جستجو

اين منطقه کوهستاني بوده و به علت شرايط خاص توپوگرافي و اقليمي فاقد هرگونه چشمه‌هاي آب شيرين، آبشخور و چاه است و تنها غارهاي نمکي و چشمه‌هاي نمکي به تعداد فراوان وجود دارد. کوه نمک جاشک در محدوده درويشي ‌رودخانه‌مند قرار گرفته است. بخش‌هايي از گنبد نمکي کاکي که داراي نمک است فاقد هر گونه پوشش گياهي است اما بيشتر لايه‌هاي سازنده آن آهکي است که از ميان کوه نمک سربرآورده و از پوشش گياهي بسيار خوبي برخوردار است و در دامنه هاي کوه نيز گياهان مقاوم به شوري مشاهده مي‌شود. در کل پوشش گياهي منطقه شامل گون، گيشدار و قيچ است که در فصل زمستان و بهار انواع گياهان يک‌ساله سطح زمين را مي‌پوشاند و زيبايي خاصي به آن مي‌بخشد. همچنين در دره‌هايي که از نمک‌زارهاي نمکي در امان مانده‌اند، درختچه‌هاي کنار و اشک به وفور ديده مي‌شود.

قله تخت سیاه کمان در استان مازندران واقع است. این تکه قله در منطقه عمومی تخت سلیمان و در جناح شمالی آن در کنار سرچشمه رودخانه سرد آبرود واقع گردیده است. بررسی توپوگرافی قله زیبا سیاه کمان از جمله مهمترین ومرتفع ترین قلل خط الرأسی است که توسط گردنه ای مرتفع به همین نام به قله چالون ازسمت جنوب متصل می باشد. در جناح شرقی قله یخچال کمان چال و در جناح غربی آن در رودخانه نفت چاک یا به قولی نفت چال قراردارد. از شمال با شیب های بسیار تندی به دره رودخانه سردآبرود وبریر می رسد. قله چالون نیز از سمت جنوب به گردنه سیاه سنگ و از سمت شرق توسط چالون کوچک به قله کلاچبند متصل می باشد. مسیر صعود به قله بهترین مسیر و مناسب ترین راه برای دستیابی به قله سیاه کمان از طریق پناهگاه سرچال است. این پناهگاه درست در روبه روی قله سیاه کمان واقع گردیده است. ما پس از تراورس عرضی از یخچال علم چال خود را به زیر گردنه معرف سیاه سنگ می رسانیم. از این نقطه با احتیاط کافی از طریق زبانه ای از یخچال علم چال و مابقی مسیر سنگلاخی و پر شب آن،خودرابه گردنه مرتفع سیاه سنگ بالا می کشیم. سپس از این نقطه به سمت شمال با پشت سر گذاردن قلل فرعی و عبور از یک شیب تند سنگلاخی به چالون دست می یابیم. قله را با مناظر زیبای آن را پشت سر نهاده، از شیب تند شمالی آن پایین می رویم. مسیر دقیقاً بر روی یال قراردارد. اُفت مسیر در حدود200 متر است و مجدداً ازسوی دیگر، ارتفاع قابل ملاحظه را به سمت قله سیاه کمان ادامه داده تا پس از مدت زمانی به قله آن دست یابیم. دیدگاه های اطراف همچنان بی نظیرند. گرده آلمانها و تخت سلیمان و مسیر را که امروز پیموده ایم. به خوبی می توان مطالعه کنیم. همچنین درشرق قلل ابیدار، دیوچال، پسند کوه، کلاچبند، مارشنو، گله گردنک، کل بزان و در شمال، قله بزرگ کرماکوه مشاهده می شود. برای بازگشت دو مسیر در پیش روی داریم. یکی از بازگشت از طریق مسیر صعود و دیگری از طریق یکی از دهلیزهای غربی قله که با شیب بسیار تندی به کف یخچال علم چال می رسد. این مسیر توأم با ریزش سنگ بوده و عبور از آن می یابد با احتیاط تمام به انجام برسد. زمان مناسب برای صعود به قله تیر ماه است. وضعیت قله در زمستان هر دو ارتفاع در زمستان زیبا و با شکوهند. برای دستیابی به این قلل یکی از کم خطر ترین مسیرها استفاده از یال دوزه کره یعنی یال شرقی سیاه کمان در ابتدای دره نفت چاک می باشد. و مسیر دوم از طریق مسیر گردنه سیاه سنگ هاست با خطر ریزش بهمن توأم می باشد.

