جستجو

خانه شامل یک آشپزخانه، یک هال، یک دستشویی. تنها چیزی که در این خانه کم است شاید یک اطاق کامل باشد.

مالک خانه برای رسیدن به طبقات بالای این ساختمان 12 متری، پله‌های پیچ درپیچ سفید رو طی می‌کند.

غروبها، می‌توانید از خواندن کتاب مورد علاقه‌تان در سکوت کامل و در احاطه طبیعت آرام لذت ببرید. یک بهشت برای آدمهایی که دنبال آرامش هستند.

این خانه به انسانها اجازه می‌ده تا از آپارتمانهای بتونی فرار کنند و با طبیعت یکی بشوند.

درخت در خانه، پروژه بی‌همتایی است که به شما احساس یکی شدن با طبیعت را می‌دهد.

<br /> &nbsp;

این آکواریم بخشی از محور یک آسانسور است و خانه ی حدود 1500 ماهی است.

تکه‌ای از طبیعیت را با نصب پیکره‌‌ی بزرگ درختی، به اتاق پذیرایی خود بیاورید. تصاویر و نقاشی‌های دیواری زیبا هم مناسب خواهد بود.

داشتن یک کتابخانه‌ی خانگی بسیار عالی ومتفاوت است. واقعا چه قدر خوبه که همه این کتاب هاخونده بشن!

این شومینه‌‌‌ خانه‌ی شما را گرم نخواهد کرد، اما بدون شک مهمان‌هایتان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

کانادا کشوری با حاشیه‌ی رودخانه‌ای و خلیجی، به نظر می رسد که برای عکاسی طراحی شده باشد. پارک‌های ملی، پل‌های معلق،خرس‌ها ، آبشار نیاگارا چشم را مجذوب خود می‌کند.‌

چشمه هاي آبگرم با خواص درماني و گوگردي در فاصله 3 کيلومتري از شهر دهلران در دامنه کوه سياهکوه ونزديک به غارخفاش قراردارد. اين چشمه آبگرم با دماي حدود 50 درجه سانتيگراد داراي چشمه هاي بهداشتي آبگرم و استخرهاي لجن درماني بوده که از اهميت درماني خاصي برخورداراست. آب اين چشمه ها در طول روز با توجه به انعکاس نورخورشيد به صورت هفت رنگ خودرانشان مي دهد. از خواص درماني اين چشمه براي رماتيسم، حساسيت، دمل، زخمها وهمچنين شکستگي استخوان و کوفتگي بسيارموثراست. اما کساني که دچار ناراحتي هاي قلبي هستند به علت گوگرد زياد در منطقه بايد ازچشمه استفاده نکنند هم اکنون شهرداري تاسيساتي در آنجا احداث نموده است که به خصوص در ايام بهار و زمستان مورد استفاده قرارمي گيرد اين چشمه هاي آبگرم به صورت رودخانه در پايين دشت سرد شده و به نام سرگرو يا سرگراب براي مصارف کشاورزي و گوسفندان استفاده مي شود و حتي اين تغيير رنگ روزانه آب گرم به صورت يک ضرب المثل محلي در آمده که مي گويند افرادي که داراي ماهيت نيستند مانند آب گرم دهلران هستند که روزانه به چند رنگ تغييرمي کند

غارخفاش يکي ازپديده هاي نادر طبيعي کشور و حتي در بين کشورهاي منطقه استکه حدود 1 کيلومتر از چشمه هاي آبگرم فاصله دارد. اين غار طبيعي که حدود 265 متر طول دارد و داراي استالاکيت ها و استالاکميت هاي فراواني است در اين غار ده ها گونه ازخفاش دمدار، خفاش بال پهن وجود دارد ونکته قابل توجه در اين غار دو چيز است که بسيارحائز اهميت است. الف: فراواني خفاش دراين غار که تعداد آنها به ده ها هزارمي رسد. اين خفاش ها در هنگام غروب از اين غار به صورت دسته هاي بزرگ خارج شده و در اين هنگام فضاي جالبي رابه وجود مي آورند اين خفاش ها مسافتي 3 کيلومتري تا شهر را طي مي کنند و در سال هاي قبل که خانه ها اکثرا گلي و زياد نبوده در بعضي خانه هاي قديمي مي ماندند اما هم اکنون بعد از طي مساحت زيادبه غاربرمي گردند. ب: وجود لايه هاي فضله حيواني ناشي ازفضولات خفاش ها که در طول دوران تاريخي که مجموعا روي هم انباشته شده است. البته اين نوع فضله به عنوان قوي ترين کود حيواني در زراعت کشاورزي و ساير موارد مورد توجه قرار گرفته است و مشهور است که در تپه هاي تاريخي علي کش و محمدجعفرکه توسط هيات باستان شناسي در سال هاي قبل از انقلاب مورد کاوش واقع شده است از اين فضله در بخش کشاورزي استفاده شده است و در تاريخ آمده است که دهلران درکنارتپه علي کش اولين مهد تمدن کشاورزي درغرب فلات ايران است. اين غار به عنوان يکي از غارهاي مهم ودست نخورده جهان به عنوان اولين غارخفاش و مورد توجه گردشگران و محققان ودانشمندان قرارداشته است.

