل از سلمانشهر دركنار جاده واقع شده و تنها 120 متر باد ريا فاصله دارد. اين منطقه حفاظت شده به عنوان تنها جنگل جلگه اي و بكر و از آخرين بازمانده هاي اكوسيستم هاي جنگلي جلگه اي شمال ايران با مساحت تقريبي 2600000 مترمربع مساحت بشمارمي رود. انواع مختلف گونه هاي جانوري و گياهي مانند توسكا از نوع كرك كه در ايران رو به انقراض است سه قلو انجيلي ،‌انار ، ممرز، بلوط ،‌ليلكي يا كرات خرمندي ،‌لرگ ،‌ملج ،‌انوع مهم شمشاد ،‌ازگيل جنكلي و ياس وحشي مي باشد گونه هاي متنوع و فراوان جانوري نيز از قديم در قديم در آن مي زيستند و درحال حاضر زيستگاه حيوانات وحشي نظير شغال ،‌گرگ ،‌خوك ،‌گربه وحشي و پرندگاني مثل حواصيل خاكستري ،‌قره ،‌غاز ،مرغابيها ،‌دارغاز باكلان ،‌اگوت بزرگ و كوچك مي باشد. خشكه داران با شرايط مذكور و برخورداري از ساحل زيباي درياي خزر و مجاورت با شهرهاي توريستي و امكانات اقامتي و پذيرايي از جمله بهترين مناطق براي اجراي تور مي باشد درحاشيه اين منطقه نيز يك موزه تاريخي طبيعي ايجاد شده كه مجموعه تاكسيدرمي از حيوانات وحش شمال ايران را به نمايش گذارده و همواره مورد استقابل محققان و دانش پژوهان است با هماهنگي اداره محيط زيست مي توان از اين جاذبه بازديد كرد .

سرو ابرکوه در استان یزد واقع است. گويند زرتشت ، چون موسم اسپند به ابرکو رسيد ، با دست خود بذر سرو بر اين دشت فشاند و بر مردمان نويد داد که درختی در آن ميان بماند تا ببيند درفش ، فرزندش ، بهرام ، پادشاه صبح دم رستاخيز را کوير ابرکوه را که درمي نوردي ، به پيرترين ساکن کويرهاي جهان خواهي رسيد. سرو 5هزار ساله ابرکوه را اگر مسن ترين موجود زنده جهان بناميم ، چندان به بيراهه نرفته ايم. در ايران باستان ، کاشتن درخت از اهميت بسيار بالايي در طبقات مختلف جامعه برخوردار بوده است. در نگاره ها و آثار باستاني مانند حجاري هاي دوره هخامنشي در تخت جمشيد، نماد درخت و به طور خاص ، سرو آورده شده است. در فرهنگ زرتشتيان آمده است : سرو به دليل آن که درختي هميشه سبز است ، همواره در ايران اهميت خاصي داشته است و سرو 5هزار ساله ابرقو نيز که آن را سرو زرتشت مي نامند، نمادي از همين امر به شمار مي رود. غير از نگاره ها و حجاري ها در پارچه بافي ها هم به گونه اي گياه ، درخت و همان سرو خميده که بعدها در فرهنگ ايراني ترمه ناميده شده ، ديده مي شود. سرو ابرقو در ديگر هنرهاي ايراني نيز به چشم مي خورد. مينياتور بهترين مجال براي شناسايي اين درخت کهنسال است که به شکلي منحصر به فرد در آثار هنرمندان اين مرز و بوم جلوه کرده است. سرو ابرقو، اين نگين سبز کوير ايرانيان در تمامي جهان به عنوان نمادي از زندگي و زيبايي معرفي شده است. اين در حالي است که در کشور ما بسياري حتي از وجود اين جاذبه مسلم گردشگري بي خبرند. چندي پيش ، دانشمنداني از ژاپن و روسيه پس از بازديد از سرو ابرقو عمر آن را تا 8000 سال برآورد کردند؛ اما الکساندر روف ، دانشمند روسي عمر اين درخت را ميان 4000تا 4500سال برآورد کرده است. حمدالله مستوفي هم در کتاب نزهت القلوب که در سال 740هجري قمري تاليف شده است ، درباره اين سرو آورده است : آنجا سروي است که در جهان شهرتي عظيم دارد. چنانچه