جستجو

لاله واژگون گياهي چند ساله با گلهاي بسيار زيبا از خانواده سوسن است . گلدهي لاله هاي واژگون در ماه ارديبهشت میباشد و هر ساله هزاران نفراز مردم علاقمند را به تماشا از نقاط دور و نزديك استان و خارج از استان به سوي خود جلب مي نماید. از مهمترین گونه های گیاهی به غیر از لاله واژکون میتوان از کرفس کوهی واز گونه ها-ی جانوری میتوان از کل و بز و پلنگ نام برد. گویند این گل در آن زمان که گلوی سیاووش پاک‌نهاد با تیغ تیز گرسیوز خونریز، آن پلید دژخیم بدنهاد، آشنا می‌شد، شاهد ماجرا بود. از پس آن اندوه، گلگونه رخ، سر به زیر افکند تا آرام آرام اشک بریزد بر بیگناهی سیاووش. گل لاله واژگون با نام علمی (Fritillaria) گیاهی است دیدنی که در هوای لطیف مرغزارهای سرسبز کوهسارهای سربلند و مغرور ایران‌زمین می‌روید. جای‌جای این خاک گهرخیز هنرزا، سرشار از دیدنی‌هایی است که در پهنه‌سار گیتی اگر یگانه نباشد، کمیاب و نایاب است. در پاوه و اورامانات هم به این گل اشک سیاوش می‌گویند. لاله واژگون در نقش‌ سرستون‌هاي ساساني‌ها هم در موزه طاق بستان در كنار نقش پادشاه ساساني ديده مي‌شود.

قدیمی ترین درخت صنوبر کشور در روستای نظرعلی با قدمتی 300ساله در فهرست آثار طبیعی، ملی ایران به ثبت رسید. به‌طور طبيعي تنه گونه صنوبر از سنين 70 تا 80 سالگي به بالا ميان تهي وپوسيده شده وازبين مي رود بنابراين با توجه به قدمت و شادابی که دارد و همچنین سازگاری آن با اقلیم منطقه می تواند اهمیت زیادی در بررسی ها و مطالعات ژنتیکی داشته و پایه ای ارزشمند برای تکثیر باشد. کهنسال ترین درخت صنوبر ایران در روستای نظر علی شیروان، یکی از روستا های بخش سرحد شیروان واقع در استان خراسـان شمالی است. این درخت کهنسال که بی اغراق یکی از قطورترین درختان صنوبرایران است به دلیل ریشه دوانی در خاک آبرفتی و حاصلخیز دارای قدرت تکثیر و تاج شاداب و گسترده است. ارتفاع آن بیش از 20 متر و تاج پوشش آن نیز بیش از 500 متر مربع است و قطری در حدود 5/2 متر دارد. این صنوبر در فاصله 50 کیلومتری شهرستان شیروان قرار دارد . اين درخت کهنسال بانام علميpopulus nigra(صنوبر تبريزي) بوده وازخانواده salicaceae(بيدها) به حساب مي‌آيد. رخت صنوبر تبريزي يکي از گونه‌هاي پهن بزرگ است . از اين گونه درختي با توجه به سرعت رشد مناسبي که دارد در صنايع چوب مثل درب و پنجره کبريت سازي تهيه خمير کاغذ تامين سوخت کاشت براي جلوگيري از فرسايش جنگل‌ها ساختمان سازي صنايع تخته خرده ولوله بري و.. استفاده مي‌شود، به همين سبب چند سالي است که طرح‌هايي براي کاشت صنوبر در کشور اجرا مي‌شود.