اين منطقه کوهستاني بوده و به علت شرايط خاص توپوگرافي و اقليمي فاقد هرگونه چشمه‌هاي آب شيرين، آبشخور و چاه است و تنها غارهاي نمکي و چشمه‌هاي نمکي به تعداد فراوان وجود دارد. کوه نمک جاشک در محدوده درويشي ‌رودخانه‌مند قرار گرفته است. بخش‌هايي از گنبد نمکي کاکي که داراي نمک است فاقد هر گونه پوشش گياهي است اما بيشتر لايه‌هاي سازنده آن آهکي است که از ميان کوه نمک سربرآورده و از پوشش گياهي بسيار خوبي برخوردار است و در دامنه هاي کوه نيز گياهان مقاوم به شوري مشاهده مي‌شود. در کل پوشش گياهي منطقه شامل گون، گيشدار و قيچ است که در فصل زمستان و بهار انواع گياهان يک‌ساله سطح زمين را مي‌پوشاند و زيبايي خاصي به آن مي‌بخشد. همچنين در دره‌هايي که از نمک‌زارهاي نمکي در امان مانده‌اند، درختچه‌هاي کنار و اشک به وفور ديده مي‌شود.

سيرچ يکى از چهار آبادى بزرگ بخش شهداد است که در ناحيهٔ خوش آب و هواى کوهستانى بر سر راه شهداد - کرمان قرار گرفته است. فاصلهٔ آن تا شهر کرمان ۸۰ کيلومتر و تا مرکز بخش شهداد ۲۵ کيلومتر است. سيرچ از قديم محل ييلاق بخش گرمسيرى و کويرى شهداد و آبادي هاى تابعهٔ آن بوده و بهارستان نام داشت. ييلاق مذکور در ارتفاع ۱۵۵۰ مترى در درهٔ رودى به همين نام قرار دارد و جمعيت آن در تابستان به علت موقعيت تفرجگاهى به بيش از ده هزار نفر مي رسد. سيرچ چشم اندازى زيبا، پوشيده از توده هاى انبوه درختان دارد. در مرکز سيرچ چندين درخت کهنسال سرو و چنار نيز وجود دارد." ولي يكي از اين درختان بسيار كهنسال است. سيرچ زادگاه نويسنده مشهور هوشنگ مرادي كرماني است و خانه اي كه اين نويسنده شهير در آن بزرگ شده است در مجاورت همين درخت كهنسال است.دره سيرچ نيز در روز سيزده بدر پذيراي اهالي كرمان است. كمي آنطرف تر شهداد قرار دارد و ديدن كلوت هاي شهداد، قلعه شفيع آباد، آسياب )دو قلو( شهداد و شهر كوتوله ها براي كوهنوردان جذابيت خاصي دارد.

قله تخت سیاه کمان در استان مازندران واقع است. این تکه قله در منطقه عمومی تخت سلیمان و در جناح شمالی آن در کنار سرچشمه رودخانه سرد آبرود واقع گردیده است. بررسی توپوگرافی قله زیبا سیاه کمان از جمله مهمترین ومرتفع ترین قلل خط الرأسی است که توسط گردنه ای مرتفع به همین نام به قله چالون ازسمت جنوب متصل می باشد. در جناح شرقی قله یخچال کمان چال و در جناح غربی آن در رودخانه نفت چاک یا به قولی نفت چال قراردارد. از شمال با شیب های بسیار تندی به دره رودخانه سردآبرود وبریر می رسد. قله چالون نیز از سمت جنوب به گردنه سیاه سنگ و از سمت شرق توسط چالون کوچک به قله کلاچبند متصل می باشد. مسیر صعود به قله بهترین مسیر و مناسب ترین راه برای دستیابی به قله سیاه کمان از طریق پناهگاه سرچال است. این پناهگاه درست در روبه روی قله سیاه کمان واقع گردیده است. ما پس از تراورس عرضی از یخچال علم چال خود را به زیر گردنه معرف سیاه سنگ می رسانیم. از این نقطه با احتیاط کافی از طریق زبانه ای از یخچال علم چال و مابقی مسیر سنگلاخی و پر شب آن،خودرابه گردنه مرتفع سیاه سنگ بالا می کشیم. سپس از این نقطه به سمت شمال با پشت سر گذاردن قلل فرعی و عبور از یک شیب تند سنگلاخی به چالون دست می یابیم. قله را با مناظر زیبای آن را پشت سر نهاده، از شیب تند شمالی آن پایین می رویم. مسیر دقیقاً بر روی یال قراردارد. اُفت مسیر در حدود200 متر است و مجدداً ازسوی دیگر، ارتفاع قابل ملاحظه را به سمت قله سیاه کمان ادامه داده تا پس از مدت زمانی به قله آن دست یابیم. دیدگاه های اطراف همچنان بی نظیرند. گرده آلمانها و تخت سلیمان و مسیر را که امروز پیموده ایم. به خوبی می توان مطالعه کنیم. همچنین درشرق قلل ابیدار، دیوچال، پسند کوه، کلاچبند، مارشنو، گله گردنک، کل بزان و در شمال، قله بزرگ کرماکوه مشاهده می شود. برای بازگشت دو مسیر در پیش روی داریم. یکی از بازگشت از طریق مسیر صعود و دیگری از طریق یکی از دهلیزهای غربی قله که با شیب بسیار تندی به کف یخچال علم چال می رسد. این مسیر توأم با ریزش سنگ بوده و عبور از آن می یابد با احتیاط تمام به انجام برسد. زمان مناسب برای صعود به قله تیر ماه است. وضعیت قله در زمستان هر دو ارتفاع در زمستان زیبا و با شکوهند. برای دستیابی به این قلل یکی از کم خطر ترین مسیرها استفاده از یال دوزه کره یعنی یال شرقی سیاه کمان در ابتدای دره نفت چاک می باشد. و مسیر دوم از طریق مسیر گردنه سیاه سنگ هاست با خطر ریزش بهمن توأم می باشد.