موقعیت جغرافیایی قله تخت سلمان در استان مازندران واقع است. قله مخروطی شکل و بلند قامت تخت سلیمان در منطقه ای عمومی به همین نام قرار گرفته است. بررسی توپوگرافی قله تخت سلیمان که یکی از مهمترین ارتفاعات علم کوه به شمار می آید. به صورت مخروطی مجزا از سایر قلل منطقه به نظر می رسد. تیغه مضُرس شمال یقله توسط برج های مرتفع 4400 متری به خط الرأس دندان اژدها و تیغه رستم نیش جنوبی متصل واز سمت غرب و جنوب توسط یال های با شیب بسیار تند وریزشی به یخچال های هفت خوان ورودخانه ای به همین نام منتهی می گردد.قله از طریق برج های حدفاصله شانه کوه تا علم کوه توسط گرده آلمان ها به دیگر ارتفاعات این منطقه متصل می باشد. این اتصال توسط گردنه شانه کوه در جناح تغه جنوب شرقی قله امتداد می یابد. ویژگی های خاص تخت سیلمان سر چشمه رودخانه ای است به همین نام که از ضلع شمالی آن سر چشمه می گیردوبه دره سه هزارسرا زیر می شود.روی قله تا مدت ها قبل الوارهایی از چوب وجودداشته است که گویای روشنی از گذشته های دور قله وسرانجام آن به حساب می آید.قله دارهای چندین برفچال کوچک ویک یخچال بزرگ در جناح شمالی خود می باشد ومخروط اصلی آن توسط قلل فرعی کوتاهتری احاطه گردیده است. یخچال بزرگ پایتخت در جناح شرقی و جنوبی شرقی یخچال بزرگ تر هفت خوان در جناح جنوبی آن امتداد دارد. همچنین دیواره مرتفعی به نام تخت سیلمان نیز به چشم می خورد. مسیر صعود به قله با توجه به آنچه در گزارش قبل در خصوص مسیرهای صعود به علم کوه گفته شد. پس از پشت سر گذاردن رودبارک، ونداربن، دره بریر وکنگلک ها لیزونک به پناهگاه بزرگ سرچال در ارتفاع3800متری می رسیم وشبی را در این مکان سردسیر به سر می بریم.مسیر روز بعدمان در پای دامنه های پر از گل وگیاه پایتخت واز روی یخچال پر سنگلاخ آن به سمت گردنه شانه کوه امتداد می یابد. این مسیر در پشت یخچالی زیبایی به پیش می رود که میان سه چال در سمت چپ و دیواره تخت سیلمان در سمت راست ما واقع گردیده است.مسیر را با انحراف به سمت چپ با صعود به بر فچال کوچکی به سمت گردنه ای بین شانه کوه ومیان سه چال ارتفاع گرفته وبه یکباره در روبه روی دیواره و قله علم کوه قرار می گیریم. منظره دیواره ویخچال آن به حدی زیباست که مدت ها ما را به خود مشغول می سازد. مسیر را از طریق شیب تندی که پوشیده از تکه های سنگ است، تا نزدیکی قله شانه کوه بالا رفته و از نزدیکی قله به پشت برج های آن می رسیم. از اینجا یخچال بزرگ هفت خوان قلل آن و همچنین یخچال چند شاخه ای اسپیلت به خوبی به چشم می خورد. و مجدداً مسیر را به سمت شمال غربی بر روی یال پای تخت سلیمان و با تروارس قلل فرعی سرراه از حدود 50 تا 100 متری آنها سپری کرده و پس از پشت سرگذاردن یک شیب تند سنگلاخی به لبه جنوبی قله می رسیم.سپس با کمی افت و خیز از کنار سنگ های عظیم فراز آن به قله اصلی آن تخت سلیمان صعود می کنیم. قله دارای چند فراز ونشیب فرعی است که برای خود در کفی نسبتاً وسیع به حالت یک قله فرعی جلوه گرند. هم اکنون در فراز قله به اطراف می نگریم. دیواره علم کوه و شاخکها، رشته هفت خوان خراسانها وهمچنین دره سه هزاررادر زیر پایمان داریم. استراحتی ودیداری وسپس با احتیاط از مسیر صعود شده به یخچال پایتخت باز می گردیم.زمان مناسب برای صعود به قله تیرماه می باشد. وضعیت قله در زمستان با توجه به اشاراتی که در خصوص قلل منطقه سلیمان شدناگفته پیداست که پس از صعودهای دشواری چون مسیر دیواره ای علم کوه وخراسان نوبت به صعود به قللی چون تخت سلیمان می رسد. بهترین مسیر دستیابی به این قله در زمستان درواقع همان مسیر تابستانی آن می باشد که البته دارای خطرات زیادی است از جمله چگونگی قرار گرفتن بر روی قله شانه کوه از اهمیت خاصی برخوردار است که بهتر است این مسیر از طریق یخچال علم چال انتخاب شود. در این نقطه در ضلع شمالی شانه کوه بهمن بزرگی قراردارد که در زمستان می باید با تکه بر تجارب زمستان آن را دور زده و سپس برروی مسیرتابستان آن قرار گرفت.قله در زمستان در معرض ورزش شدید باد های غربی است.