در منتها الیه شرقی استان گیلان و در شهرستان رودسر و بعد ازگذشتن از مناظر زیبا به سمت چابکسر حدود ۵ الی ۶ کیلومتری بخش چابکسر، در منطقه ای بسیار زیبا روستای فکجور ارشیان واقع شده است. این روستا از جنوب به سلسله جبال البرز، از شمال به روستای کرات محله، از غرب به میش سرا و از شرق به کبوتر آبکش ختم می شود. برای رسیدن به این روستا باید از جاده ای بسیار زیبا با پیچ و خم زیاد و انبوه درختان روبرو شویم. هوایی کاملاً ییلاقی و خنک در فصل تابستان هر مسافری را به این سمت می کشاند. روستای فکجور دارای ۳۰ الی ۴۰ خانوار زحمتکش و خونگرم و مهمان نواز است که به کشاورزی مشغولند و عمده محصول آنان مرکبات است. از جمله آثار معروف ودیدنی این روستا چشمه ای است که از سالهای بسیار دور به چشمه دمکش معروف بوده است. این چشمه در زیر درخت کهنسالی از گونه افرا واقع شده که از داخل گودال بزرگی که در زیر آن وجود دارد، آب به صورت گردابی بیرون می ریزد و آمدن آب چشمه دم به دم است یعنی گاهی چند ساعت و حتی چند روز خشک است و آبی ندارد و گاهی هم چند روز به طور مستمر آب دارد. نسیم خنکی که همیشه قبل از آمدن آب چشمه می وزد از ویژگیهای جالبی است که مردم از آن یاد می کنند . قبل از اینکه آب بالابیاید دو نسیم خنک در فاصله چنددقیقه می وزد که اهالی متوجه بالاآمدن آب می شوند. از نکات جالب دیگری که در این منطقه وجود دارد این است که حدوداً ۴۰ متر بالاتر از این چشمه، چشمه ای دیگر وجود دارد که به صورت طبیعی و ممتد آب می دهد. به گفته اهالی محل گاهی ۴۸ ساعت هم آبی در چشمه دمکش دیده نمی شود ولی گاهی در یک روز ۵ الی ۶ بار آب چشمه بالا آمده و دوباره خشک می شود و این بالاآمدن آب گاهی ۶۰ اینچ آب به ارمغان می آورد. این چشمه در ملکی خصوصی متعلق به خانواده مهدوی است که اجازه دیدن این چشمه و باغ را به عموم داده است.

در استان لرستان، بخش پاپی یک دریاچه ی زیرزمینی و جویباری با عنوان (کای رود )وجود داردکه در شمال دهکده ی لون نزدیک ایستگاه راه آهن تنگ هفت قرار دارد.این دریاچه ی زیرزمینی در زیر کوه لون قرار دارد که با عمقی زیاد از سطح زمین به صورت راکد می باشدولی گاهی در فصل بهار به علت ازدیاد نزولات آسمانی و در نتیجه زیاد شدن آب دریاچه آب های اضافی طغیان کرده واز خروجی غار خارج می شوند. در این غار گونه ای ماهی وجود دارد که فاقد گوش چشم است و فقط در آب غار ها و جاهای تاریک زندگی می کنند.این نوع از ماهیان برای تهییه غذا وفرار از خطرات از خطوط جانبی وشاخک های حسی اطراف لب استفاده می کنند.ماهی کور از نادر ترین گونه ی ماهیان جهان است . در دنیا در حدود ۴۰ گونه ماهی فاقد چشم در آبهای شیرین شناسایی گردیده گردیده که دراین میان خانواده کپورماهیان با دارا بودن ۱۱ گونه بیشترین تعداد و خانواده سگ ماهیان جویباری با ۱۰ گونه پس از آن قرار دارند.خانواده های (Amblyopsidae) از راسته سوف ماهی شکلان،لوچ ماهیان (Cobitinae) ، کاراسیده (Characidae) ، ( Synbranchidae )، ( Ictaluridae) و (Eleotridae) از جمله خانواده هایی هستند که گونه های فاقد چشم در آنها گزارش شده است. در ماهیان مختلف اندازه چشمها نسبت به سایز ماهی ، روش بدست آوردن غذا و هم بر اساس مقدار نوری که برای یافتن غذا لازم است ، تغییر تکاملی می کند. بیشتر ماهیانی که درطول روز به شکار می پردازند، دارای چشمان توسعه یافته هستند اما چشمهای بزرگ در ماهیانی هم که عمدتا غذای خود را در تاریکی یا سپیده صبح پیدا می کنند، یا ماهیانی که در اقیانوسها و در محدوده های نفوذ نور زندگی می کنند هم دیده می شود. ماهیانی که درغارهای بدون نور زندگی می کنند ، دارای چشمهای ریز و یا فاقد چشم هستند ، در عوض دستگاه خط جانبی (Lateral line ) درآنها توسعه زیادی پیدا کرده است.

بوف نر معمولا به‌مدت تقریبا یک‌سال به بوف ماده اظهار عشق می‌کند. سپس بوف نر لانه می‌سازد و از بوف ماده برای زندگی مشترک در لانه جدید دعوت می‌کند. اگر بوف ماده لانه را دوست داشته باشد، بچه‌دار می‌شوند و بعد بوف نر مسئول مراقبت از کل خانواده می‌شود.

سرپرست خانواده‌های سگ‌های آبی زنان‌اند. بنابراین راز رابطه ماندگار و شاد آن‌ها در خرد بی‌نهایت عضو مونث نهفته است.