موقعیت جغرافیایی قله تخت سلمان در استان مازندران واقع است. قله مخروطی شکل و بلند قامت تخت سلیمان در منطقه ای عمومی به همین نام قرار گرفته است. بررسی توپوگرافی قله تخت سلیمان که یکی از مهمترین ارتفاعات علم کوه به شمار می آید. به صورت مخروطی مجزا از سایر قلل منطقه به نظر می رسد. تیغه مضُرس شمال یقله توسط برج های مرتفع 4400 متری به خط الرأس دندان اژدها و تیغه رستم نیش جنوبی متصل واز سمت غرب و جنوب توسط یال های با شیب بسیار تند وریزشی به یخچال های هفت خوان ورودخانه ای به همین نام منتهی می گردد.قله از طریق برج های حدفاصله شانه کوه تا علم کوه توسط گرده آلمان ها به دیگر ارتفاعات این منطقه متصل می باشد. این اتصال توسط گردنه شانه کوه در جناح تغه جنوب شرقی قله امتداد می یابد. ویژگی های خاص تخت سیلمان سر چشمه رودخانه ای است به همین نام که از ضلع شمالی آن سر چشمه می گیردوبه دره سه هزارسرا زیر می شود.روی قله تا مدت ها قبل الوارهایی از چوب وجودداشته است که گویای روشنی از گذشته های دور قله وسرانجام آن به حساب می آید.قله دارهای چندین برفچال کوچک ویک یخچال بزرگ در جناح شمالی خود می باشد ومخروط اصلی آن توسط قلل فرعی کوتاهتری احاطه گردیده است. یخچال بزرگ پایتخت در جناح شرقی و جنوبی شرقی یخچال بزرگ تر هفت خوان در جناح جنوبی آن امتداد دارد. همچنین دیواره مرتفعی به نام تخت سیلمان نیز به چشم می خورد. مسیر صعود به قله با توجه به آنچه در گزارش قبل در خصوص مسیرهای صعود به علم کوه گفته شد. پس از پشت سر گذاردن رودبارک، ونداربن، دره بریر وکنگلک ها لیزونک به پناهگاه بزرگ سرچال در ارتفاع3800متری می رسیم وشبی را در این مکان سردسیر به سر می بریم.مسیر روز بعدمان در پای دامنه های پر از گل وگیاه پایتخت واز روی یخچال پر سنگلاخ آن به سمت گردنه شانه کوه امتداد می یابد. این مسیر در پشت یخچالی زیبایی به پیش می رود که میان سه چال در سمت چپ و دیواره تخت سیلمان در سمت راست ما واقع گردیده است.مسیر را با انحراف به سمت چپ با صعود به بر فچال کوچکی به سمت گردنه ای بین شانه کوه ومیان سه چال ارتفاع گرفته وبه یکباره در روبه روی دیواره و قله علم کوه قرار می گیریم. منظره دیواره ویخچال آن به حدی زیباست که مدت ها ما را به خود مشغول می سازد. مسیر را از طریق شیب تندی که پوشیده از تکه های سنگ است، تا نزدیکی قله شانه کوه بالا رفته و از نزدیکی قله به پشت برج های آن می رسیم. از اینجا یخچال بزرگ هفت خوان قلل آن و همچنین یخچال چند شاخه ای اسپیلت به خوبی به چشم می خورد. و مجدداً مسیر را به سمت شمال غربی بر روی یال پای تخت سلیمان و با تروارس قلل فرعی سرراه از حدود 50 تا 100 متری آنها سپری کرده و پس از پشت سرگذاردن یک شیب تند سنگلاخی به لبه جنوبی قله می رسیم.سپس با کمی افت و خیز از کنار سنگ های عظیم فراز آن به قله اصلی آن تخت سلیمان صعود می کنیم. قله دارای چند فراز ونشیب فرعی است که برای خود در کفی نسبتاً وسیع به حالت یک قله فرعی جلوه گرند. هم اکنون در فراز قله به اطراف می نگریم. دیواره علم کوه و شاخکها، رشته هفت خوان خراسانها وهمچنین دره سه هزاررادر زیر پایمان داریم. استراحتی ودیداری وسپس با احتیاط از مسیر صعود شده به یخچال پایتخت باز می گردیم.زمان مناسب برای صعود به قله تیرماه می باشد. وضعیت قله در زمستان با توجه به اشاراتی که در خصوص قلل منطقه سلیمان شدناگفته پیداست که پس از صعودهای دشواری چون مسیر دیواره ای علم کوه وخراسان نوبت به صعود به قللی چون تخت سلیمان می رسد. بهترین مسیر دستیابی به این قله در زمستان درواقع همان مسیر تابستانی آن می باشد که البته دارای خطرات زیادی است از جمله چگونگی قرار گرفتن بر روی قله شانه کوه از اهمیت خاصی برخوردار است که بهتر است این مسیر از طریق یخچال علم چال انتخاب شود. در این نقطه در ضلع شمالی شانه کوه بهمن بزرگی قراردارد که در زمستان می باید با تکه بر تجارب زمستان آن را دور زده و سپس برروی مسیرتابستان آن قرار گرفت.قله در زمستان در معرض ورزش شدید باد های غربی است.