این چشمه دارای آب معدنی با خواص درمانی فراوان می‌باشند. آب این چشمه از دسته آب‌های کلروره سدیک آهن‌دار و هیپوترمال با باقی‌مانده خشک زیاد و اسیدیته زیاد می‌باشد. وجود املاح کلر و سولفات فراوان و نیز ترکیبات به حد اشباع در آب نشان‌دهنده ارتباط آب با منابع غنی زیرزمینی از این مواد می‌باشد. این نوع ترکیبات بیش‌تر در زمین‌های دوره تریاس در دریاها باقی مانده‌اند. این نوع آب‌ها افزاینده ادرار (مُدِر)‌اند، و در نتیجه به دفع مواد زاید کمک می‌کنند. ازدیاد ترشحات بزاق، معده، صفرا و پانکراس (لوزالمعده) از دیگر خاصیت‌های درمانی این آب‌ها است. هم‌چنین این آب‌ها در درمان بیماری‌های مفصلی سودمندند. چشمه گراب در حدود ۵۰ کیلومتری جنوب مشهد و در مسیر جاده قدیم مشهد به نیشابور و به طور دقیق تر به فاصله یک کیلومتری از جنوب این جاده واقع شده‌است. در واقع امر چشمه گراب متشکل از چندین چشمه با فواصل تقریبی ۵۰۰ متر از یکدیگر می‌باشد که اغلب دارای دهانه‌های مخروطی و مرتفع تر از سطح زمین می‌باشند. مظهر اصلی چشمه گراب که بر روی تپه مخروطی شکلی به ارتفاع متوسط ۳۰ متر واقع است و به نظر می‌رسد که سطح پیزومتری آن نیز حدود ۱۰ متر بالاتر از سطح دشت و اراضی منتهی به کالشور می‌باشد. مردم محل از آب این چشمه به عنوان دارو و برای التیام زخم‌های سطحی استفاده می‌کنند. توپونیم گراب واژه‌ای فارسی است که مرکب از دو جزء «گر» و «آب» می‌باشد. در لغت نامه دهخدا برای معنای واژه گَر(gar) بیماری کچلی آمده‌است. در عربی بدان جرب و در ترکی هم به آن قوتور می‌گویند. واژه آب (ãb) نیز در غالب موارد به همین معنی متداول در فارسی امروزی است. در گستره سرزمینی ایران واژه گراب (معادل انگلیسی Mange Water) عموماً اشاره‌ای به چشمه‌ها یا چاه‌های آب معدنی گوگرد دار می‌باشد. از نظر زمین شناسی طبق بررسی‌های انجام شده به نظر می‌رسد که مجموعه چشمه‌های تراورتن ساز منطقه گراب در مجاورت گسل سنگ بست- شاندیز و در بخش جنوبی آن قرار می‌گیرد. این موضوع البته نشان دهنده این است که منطقه دنباله طبیعی رون بینالود نیز به شمار می‌رود.

این عروس دریایی به نام توریتوپسیس دوهنی می تواند تمام سلول هایش را جوان ساخته و به دوره ی جوان‌تری برگردد. این توانایی به آن معناست که این عروس دریایی می تواند تا ابد زندگی کند.

خیابان لاله‌زار یکی از خیابان‌های قدیمی و مرکزی شهر تهران است. این خیابان از جنوب به میدان امام خمینی (توپخانه)، از شمال به خیابان انقلاب اسلامی منتهی می‌شود. لاله‌زار در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی نماد نوگرایی و هنر ایران بود و «شانزه‌لیزهٔ تهران» لقب گرفته بود. بسیاری از تئاترها، رستوران‌ها، تجارتخانه‌ها، کاباره‌ها، پیاله‌فروشی‌ها، خیاط خانه‌ها، سینماها و فروشگاه‌های معروف ایران در این خیابان قرار داشتند. ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر اول فرنگستان به خیال احداث خیابانی مانند «شانزه‌لیزه» در تهران به عنوان «دارالخلافه» افتاد و دستور داد که از میان باغ مصفای لاله‌زار خیابان بکشند، زمین‌های اطراف خیابان نیز میان «مقربین درگاه» تقسیم شد. بعدها در دورهٔ پهلوی خوانندگان موسیقی عامیانهٔ ایران مانند مهوش، آفت، قاسم جبلی، تاجیک، روح‌پرور، علی نظری، آغاسی، سوسن و ایرج حبیبی همگی در لاله‌زار به روی صحنه می‌رفتند.

عمارت بلدیه تهران یا ساختمان شهرداری تهران ساختمان باشکوهی بود که به دستور موسیو گاسپار ایپکیان، شهردار ارمنی وقت تهران، در میان سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۲ خورشیدی در ضلع شمالی میدان توپخانه (میدان سپه) تهران ساخته شد. این ساختمان در میان سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۸ ویران شد (تاریخ تخریب در برخی منابع ۱۳۴۷ آمده است) و جای آن فضای سبز ایجاد و پس از مدتی به پایانه اتوبوسرانی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه واگذار گردید. رونما و دکور این ساختمان در شهرک سینمایی غزالی برای ساختن فیلم‌های تاریخی شبیه‌سازی شده است.

ساختمان تلگرافخانه تهران ساختمان باشکوهی بود که در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در میدان توپخانه تهران (میدان سپه پسین) گشایش یافت و در سال ۱۳۴۹ تخریب و ساختمان ۱۴ طبقه مخابرات کنونی جایگزین آن شد. این ساختمان در جنوب میدان توپخانه و روبروی عمارت شهرداری جای گرفته بود.