سرو کشمير و بلخ شهرتي داشته و اکنون اين از آنها بلندتر و بزرگ تر است. حتي برخي مورخان پارا فراتر نهاده و معتقدند نهال اين درخت را يافث ، پسر نوح کاشته است. اختلاف نظر بسيار و درباره چند هزار سال سن اين زنده ترين موجود تاريخ دنيا هم نمي تواند از اهميت اين جاذبه گردشگري کشورمان بکاهد. پيرترين موجود زنده دنيا با 25متر ارتفاع ؛ 18متر محيط و 5/11 متر اندازه دور تنه در قلب ايران آرام آرام زندگي مي گذراند. با اقداماتي نظير آفت کشي و آزادسازي حريم اين سرو تاريخي که سال گذشته از سوي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان يزد صورت گرفته است اکنون سرو 5هزار ساله ابرقو براحتي مي تواند نفس بکشد. نگين سبز کوير ايران اين روزها به بار نشسته است تا در عين کهنسالي نشانه ديگري از زايش و باروري به نمايش بگذارد. سرو کهنسال کشورمان نياز به مراقبت بيشتري دارد، شايد توجه بيشتر به اين جاذبه گردشگري در دل کوير ايران بتواند روزي آن را به عنوان قلب گردشگري تفريحي و يا حتي گردشگري علمي در ژرفاي کوير تبديل کند.

تنگه واشی در استان تهران واقع است. تنگه واشی یا تنگه ساواشی مکانی با جاذبه‌های گردشگری است که در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان فیروزکوه قرار گرفته و با داشتن آب و هوای مناسب در تابستان‌ها، میزبان جمعیت کثیری از مسافران و گردشگران می‌باشد. در سال‌های اخیر، بسیاری از موسسه‌های توریستی، اقدام به برگزاری تورهای گوناگونی در این منطقه نموده‌اند که همین امر باعث افزایش شهرت و معروفیت این منطقه شده‌ است. نگه واشی به طول حدود ۳۰۰ متر و با دیواره‌های صخره‌ای بلند به ارتفاع حدود ۱۰۰ متر محل عبور رودخانه‌ای است که از کوه‌های ساواشی سرچشمه می‌گیرد و از میان دشت می‌گذرد. در فصل تابستان که آب به کمترین میزان خود می‌رسد، عمق آن به حدی است که در برخی نقاط تا زیر زانوی شما را خیس نماید. یکی از مهمترین جذابیت‌های این تنگه، همین عبور کل مسیر از میان آب است. برای رفتن به تنگه ساواشی در کیلومتری ۲ جاده فیروزکوه ـ تهران، پس از ورود به یک جاده فرعی و طی حدود ۹ کیلومتر، روستای جلیزجند نمایان می‌گردد. این روستا در حاشیه یک دشت سرسبز با مزارع گندم و سیب زمینی و باغات مختلف بنا شده ‌است. بعد از عبور از روستا و طی حدود ۴ کیلومتر در جاده‌ای که میان دشت و در کنار جوی‌های پر از آب زلال، احداث شده، محل پیاده روی تنگه ساوشی شروع می‌شود. بعد از عبور از تنگه اول و گذر از دشتی زیبا، تنگه دوم قرار گرفته که حدود ۲ کیلومتر با تنگه اولی فاصله دارد. این تنگه هم مانند تنگه اول چشم‌نواز است و از دیواره‌های سنگی آن در نقاط مختلف چشمه‌های آب زلال و خنک به سمت پایین روان است. در تنگه واشی گیاه کمیاب «باریچه» که مصارف مهم صنعتی و دارویی دارد، می‌روید. چیدن باریچه به دلیل کمیابی آن جرم است و پیگرد قانونی دارد. تنگه واشی علاوه بر طبیعت زیبا، دارای آثار تاریخی نیز هست. یکی از سه کتیبه معروف دوره قاجار در این تنگه واقع شده‌ و دو کتیبه دیگر در چشمه علی شهر ری و تونل وانا در جاده هراز واقع شده‌اند. هر سه این کتیبه‌ها به دستور فتحعلی شاه قاجار حکاکی شده‌است. فتحعلی