این اثر در 90 کیلومتری شمال شرق تهران و در استان مازندران واقع گردیده است. ویژگیهای منطقه این قله با 5671 ارتفاع مرتفع ترین نقطه ایران به حساب می آید. دارای شکلی مخروطی و در دهانه خاموش آن گوگرد فراوان به چشم می خورد . این قله در فرهنگ کشورمان مظهر پایداری و استواری محسوب میگردد . این اثر به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود پژوهشگران و کوهنوردان فراوانی را از سراسر کشور و جهان بسوی خود جلب می نماید.از گونه های مهم گیاهی میتوان از بومادران وپیر گیاه دماوندی ؛اسپرس کوهی و گون نام برد. قله دماوند به ارتفاع 5671 متر واقع در استان مازندران و قرار گرافته در جناح شمالي دره رودخانه هراز بخش لاريجان يكي از مخروط‌هاي عظيم آتشفشاني ايران مي‌باشد. اين قله از شمال به دره رودخانه نمارستاق از شرق به دره هراز و از غرب و جنوب غربي محاط به دره رودخانه دليچاي و درياچه سد لار مي‌باشد. مسير صعود قله دماوند داراي 60 مسير اصلي و فرعي و تركيبي صعود از زواياي جغرافيايي مختلف بر روي خود مي‌باشد كه در اين ميان 4 مسير اصلي و چهار مسير فرعي مجموعا به تعداد 8 مسير صعود را مي‌توان بر روي آن نام برد كه عبارتند از : 1- مسير جنوبي 2- مسير شمالي 3- مسير غربي 4– مسير شرقي 5- مسير جنوب غربي 6- مسير جنوب شرقي 7- مسير شمال غربي 8- مسير شمال شرقي مي‌باشند كه هر يك با توجه به موقعيت جغرافيايي خاص خود از مسيري مشخص به قله مي‌رسند. برنامه‌ريزي و اجرا براي صعود به قله دماوند ساده ترين مسير راه جنوبي است كه اين مسير از بخش پلور واقع در جاده هراز آغاز كه توسط يك جاده آسفالته و بخش خاكي تا منطقه‌اي بنام گوسفندسرا پيش رفته ، سپس پياده روي و صعود از اين نقطه رو به شمال آغاز و با پيمودن 3 ساعت به بارگاه سوم دماوند در ارتفاع 4100 متري مي‌رسد. از اين نقطه مسير با شيبي بسيار تند بمدت 4 تا 5 ساعت تا قله امتداد مي‌يابد. برنامه ريزي اجراي صعود به قله دماوند از مسير جنوبي بطور متوسط به دو روز زمان يا حداكثر 3 روز با ديداري از آبگرم لاريجان زمان مي‌طلبد. آب و هوا در بهار هر سال از فروردين تا اواخر ارديبهشت داراي هواي بسيار طوفاني با بارش برف به تناوب و بسيار خطرناك براي صعود است. از اواسط خرداد تا آخر تيرماه بهترين و جذاب‌ترين زمان براي اجراي برنامه به واسطه پايداري نسبي هوا و سرسبزي و طراوت منطقه و وجود آب فراوان در گوسفندسرا و بارگاه سوم و برف چال‌هاي كوچك و بزرگ. از اواخر تير تا پايان شهريور ماه هواي پايدار و برف كم و ثابت شدن محدوده يخچال‌ها و كمبود آب در دامنه‌ها و بارگاه سوم. از اوايل مهرماه تا پايان اسفند ماه داراي هواي ناپايدار طوفاني و بوراني و حجم سنگين برف در دامنه‌ها و نبود آب جاري توام است.

قلل بینالود در استان خراسان رضوی واقع است. اثر طبیعی و ملی قله بینالود با مساحت یک هزار و 600 هکتار و منطقه حفاظت شده بینالود که 67 هزار هکتار آن متعلق به نیشابور است، به مناطق حفاظت شده این شهرستان اضافه شد. هدف از این اقدام حفاظت هر چه بهتر از تنوع محیط زیست منطقه بوده است. بلندترین نقطه رشته کوه بینالود، قله شیرباد با بلندی ۳۴۲۰متر است که در شمال روستای بوژان(شمال شرقی شهر نیشابور)قرار گرفته‌است. ولی قله بینالود با وجود ارتفاع کمتر از آن معروفیت بیشتری دارد. رشته کوه بینالود به طول تقریبی ۱۳۰ کیلومتر از شمال شهر نیشابور تا جنوب غربی شهر قوچان کشیده شده‌است. و جلگه و دشت نیشابور را از دشت مشهد و قوچان جدا می‌نماید. سه رود خانه دائمی کشف رود، اترک و کال شور از این رشته کوه سرچشمه می‌گیرند. افزون بر این رودخانه‌های نسبتاً کم آبی همچون رودخانه‌های میرآباد، زشک و طرقبه، اخلمد، بوژان، خرو علیا، بار، و دیزباد علیا در دره‌های خرم این منطقه جریان دارند که بخش اعظم آب آنها صرف آبیاری باغها و زمینهای کشاورزی می‌شود. ریواس از معروفترین و مرغوبترین گیاهان خودروی این رشته کوه بشمار می‌رود. و در بخش شمال غربی رشته کوه بینالود پوشش درختچه‌های ارس بشکل تنگ دیده می‌شود.برف و یخ حاصل از بارشهای زمستانه و بهاره غالباً تا اواسط فصل تابستان در قله‌ها باقی می‌ماند. روستاها و تابستانگاه‌های زیبایی همچون بوژان، اخلمد، زشک و طرقبه، خرو، بار و دیزباد در دامنه این رشته کوه از چشم اندازه‌های بی مانند و بدیعی برخوردارند. مشهورترین کوه استان خراسان به بلندی ۳۲۱۱ متر که در چند کیلومتری شمال شهر نیشابور قرار دارد. این کوه بخشی از رشته‌کوه البرز است و به بام خراسان شهرت دارد.∗ این کوه بین نیشابور و مشهد واقع شده‌است. با توجه به گرم خشک بودن منطقه دارای بارندگی قابل توجهی است (تقریباً ۴۰۰_۵۰۰) میلیمتر در سال. از دیگر قلل این رشته کوه می‌توان به شیرباد (۳۲۵۰) فلسکه (۳۱۰۰) قوچگر (۳۰۵۰) نام برد. در بخش شمالی این رشته کوه رشته کوه فرعی وجود دارد که دارای دره‌های صخره‌ای با ارتفاع ۲۰۰-۳۰۰متر می‌باشد. که معروف‌ترین و پر آب‌ترین آن اخلمد می‌باشد که داری چندین آبشار می‌باشد که آبشار اصلی ۴۰متر ارتفاع دارد. دلیل آب و هوای خوش و معتدل، منطقه از پوشش گیاهی مناسبی برخوردار است، و گیاهان خودروی زیادی در منطقه وجود دارند، از قبیل: گون، ریواس ، آویشن ، زرشک کوهی، تمشک دم گاو ، زیره کوهی ، گلپر، و موسیر. بدلیل وجود همین تنوع گیاهی، منطقه دارای پوشش جانوری مناسبی نیز هست، و از جمله حیواناتی مانند قوچ، میش، عقاب، پلنگ، گرگ، شغال و روباه را می توان در این ناحیه مشاهده کرد.