شاه که دوران پیش از پادشاهی خویش را در شیراز گذرانده بود، با دیدن نقش برجسته‌های آن دیار، سه نفر به نامهای حجارباشی، نقاش باشی و معمار باشی را مسئول ساخت این سه کتبیه در تهران کرد. کتیبه واقع در تنگه ساواشی دارای ابعاد شش در هفت متر است که وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور کتیبه روایت شده‌است. بزرگترین نقش برجسته این کتیبه‌ها، نقش شکارگاه با تصویر اسب، نیزه و شکارهایش است که در اطراف آن می‌توان عباس میرزا، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شکار دید. این کتیبه که حدودا ۱۸۵ ساله‌است به گونه‌ای در دل کوه حک شده که از بارش باران و تابش آفتاب در امان بوده‌است اما صنعت گردشگری به آن آسیب وارد نموده‌است. شکال پرندگان و حیواناتی چون بزکوهی، آهو و گوزن نیز در این نقش برجسته به عنوان شکار دیده می‌شوند کماکان از این نوع حیوانات امروز نیز در تنگه‌ی واشی کم و بیش می‌توان یافت. ساخت کتیبه‌ جلیل جند 3 سال به طول انجامید و دارای قدمتی 185 ساله است. این کتیبه به گونه‌ای در دل کوه حک شده است که از بارش باران و تابش آفتاب در امان است.

تنگه براق در استان فارس واقع است. منطقه تنگ براق اقلید یکی از تفرج گاه های زیبای این شهرستان است که در ايام تعطيل بویژه در فصل بهار و تابستان مورد بازديد عده زیادی از گردشگران قرار مي گيرد. اين تنگه در بهار و تابستان با آب و هوايي دل انگيز،گردشگران بسيار زيادي را از استان فارس و استان هاي همجوار به خود جلب مي نکند . آبشار تنگ براق به عنوان يک جاذبه قوي اکوتوريستي به فاصله کمي دربخش جنوب شرقي در مسير اقليد به آسپاس قرار دارد که رودخانه اي پر خروش در آن جريان دارد . در قسمت بالاي اين تنگه بر روي کوه کتيبه اي به خط پهلوي حجاري شده است در بالاي اين کتيبه غار زيبايي است که چشمه هاي آب از آن جوشان است و به واسطه آب فراوان و هواي معتدل سر سبز و خرم است. . تنگ براق با وجود اطراقگاههاي ييلاقي عشاير در دو سده قبل راهي به خطه اقليد باز کرد و يادمانهايي از تمدن کهن ايران باستان دراين منطقه را آشکار ساخت. اين تنگه شگفت انگيز علاوه بر جاذبه هاي طبيعي بي بديل، کتيبه اي سنگي با يک متر عرض و40 1/ متر طول از دوران ساساني را به يادگار حفظ کرده است. در وسط تنگ براق، نزديک به دهانه صفه کوچک غار کم عمقي که در دل کوه خزيده، به پهلو قرار گرفته، و بخشي از اين سنگ نبشته در سالهاي اخير شروع به ريزش کرده است . روي سنگ دو نوشته به دو زبان فارسي ميانه و پارتي اشكاني ديده ميشود.متن هر دو واحد است. تنگ براق اقليد بعنوان يک جاذبه طبيعي و تاريخي هنوز شناخته شده نيست و به ندرت افرادي از وجود آن مطلع هستند. نمونه اين تنگه در کمتر جايي يافت مي شود که اگر اين منطقه در کشور ديگري واقع شده بود گردشگري منطقه را متحول مي نمود، اما اين آثار طبيعي بي نظير بدليل بي توجهي پنهان مانده است. کتيبه موجود در تنگ براق که قدمت و شناسنامه هويتي اين خطه است بدون توجه رها شده است. در زير کتيبه، توسط قاچاقچيان ميراث فرهنگي که ظاهرا" بيش از سازمانهاي رسمي براي حفظ آثار تاريخي در تلاشند حفر شده و گنجينه پنهان آن ربوده شده است.