غار رودافشان در موقعیت جغرافیایی N353819 E523029 در استان تهران واقع است. در كوهستان البرز مركزي در شهرستان دماوند روستاي سرسبزي وجود دارد با باغات وسيع و چشمه سارهاي فراوان و رودي پر آب كه چشمان هر بيننده اي را خيره مي‌سازد ، اين روستا رود افشان نام دارد. در جنوب اين روستا غار زيبايي خودنمايي مي‌كند به نام غار رودافشان. وقتي از تهران به سمت فيروزكوه خارج مي‌شويم در مسير جاده دماوند در 45 كيلومتري فيروزكوه به يك جاده فرعي مي‌رسيم به نام جاده سيدآباد كه در سمت راست جاده قرار دارد.پس از طي نيم ساعت راه آسفالت به يك جاده خاكي مي‌رسيم كه پس از نيم ساعت ما را مستقيما به روستاي رودافشان مي‌رساند. از آنجا پس از گذشتن از يك رود پر آب و پشت سر گذاشتن شيب نسبتا تندي در مدت يك ربع ساعت به دهانه عظيم غاري بر مي‌خوريم كه بزرگي و زيبايي آن هر بيننده‌اي را متحير مي‌كند . درون غار ، تاريكي و سكوت محض حكمفرماست و فقط گاهي قطرات آب براي ثانيه‌اي سكوت را مي‌شكند. درون غار پوشيده از مواد آهكي است كه به صورت قنديلهايي از سقف غار آويزان شده است. غار رودافشان در استان تهران و در ۱۱۷ كيلومتري شهر تهران و ۴۵ كيلومتري شهر فيروزكوه و در مجاورت روستايي به همين نام واقع است.غار در دامنه جنوبي دره رودافشان قرار دارد. رودخانه دليچاي در ژرفاي دره جريان دارد و آب درياچه هاي تار و هوير را كه حاصل ذوب يخچال هاي قره داغ است ، به رودخانه حبله رود مي برد. دهانه غار در ارتفاع ۱۸۰۰متري از سطح دريا و در داخل گودي بزرگي به قطر حدودا ۱۰۰متر قرار گرفته است و تنها از لبه گودي قابل مشاهده است . اختلاف ارتفاع دهانه غار و بستر رود حدود ۲۰۰ متر است.دهانه غار بسيار وسيع و قوسي شكل است و به درازاي ۴۰ متر و بلندي ۱۲متر است. نخستين تالار عظيم غار به قطر ۸۰ در ۱۰۰متر و بلنداي ۲۵متر بعد از دهانه قرار دارد . به علت استحكام لايه ها اثري از شكستگي و يا سنگ قابل سقوط در آن ديده نمي شود.اين اعتقاد وجود دارد كه هزاران سال قبل رودخانه همسطح دهانه غار بوده و احتمالا قسمتي از آب رودخانه دليچاي وارد دالان هاي غار شده و باعث گسترش و وسعت غار شده است. وجود تعدادي ايوان ساخته شده با سنگچين و مقاديري خرده سفال، نشانه سكونت انسان ها در غار در روزگار گذشته است.تالار دوم پس از يك ديواره سنگچين قرار دارد و داراي ابعادي حدود ۶۰ در ۵۰ و بلنداي ۲۰ متر است و فاقد هر گونه غارسنگ(ساختارهايي كه در اثر انحلال و رسوبگذاري كاني ها در خلال جريان آب در داخل غار ها ايجاد مي شود،مانند چكيده و چكنده) است.تالار سوم داراي ابعادي در حدود ۵۰ در ۴۰ و بلنداي ۱۵ متر است. سرتاسر اين تالار از چكيده ها و چكنده هاي زيبا و ستون ها و آبشارسنگ هاي خارق العاده است. چكنده هاي نيزه اي و گل كلمي در سرتاسر سقف اين تالار ديده مي شود.در ادامه مسير اصلي غار يك پلكان آهني ما را به دهليزي مي رساند كه دخمه بزرگي به ابعاد 6 در ۴ متر و ارتفاع ۳ متر در انتهاي آن واقع است. يك حوض آب و ستوني در وسط آن دخمه ديده مي شود. اين دخمه را آناهيتا (الهه آبياري و باروري ) نام نهاده اند.در ادامه مسير اصلي پرتگاه هاي فراواني وجود دارد و مسير پس از حدود ۱۶۰متر به دالان انتهايي غار مي رسد كه طول آن ۱۰ متر است و در ارتفاع ۱۷۵۰متري سطح دريا و ۵۰ متر پايين تر از ارتفاع دهانه غار است. طول غار در مسير اصلي حدود ۵۵۰ متر است.

تنگه واشی در استان تهران واقع است. تنگه واشی یا تنگه ساواشی مکانی با جاذبه‌های گردشگری است که در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان فیروزکوه قرار گرفته و با داشتن آب و هوای مناسب در تابستان‌ها، میزبان جمعیت کثیری از مسافران و گردشگران می‌باشد. در سال‌های اخیر، بسیاری از موسسه‌های توریستی، اقدام به برگزاری تورهای گوناگونی در این منطقه نموده‌اند که همین امر باعث افزایش شهرت و معروفیت این منطقه شده‌ است. نگه واشی به طول حدود ۳۰۰ متر و با دیواره‌های صخره‌ای بلند به ارتفاع حدود ۱۰۰ متر محل عبور رودخانه‌ای است که از کوه‌های ساواشی سرچشمه می‌گیرد و از میان دشت می‌گذرد. در فصل تابستان که آب به کمترین میزان خود می‌رسد، عمق آن به حدی است که در برخی نقاط تا زیر زانوی شما را خیس نماید. یکی از مهمترین جذابیت‌های این تنگه، همین عبور کل مسیر از میان آب است. برای رفتن به تنگه ساواشی در کیلومتری ۲ جاده فیروزکوه ـ تهران، پس از ورود به یک جاده فرعی و طی حدود ۹ کیلومتر، روستای جلیزجند نمایان می‌گردد. این روستا در حاشیه یک دشت سرسبز با مزارع گندم و سیب زمینی و باغات مختلف بنا شده ‌است. بعد از عبور از روستا و طی حدود ۴ کیلومتر در جاده‌ای که میان دشت و در کنار جوی‌های پر از آب زلال، احداث شده، محل پیاده روی تنگه ساوشی شروع می‌شود. بعد از عبور از تنگه اول و گذر از دشتی زیبا، تنگه دوم قرار گرفته که حدود ۲ کیلومتر با تنگه اولی فاصله دارد. این تنگه هم مانند تنگه اول چشم‌نواز است و از دیواره‌های سنگی آن در نقاط مختلف چشمه‌های آب زلال و خنک به سمت پایین روان است. در تنگه واشی گیاه کمیاب «باریچه» که مصارف مهم صنعتی و دارویی دارد، می‌روید. چیدن باریچه به دلیل کمیابی آن جرم است و پیگرد قانونی دارد. تنگه واشی علاوه بر طبیعت زیبا، دارای آثار تاریخی نیز هست. یکی از سه کتیبه معروف دوره قاجار در این تنگه واقع شده‌ و دو کتیبه دیگر در چشمه علی شهر ری و تونل وانا در جاده هراز واقع شده‌اند. هر سه این کتیبه‌ها به دستور فتحعلی شاه قاجار حکاکی شده‌است. فتحعلی شاه که دوران پیش از پادشاهی خویش را در شیراز گذرانده بود، با دیدن نقش برجسته‌های آن دیار، سه نفر به نامهای حجارباشی، نقاش باشی و معمار باشی را مسئول ساخت این سه کتبیه در تهران کرد. کتیبه واقع در تنگه ساواشی دارای ابعاد شش در هفت متر است که وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور کتیبه روایت شده‌است. بزرگترین نقش برجسته این کتیبه‌ها، نقش شکارگاه با تصویر اسب، نیزه و شکارهایش است که در اطراف آن می‌توان عباس میرزا، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شکار دید. این کتیبه که حدودا ۱۸۵ ساله‌است به گونه‌ای در دل کوه حک شده که از بارش باران و تابش آفتاب در امان بوده‌است اما صنعت گردشگری به آن آسیب وارد نموده‌است. شکال پرندگان و حیواناتی چون بزکوهی، آهو و گوزن نیز در این نقش برجسته به عنوان شکار دیده می‌شوند کماکان از این نوع حیوانات امروز نیز در تنگه‌ی واشی کم و بیش می‌توان یافت. ساخت کتیبه‌ جلیل جند 3 سال به طول انجامید و دارای قدمتی 185 ساله است. این کتیبه به گونه‌ای در دل کوه حک شده است که از بارش باران و تابش آفتاب در امان است.

تنگه براق در استان فارس واقع است. منطقه تنگ براق اقلید یکی از تفرج گاه های زیبای این شهرستان است که در ايام تعطيل بویژه در فصل بهار و تابستان مورد بازديد عده زیادی از گردشگران قرار مي گيرد. اين تنگه در بهار و تابستان با آب و هوايي دل انگيز،گردشگران بسيار زيادي را از استان فارس و استان هاي همجوار به خود جلب مي نکند . آبشار تنگ براق به عنوان يک جاذبه قوي اکوتوريستي به فاصله کمي دربخش جنوب شرقي در مسير اقليد به آسپاس قرار دارد که رودخانه اي پر خروش در آن جريان دارد . در قسمت بالاي اين تنگه بر روي کوه کتيبه اي به خط پهلوي حجاري شده است در بالاي اين کتيبه غار زيبايي است که چشمه هاي آب از آن جوشان است و به واسطه آب فراوان و هواي معتدل سر سبز و خرم است. . تنگ براق با وجود اطراقگاههاي ييلاقي عشاير در دو سده قبل راهي به خطه اقليد باز کرد و يادمانهايي از تمدن کهن ايران باستان دراين منطقه را آشکار ساخت. اين تنگه شگفت انگيز علاوه بر جاذبه هاي طبيعي بي بديل، کتيبه اي سنگي با يک متر عرض و40 1/ متر طول از دوران ساساني را به يادگار حفظ کرده است. در وسط تنگ براق، نزديک به دهانه صفه کوچک غار کم عمقي که در دل کوه خزيده، به پهلو قرار گرفته، و بخشي از اين سنگ نبشته در سالهاي اخير شروع به ريزش کرده است . روي سنگ دو نوشته به دو زبان فارسي ميانه و پارتي اشكاني ديده ميشود.متن هر دو واحد است. تنگ براق اقليد بعنوان يک جاذبه طبيعي و تاريخي هنوز شناخته شده نيست و به ندرت افرادي از وجود آن مطلع هستند. نمونه اين تنگه در کمتر جايي يافت مي شود که اگر اين منطقه در کشور ديگري واقع شده بود گردشگري منطقه را متحول مي نمود، اما اين آثار طبيعي بي نظير بدليل بي توجهي پنهان مانده است. کتيبه موجود در تنگ براق که قدمت و شناسنامه هويتي اين خطه است بدون توجه رها شده است. در زير کتيبه، توسط قاچاقچيان ميراث فرهنگي که ظاهرا" بيش از سازمانهاي رسمي براي حفظ آثار تاريخي در تلاشند حفر شده و گنجينه پنهان آن ربوده شده است.

روستایی خالی از سکنه متعلق به ماهی‌گیرانِ رود یانگ تسه ( بزرگترین رودخانه‌ی آسیا)، چین

نگهدارنده‌ی کتاب برای مطالعه در خارج از خانه

جرئت می‌کنید وارد این خانه بشوید؟

در حال خرامیدن به سمت خانه

داشتن خانه‌ای منحصربه‌فرد و عجیب حتما جذاب است و البته فضایی برای کاشتن سیب‌زمینی.

این مرد پس از پیدا کردن آلبوم عکس خانوادگی خود در ویرانه‌های خانه‌اش که بر اثر زلزله نابود شده، زار می‌گرید.

فردی که زندان بوده پس از جنگ جهانی دوم به خانه بازگشته است. در این تصویر دیدار او با دخترش را می‌بینیم که قبل از رفتن مرد به جنگ، فقط یک‌سال داشته است.

این مجسمه‌های اسب‌سوار را فقط دو بار در روز می‌توان مشاهده کرد. این مجسمه‌ها در درون رودخانه ساخته شده‌اند تا به مردم تاثیرات تغییرات آب‌وهوایی را یادآوری کنند.

این مجسمه‌های اسب‌سوار را فقط دو بار در روز می‌توان مشاهده کرد. این مجسمه‌ها در درون رودخانه ساخته شده‌اند تا به مردم تاثیرات تغییرات آب‌وهوایی را یادآوری کنند.

خیابان لاله‌زار یکی از خیابان‌های قدیمی و مرکزی شهر تهران است. این خیابان از جنوب به میدان امام خمینی (توپخانه)، از شمال به خیابان انقلاب اسلامی منتهی می‌شود. لاله‌زار در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی نماد نوگرایی و هنر ایران بود و «شانزه‌لیزهٔ تهران» لقب گرفته بود. بسیاری از تئاترها، رستوران‌ها، تجارتخانه‌ها، کاباره‌ها، پیاله‌فروشی‌ها، خیاط خانه‌ها، سینماها و فروشگاه‌های معروف ایران در این خیابان قرار داشتند. ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر اول فرنگستان به خیال احداث خیابانی مانند «شانزه‌لیزه» در تهران به عنوان «دارالخلافه» افتاد و دستور داد که از میان باغ مصفای لاله‌زار خیابان بکشند، زمین‌های اطراف خیابان نیز میان «مقربین درگاه» تقسیم شد. بعدها در دورهٔ پهلوی خوانندگان موسیقی عامیانهٔ ایران مانند مهوش، آفت، قاسم جبلی، تاجیک، روح‌پرور، علی نظری، آغاسی، سوسن و ایرج حبیبی همگی در لاله‌زار به روی صحنه می‌رفتند.

عمارت بلدیه تهران یا ساختمان شهرداری تهران ساختمان باشکوهی بود که به دستور موسیو گاسپار ایپکیان، شهردار ارمنی وقت تهران، در میان سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۲ خورشیدی در ضلع شمالی میدان توپخانه (میدان سپه) تهران ساخته شد. این ساختمان در میان سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۸ ویران شد (تاریخ تخریب در برخی منابع ۱۳۴۷ آمده است) و جای آن فضای سبز ایجاد و پس از مدتی به پایانه اتوبوسرانی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه واگذار گردید. رونما و دکور این ساختمان در شهرک سینمایی غزالی برای ساختن فیلم‌های تاریخی شبیه‌سازی شده است.

ساختمان تلگرافخانه تهران ساختمان باشکوهی بود که در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در میدان توپخانه تهران (میدان سپه پسین) گشایش یافت و در سال ۱۳۴۹ تخریب و ساختمان ۱۴ طبقه مخابرات کنونی جایگزین آن شد. این ساختمان در جنوب میدان توپخانه و روبروی عمارت شهرداری جای گرفته بود.